Ik zit vooral over die "pun" in...
Ik zit vooral over die "pun" in...
Alpha Robot ... Brass Happy Punk Rock.
https://alpha-robot.nl
thought 14: “Poor octopus — eight arms, but no hands. F— you, God!” (Matt Spencer)
Ik denk (correct me if I’m wrong) dat (moderne) metal vooral gebaat is bij transistor versterkers met een hoge dempingsfactor. Het moet vooral strak. En volle hi-gain gitaargeluid is prima digitaal te vangen. Juist die edge of breakup en dynamiek van een buizenversterker die net aan overstuurt is digitaal lastig te reproduceren. Als je twee opnames naast elkaar hoort zal het misschien erg dicht bij elkaar liggen, maar het gevoel is anders.
het gaat niet zo zeer om EEN geluid waar Kim het over heeft. En welk geluid dan moeilijker is, zou ik niet weten.
Maar als je een buizenbak op dat randje instelt, heb je een redelijk groot spectrum van oversturing waarmee je puur met de volumeknop van je gitaar en de kracht in je aanslag flink kan varieren.
Het is bij modeling al snel (voor wat ik dan heb geprobeerd) meer echt een volume-iets. Daar speelt dat verschil in oversturing volgens mij (veel) minder.
Het gaat dus niet om dat randje als één geluid, maar dat meer dynamische randje.
Overigens vind ik het geluid van veel best simpele modeling-oplossingen tegenwoordig al best OK voor veel toepassingen. Ik hoef echt niet meer voor iedere gig per se een buizenbak achter me, ook niet voor dat randje.
Ik vind het nog steeds wel, afhankelijk van genre, lekkerder spelen. Verschil in sjouwen weegt alleen niet altijd op tegen verschil in geluid (en voor het publiek al helemaal niet).
Alpha Robot ... Brass Happy Punk Rock.
https://alpha-robot.nl
thought 14: “Poor octopus — eight arms, but no hands. F— you, God!” (Matt Spencer)
Ik begon niet over wat moeilijker is heMaar wellicht heb je/jullie gelijk over die dynamische response. Maar hebben jullie dat van horen zeggen of zelf ondervonden (en ook echt tijd aan gespendeerd) Ook dynamische respons is gewoon te meten en te reproduceren he.
Voor mij is het allemaal geen issue want ik heb (bijna) altijd mijn volume knop open en randjes etc stel ik in op de amp (model huh huh) zelf.
JooTrouwens, weet niet of het zo is, maar kun in een Axe FX ook niet de mate van tegenkoppeling in de eindversterker nabootsen? En voeding parameters?
In de Line6 Helix kun je dingen als "sag", "bias" en "ripple" instellen. Digitaal via modellers is vooral praktisch, licht van gewicht, betrouwbaar en geven een exact reproduceerbare sound. Maat van mij speelt vaak live, veel clubs door europa, legt zijn Helix floor op het podium, klikt het aan en is zo goed als klaar om te spelen. Gaat direct naar PA voor zaalversterking en monitoring. Alle benodigde sounds beschikbaar onder de presets.
Ook voor recording doeleinden is het ideaal. Eenmaal opgenomen hoor je niet meer of het om een buizenbak of (goede) modeller gaat.
Enige wat je wellicht mist is de ervaring van een blazende buizenbak op je podium.
Laatst gewijzigd door AoDf; 2 februari 2024 om 16:28
Favorieten/bladwijzers