Buizenamps ten dode opgeschreven?

[tmms]

Ripple zou met de voeding te maken kunnen hebben. Bias lijkt me interessant om twee extremen te proberen, zal subtiel zijn.
Met name de interactie van verschillende harmonischen lijikt me lastig digitaal te vangen. Iedere milliseconde een andere sample? En dat dan wat gelikt aan mekaar smeren stel ik me erbij voor. Eigenlijk zoals het gemiddelde brein werkt alleen wat mathematischer.
Voor een toerend muzikant is zo'n energievretend chippen ding natuurlijk helemaal te gek

[Han S]

Even de feiten, excusez le arrogance . Analoge tape, waar per slot van rekening de beste muziek op staat (pun intended) klinkt op goede apparatuur het beste analoog, dus (gekoppelde) analoge 2,5 inch tapes, persen op een mal, drukken op vinyl is AAA, meest zuiver op de ruis van de naald na. Komt er AD/DA conversie bij hangt het af van de kwaliteit ervan. Waarbij opgemerkt kan worden dat een 220 euro element op de pick up anders klinkt dan eentje van 120 euro.
Han, is dit correct of is het onzin?

Ik ben bijna 81 en hoor het niet meer, maar mijn zoon hoort 20.000 Hz en als je die toon welke een heel complexe golfvorm kan hebben gaat digitaliseren op CD norm, dus opmeten met 44.100 keer per seconde, dan heb je die golf twee keer opgemeten.

Als hij dan weer gereproduceerd wordt maakt de converter er een perfecte sinus van en ook een blokgolf wordt sinus.

De vraag is of je dat hoort.

Vinyl komt uit de helft van de vorige eeuw en is in feite een beperkt medium. Rumble, ruis, gespetter, fouthoek en meer van dat gelul. Maar de hoes ziet er mooi uit.

[tmms]

Dat waag ik te betwijfelen. Harmonischen boven audiogebied hoor je niet, maar je voelt ze wel, ik denk omdat het 'trekt' aan de frequentie die je wel hoort.

[Han S]

Ik lig vaak de halve nacht wakker en dan lig ik na te denken en zo dacht ik vannacht na over dit buizentopic.
Wat ik me afvraag: heeft iemand van jullie wel eens naast een Hammond B3 toonwielorgel gestaan met een 122 buizenLeslie er naast en uiteraard iemand of jezelf die er op speelde?

De Hammond B3 heeft 96 toonwielen, dat zijn ronde metalen schijven met aan de rand een soort vingertjes en die draaien langs een elementje wat je kunt vergelijken met een gitaarelement.

En hoe meer vingertjes er aan dat toonwiel zitten, hoe hoger de toon. En dat orgel zit stampvol met buizen en die maken van die tonen een soort orgelgeluid, wat op een kerkorgel moest lijken volgens de heer Hammond.

En toen kwam Don Leslie en die bedacht een ingewikkelde speakerbox met buizenversterker, welke flink kan oversturen. De lage tonen worden weergegeven door een 15 inch basspeaker waaronder een soort glijbaan in het rond draait en de tonen boven de 600 Hz worden weergegeven door een driver waar een roterende hoorn bovenop zit.

En die hoorn draait tegengesteld aan die bas glijbaan. En het spul heeft twee snelheden en als je dan van chorus naar tremolo schakelt, is die hoorn eerder op snelheid dan die glijbaan en dat geeft een heel apart effect.

Bovendien verandert de fase bij elke omwenteling 180 graden en dat geeft een fantastisch effect.
Ik heb drie van die orgels met Leslie gehad en er veel mee opgenomen, maar dat effect is niet goed te reproduceren. Mensen die het live wel eens hebben gehoord weten wat ik bedoel.

En waarom dit hele verhaal? Omdat ik denk dat het geluid van zo'n Hammond heel moeilijk of niet valt na te maken in het digitale domein en het effect van zo'n Leslie? Ik heb het nog niet gehoord.

[tmms]

.....En toen kwam Don Leslie en die bedacht een ingewikkelde speakerbox met buizenversterker, welke flink kan oversturen. De lage tonen worden weergegeven door een 15 inch basspeaker waaronder een soort glijbaan in het rond draait en de tonen boven de 600 Hz worden weergegeven door een driver waar een roterende hoorn bovenop zit.

