klik op foto voor vergroting

Inleiding
Een leuk gitaartje moet ik zeggen met een nog leukere prijs van 3105.04 Euro advies en dit ook nog zonder de BTW (ruim 8000 gulden incl. BTW). Het zou mij dan ook niet verbazen dat deze laatste zin u doet besluiten een ander cadeautje uit te kiezen, ondanks de prachtige koffer die er wordt bijgeleverd. De Standaard 2002 hangt bij de meeste gitaarzaken achter glas in een beveiligde vitrine en alleen al dit gegeven maakt het leuk om het instrument te bespelen maar ook om het aan een ietwat kritischere test te onderwerpen dan gebruikelijk. De Gibson Les Paul Standaard 2002 is gewoon een prachtige gitaar met een heel fijn geluid, maar dat geldt ook voor een hoop gitaren die de helft moeten kosten. De Standaard mag dan ook best iets extra's hebben.

Constructie  [top]
De constructie van deze Les Paul is zoals we dat van de meeste Les Paul's gewend zijn. De klassieke gelijmde bodyhals verbinding (in feite een aangepaste zwaluwstaart verbinding) die buitengewoon sterk is en die het instrument ook een bepaalde stijfheid geeft. Veel mensen ambiëren dit enorm vanwege het hierdoor ontstane klankbeeld. Een verbinding van deze aard geeft nu eenmaal veel sustain en verbetert de resonantie ervan uitgaande dat de rest van de gitaar ook eersteklas is. Onder de nitrocellulose lak vinden we een prachtige esdoorn top van een waarschijnlijke AA kwaliteit met een mooie tekening. Een top van een AAA kwaliteit had overigens niet misstaan op een gitaar in deze prijsklasse, maar dit terzijde. De welving die in de top is aangebracht is subliem, ik kan niet anders zeggen. Ook de afwerking (polijsten) van de lak is absoluut met zorg gedaan en dit geeft het front van de gitaar een mooi aanzien.

De esdoorn top zit gelijmd op een stuk (dosse gezaagd) mahonie dat naar mijn mening van een stuk betere kwaliteit had mogen zijn gezien de prijs van dit instrument. Natuurlijk, elke bouwer weet dat een gitaar gemaakt van niet al te best (hard) hout geweldig kan klinken omdat de constructie gewoon goed is en omdat het instrument met zorg gemaakt is. Schuur maar eens een, naar jouw mening super klinkende, gitaar helemaal kaal (niet doen hoor!) en je zal verbaasd zijn over de soms hopeloze kwaliteit van het gebruikte materiaal. Toch klinkt zo'n instrument, omdat natuurlijk niet alleen de kwaliteit van het hout de gitaar goed maakt. Ik weet zelfs bouwers die beweren dat ze van een stuk triplex ook een supergitaar kunnen maken, maar goed, dit heb ik zelf nog nooit geprobeerd. Maar even ter zake: deze Gibson kost gewoon heel veel geld en de kwaliteit van het gebruikte mahonie t.b.v. de body is zeker niet eerste klas. Naar mijn mening een minpunt. Maar nogmaals, de gitaar hoeft hier niet minder van te gaan klinken. De body heeft de klassieke Gibson vormen die zich inmiddels wel heeft bewezen, dat zit qua balans en dergelijke gewoon goed, niets op aan te merken. De dikte van de body bedraagt zeker meer dan 5 centimeter en dit is gewoonweg fors en je zou dus een enorm gewicht verwachten, maar niets is minder waar, met 4 kilo blijft het gewicht binnen de perken.

Kop (klik voor vergroting)