En die hoorn draait tegengesteld aan die bas glijbaan. En het spul heeft twee snelheden en als je dan van chorus naar tremolo schakelt, is die hoorn eerder op snelheid dan die glijbaan en dat geeft een heel apart effect.

Bovendien verandert de fase bij elke omwenteling 180 graden en dat geeft een fantastisch effect.
Ik heb drie van die orgels met Leslie gehad en er veel mee opgenomen, maar dat effect is niet goed te reproduceren. Mensen die het live wel eens hebben gehoord weten wat ik bedoel.

En waarom dit hele verhaal? Omdat ik denk dat het geluid van zo'n Hammond heel moeilijk of niet valt na te maken in het digitale domein en het effect van zo'n Leslie? Ik heb het nog niet gehoord.

Eén keer gehoord, lekker lekker. Hoe dat werkt wist ik niet, sleepcontact ja, idd beter glijbaan.
Ben overigens op zoek naar een L100-series motor. Gitaaringang komt denk ik eerst, wil daartoe degelijke randaarde, geen toestanden. Moet ik kabelschoen-soldeerlipjes/oog voor montage aan de chassistjes aanschaffen en poweramp-ground komt daar ook aan. Plus een euro chassisdeel. Buizenchorus, ben benieuwd .

[dml]

Voor mensen als Han & DML zal het volkomen bezopen en onbegrijpelijk voorkomen maar geluidskwaliteit is een relatief begrip en hangt samen met de context en bovendien subjectief,
Het begrip context is natuurljk een onzinnige factor in een meetbaar wereldbeeld, snap ik

Geen idee waar dit vandaan haalt, doet me zelfs een beetje pijn dat je dit zegt. Auw.
tmms in de verdediging, dank!

Om het plat te slaan, het interesseert me werkelijk geen bal wat de techniek achter geluid is, zolang ik er maar "mijn geluid" uit kan krijgen. Wat dat betreft heb ik van alles wat in huis - buizen, modeling, transistor, klasse D, een voorraadje EVM12L's, Thiele cabs, enz. Je moet ook wat te kiezen hebben.
Zo ook met muziekdragers. Moet er niet aan denken om mijn gehele cd-verzameling weer van zolder te halen, een cd-speler aan te schaffen en op de ouderwetse manier cd's luisteren. Zelfde voor mijn LP-verzameling. Ja, heb nog steeds een platenspeler maar ik moet vaker het stof van de stofkap vegen dan dat ik die stofkap open doe. Het gemak om met mijn telefoon m'n streaming versterker (klasse D) even een album te luisteren weegt daar gewoonweg niet tegenop. En het klinkt gewoon goed.

En waarom dit hele verhaal? Omdat ik denk dat het geluid van zo'n Hammond heel moeilijk of niet valt na te maken in het digitale domein en het effect van zo'n Leslie? Ik heb het nog niet gehoord.

Waarschijnlijk heb je de digitale variant niet in levende lijve gehoord maar wellicht wel via een digitale geluidsdrager. Wie zal het zeggen?
Maar snap wat je bedoelt, ben nog niet zo oud als jij maar in mijn geluidstechneutentijd heb ik diverse bandjes mogen mixen die de betreffende Leslie combi in de vrachtwagen lieten staan en ik extra lange mickabels moest uitrollen. Minimaal 3: 1 voor de MD421 bij de rotor en 2 voor 2 SM57's bij de hoorn, onder een hoek van 90 graden. Zeker genieten.

Grappig om te zien dat het snel weer een modeling versus buizen discussie wordt.
Vroeger was zeker niet alles beter, wel anders.

[Han S]

Waarschijnlijk heb je de digitale variant niet in levende lijve gehoord maar wellicht wel via een digitale geluidsdrager. Wie zal het zeggen?
Maar snap wat je bedoelt, ben nog niet zo oud als jij maar in mijn geluidstechneutentijd heb ik diverse bandjes mogen mixen die de betreffende Leslie combi in de vrachtwagen lieten staan en ik extra lange mickabels moest uitrollen. Minimaal 3: 1 voor de MD421 bij de rotor en 2 voor 2 SM57's bij de hoorn, onder een hoek van 90 graden. Zeker genieten.

Grappig om te zien dat het snel weer een modeling versus buizen discussie wordt.
Vroeger was zeker niet alles beter, wel anders.

Ik deed het met twee MD441's boven en een D202, of een D12 beneden, maar het blijft een zwak aftreksel van het origineel.

En heb je wel eens een blazersectie opgenomen met dikke Neumanns op een 2 inch tape met 76cm/sec en een Studer A827? Dan weet je echt niet wat je hoort, buitengewoon geweldig.

[D3nnis]

Ik kan inderdaad een kemper inbeelden voor de allround coverbands. En voor studio's lijkt het me ideaal. Je hoeft geen wand met ampmogelijkheden meer te hebben om toch een grote diversiteit aan sounds aan te kunnen bieden aan bands.

Ik gebruik de Kemper nu sinds 2019 in mijn ene bandje.
Ik gebruik 4 sounds en that's it, beetje hetzelfde als dat ik met een normale versterker zou doen.
De geluids meneer vindt het heerlijk, en het is logistiek ook erg gemakkelijk.
Al onze zooi staat op drum+toetsen riser, dus op festivals op dooie gemak opbouwen, en dan is de change-over minutenwerk.
We zijn zelfs al een paar keer geboekt mede door snelle change over, dus het heeft voor ons zeker nut.

Des te leuker is het ook als ik wel weer een keer een top met 4x12 open trek bij mijn andere bandje.

Maar live, zeker in zo'n festival setting, mis ik het totaal niet. Vooral niet toen ik met twee 4x12's speelde en een rack met een hoop zooi die ik eigenlijk allemaal niet nodig had maar dat wel voor problemen kon zorgen (en dat ook deed). Hoe minder zooi hoe gemakkelijker.

En volle hi-gain gitaargeluid is prima digitaal te vangen. Juist die edge of breakup en dynamiek van een buizenversterker die net aan overstuurt is digitaal lastig te reproduceren. Als je twee opnames naast elkaar hoort zal het misschien erg dicht bij elkaar liggen, maar het gevoel is anders.

Ik denk dat zowel die break up sounds als high gain sounds digitaal even anders (slechter?) zijn, en dat het misschien ook aan je referentiekader ligt. Ik ben helemaal niet zo thuis in de vintage semi cleane sounds en ik vind dat prima gaan in de Kemper, waarschijnlijk omdat ik het dan al snel goed vind of zo.
Maar ik ben nog geen profile tegengekomen die een beetje klopt (of zelfs kloppend te krijgen is) met mijn mesa en Soldano.

In de tijd dat ik optrad verving ik voor ieder optreden mijn snaren. Na één keer optreden waren ze af. Na een flinke repetitie ook.

Dat is wel heel klote als dat structureel zo vaak moet.
Ik kan meestal 2 of 3 optredens doen met een setje. Dan zijn ze dood.
Tijdje geleden ook een keer na 1x, maar dat had denk ik ook te maken met het stro dat in die tent naar binnen gebracht was. Wat een teringzooi.

[Rinze]

Dat is wel heel klote als dat structureel zo vaak moet.
Ik kan meestal 2 of 3 optredens doen met een setje. Dan zijn ze dood.
Tijdje geleden ook een keer na 1x, maar dat had denk ik ook te maken met het stro dat in die tent naar binnen gebracht was. Wat een teringzooi.

Ik vermoed dat het aan iets chemisch met mijn handen ligt, zweet of zo. Thuis spelend is het lang zo erg niet, ik bespeel steeds een periode hoofdzakelijk één gitaar om snaren te sparen en dan kan ik er een week of drie mee doen. Maar dan zijn ze echt op, dof en levenloos. En dan hebben we het over hooguit een half uur tot drie kwartier per dag spelen. Ik maak na elke keer spelen ook nog mijn snaren schoon met een doekje, als ik dat niet doe zijn ze binnen een week zwart. Is ook altijd al zo geweest. Het zou gemakkelijker zijn als het niet zo was, maar ach.


Verstuurd vanaf mijn ANE-LX1 met Tapatalk

[D3nnis]

Heb je dat ook met alle snaren?
Ik had dat in mijn jongere jaren altijd met d'addario. Na jaren DR, en daarna Curt Mangan (plus een bende andere probeersels) nu weer d'addario (want die waren goedkoop), en dat zwart worden heb ik geen last meer van.