De hals van het instrument is van hetzelfde soort mahonie als de body, echter hebben we hier te maken met een hele mooie kwaliteit. Een strakke rechte draad die het werken van de hals tot een minimum zal beperken. Het fifties profiel (dikker dan het ook leverbare sixties profiel) van de hals speelt gewoon erg lekker als je een hekel hebt aan van die ultradunne heavy-metal halzen. En toch gebied eerlijkheid mij te zeggen dat de hals, ondanks de geteste dikkere uitvoering, absoluut niet lomp aanvoelt en zeker ook niet traag is. Een snelle solo evenals een rustig bluesloopje kan uitstekend op dit instrument gespeeld worden. De bespeelbaarheid is zeer goed. De 22 frets zijn met zorg ingezet en vooral ook met zorg afgewerkt, heel netjes vlak geslepen en zeer fraai gepolijst, dit was in het verleden nog wel eens anders. Wat afwerking betreft heeft Gibson de zaken nu op orde, hopelijk vinden we deze gedrevenheid ook op de goedkopere modellen terug. Bij het uit de koffer halen van de gitaar blijkt onmiddellijk na het spelen dat de actie en de curve (bolling cq kromming) van de hals goed zijn afgesteld en de gitaar is dan ook meteen goed bespeelbaar. Het is duidelijk dat er in de fabriek een hoop aandacht aan deze afstelling is besteedt. Een breedte van 43 mm bij de topkam en een dikte van ca 22 mm bij de eerste fret zijn kenmerkend voor de meeste Gibson's en daar doet deze gitaar dus niets aan af. De toets van palissander is helaas niet helemaal vrij van onregelmatigheden, hier en daar een zeer klein knoestje in het hout en ook is er vrij veel vulmiddel gebruikt om de inlegfoutjes van de parelmoerkroontjes te masceren. Allemaal zaken die het geluid niet negatief zullen beïnvloeden en ook zaken die vrijwel niet zichtbaar zijn alleen de vraag is of dit thuis hoort op een gitaar van dit kaliber. Ook jammer is dat de hals niet uit een deel mahonie bestaat, ook al willen verkopers vaak anders doen laten geloven. Kijk maar eens goed op de foto en je zal, net als ik, tot de conclusie komen dat de hals ter plaatse van de kop is aangelengd tot de benodigde breedte. Dit laatstgenoemde is te verklaren omdat het zeer onvoordelig is om een (groot) stuk hout te gebruiken dat de breedte van de kop kan huisvesten. Het is dan ook financieel aantrekkelijk om smal hout te gebruiken en later de kop te verbreden met twee kleine plankjes. Deze laatste methode wordt heel veel toegepast en is ook totaal niet ernstig, alleen hoort dit thuis op deze (prijzige) Gibson?

Hardware  [top]
Het verhaal van de hardware met betrekking tot een Les Paul is al vaak besproken en eigenlijk valt er dan ook weinig over te melden. Een tune-o-matic brug met daarachter de standaard tailpiece zoals we dat bijna altijd zien op een Gibson. Een goed en degelijk systeem wat betrouwbaar is in de praktijk en het zal de stemmingvastheid van de gitaar ten goede komen.

Het enige noemenswaardige aan dit verhaal is, is dat er naar mijn mening deze keer vernikkelde hardware in plaats van verchroomde hardware gebruikt is. De ietwat goudkleurige toon- en volumeknoppen passen zeer goed bij de toch klassieke aanblik wat de gitaar geeft, heel smaakvol. De driestandenschakelaar is netjes boven in de gitaar geplaatst op een plek die goed bereikbaar is en toch niet in de weg zit. Enthousiaste gitaristen hoeven dus niet te vrezen voor het naar beneden slaan van de schakelaar tijdens hun favoriete slagpartij, niets mis mee dus. De witte (kunststof?) topkam zit netjes op de hals gelijmd en is ook zeer fraai ingeslepen, want het mag gewoon gezegd worden; Geen snaar op deze gitaar klettert of rinkelt of wat dan ook. Alle met snaren in aanraking komende onderdelen zijn netjes afgewerkt en eigenlijk zou dit altijd zo moeten zijn op een nieuwe gitaar, maar helaas is dit vaak niet zo. De stemsleutels zijn van Gibson fabrikaat als je de achterkant van deze mechanieken moet geloven, ze lijken echter bijzonder veel op het Kluson ontwerp, maar dit terzijde (misschien zijn het wel door Gibson ontworpen Kluson mechanieken). Ze doen hun werk naar behoren (de gitaar ontstemt zelden, heel betrouwbaar) alleen die gekke kunststof tulp stelmoeren zouden van mij wel vervangen mogen worden door ietwat minder goedkoop ogende varianten. Een mooi vernikkeld, desnoods verchroomt, artikel bijvoorbeeld. Menig gitarist die het testexemplaar even mocht vasthouden gruwelde van deze stemmechaniek uitvoering en niet alleen vanwege de aanblik maar in het bijzonder vanwege het goedkope smetje op een hele dure gitaar. Een minpuntje alleen dat heel snel verholpen is (bijv. betrouwbare verchroomde Gotoh stemmechanieken aanschaffen voor nog geen 32 Euro).

Achterkant (klik voor vergroting)

Electronica  [top]
Elektronica is niet verassend op deze Gibson, maar dat hoeft ook niet. Iets wat zich heeft bewezen moet je koesteren. Dit moet althans de gedachte bij de firma Gibson zijn daar dit ontwerp al een tijdje meegaat. Elk element heeft zijn eigen volume en toonregeling wat het naar mijn mening lastig maakt om de gitaar in de hand te houden wanneer je allebei de elementen ingeschakeld hebt. Denk maar eens aan feedback partijen of het plotseling afkappen met de volumepotmeter (je moet er immers twee tegelijk bedienen met een hand, lastig). Nogmaals, dit probleem manifesteert zich natuurlijk niet wanneer slechts een element staat ingeschakeld. Ook het gebruik van een toonregeling in het algemeen is discutabel. In theorie benadeelt elke onnodige schakeling tussen gitaar en versterker het geluid ansich. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat alleen een volumepot en een driestanden schakelaar het beste compromis is tussen praktisch en puur geluidstechnisch, maar dit is natuurlijk een strikt persoonlijke mening en heeft bovendien niets met deze Gibson te maken. Er zullen waarschijnlijk hele volksstammen op deze wereld ronddwalen die het dubbel volume en toon systeem de hemel in preken, we vinden het niet voor niets zo vaak op gitaren terug. De configuratie kan natuurlijk door de vakman met een soldeerbout en verstand van zaken in de persoonlijke wensen van de klant worden gewijzigd, niets aan de hand dus. Van binnen is de gitaar netjes gesoldeerd en alle draden zijn goed afgeschermd. Een handige massaplaat binnen in de gitaar geeft nog een extra ruisonderdrukking. Gibson moet hier over nagedacht hebben en daarom verbaast het mij ook bijzonder dat er geen aluminiumtape of iets dergelijks is gebuikt in het elektronicacompartiment om zodoende een nog betere kooi van Faraday te bewerkstelligen. Ook ontbreekt iets van afschermende tape op het kunststof afdekplaatje (?). Dit mag gewoon niet ontbreken op een dergelijk instrument. De elementen zijn van Gibson zelf en die mogen er absoluut zijn. Het geluid van deze gitaar is dan ook fantastisch. Daar is helemaal niets verkeerds over te melden. Uiteraard is geluid qua beoordeling iets subjectiefs en daarom zal ik er ook niet verder over uitweiden maar het mag gezegd worden. Vooral clean klinkt de gitaar subliem en dit heeft zeker te maken met de fantastische elementen die deze gitaar heeft.

Conclusie  [top]
Als je van Gibson houdt dan is dit het instrument van je dromen. Hij ziet er heel fraai uit en klinkt gewoon heel erg goed. Hou je van Gibson gitaren maar ben je net zoals ik gitaarbouwer of simpelweg kritisch dan zal de droom absoluut niet in een nachtmerrie veranderen maar een gitaar die zoveel kost moet bepaalde verwachtingen waarmaken. Ook verwachtingen op het gebied van gebruikte houtsoorten, een stukje exclusiviteit zeg maar. Verwachtingen op het gebied van extra zorg dat aan het instrument besteed is, bijv. superieure afscherming, geen concessies qua de te gebruiken houteenheden (geen zichtbare productiekosten beheersing zoals een kop verbreed met twee latjes). Deze laatste verwachtingen werden, gelet op de prijs van deze gitaar, mijn inziens niet waargemaakt en dat is gewoon jammer

Jeroen Schoo
JS Guitars De Waal

Specificaties  [top]

Oordeel Gibson Les Paul 2002  [top]

<
>Meer informatie  [top]
Electric Sound BV
Radioweg 5
1324 KW Almere
Website: www.electricsound.com

top

 Relevante links: