Wat zijn je ervaringen met geluidsmensen?

[Han S]

De SM57 penetreert beter, die is sigwaardig!

Maar iedereen heeft zijn eigen voorkeuren en zo moet het ook zijn, het gaat niet om wat je hebt maar wat je er mee kan. Over het algemeen zie je dat de vakbroeders het over veel zaken wel eens zijn, al blijft er altijd veel over wat je niet weet. Skanky gebruikt B1's als OH en dat werkt goed bij jazz en wat zachtere drummers, bij het harde werk vind ik ze wat minder als OH.

Bij extreme dingen merk je pas echt goed wat een microfoon wel of niet kan, zo had ik een rockband en iemand wilde per sé percussie doen terwijl hij tussen de gitaar en de drums stond, een shakertje. En ook de M88 kreeg dat niet voor elkaar terwijl het toch een hyper is. De MD441 lukte het ook niet, condensators waren helemaal out of the question, veel teveel bleed. Wat is wijsheid? Ten einde raad een oude M260 gepakt en bingo, prima bruikbaar geluid en prettig klinkende bleed.

Maar die tijd heb je wel in de studio, maar niet op een festival. Het is dus goed om al die kennis en ervaring te delen en op je harde schijfje daar in de bovenkamer op te slaan. Morgen om half een Danny Lademacher, ik ben benieuwd.

[Highway49]

Danny Lademacher, die was afgelopen zaterdag bij ons in 'het dorp' In 'De Teerkamer' te Woudrichem. Al meerdere malen zelf daar gestaan, en binnenkort weer, stelt ook niet heel veel voor, knap dat ze hem hebben weten te strikken. Ken de eigenaar van de tent/kroeg wel aardig, misschien kijken of ik daar niet eens met het geluid mee kan spieken om wat te leren....

Helaas kon ik er niet bij zijn bij Lademacher...was erg benieuwd eigenlijk!

[iWishmaster]

Wat jammer is, is dat veel mensen elkaar niet begrijpen of niet willen begrijpen. Als een band zich nu eens een uurtje in de problematiek zouden verdiepen van de geluidsman, dan was er veel gewonnen en dat is rechtstreeks in het voordeel van de band.

Ik zou dat als muzikant zijnde graag doen, maar hoe? Ik weet redelijk veel van audio en de techniek die erachter zit, maar ik heb erg weinig praktijk-ervaring: die is beperkt tot volume's afstemmen in een klein kroegje (precies 2x gedaan) en elke week soundcheck in de oefenruimte. Wat moet ik nu doen om hiermee meer vertrouwd mee te raken? Dan bedoel ik niet het vak geluidsman: maar het vak 'werken met de geluidsman'. Want ik ben na mijn ervaringen (gering, maar vrijwel allemaal zeer slecht) ZEER wantrouwig tegenover deze mensen!

Als je dus de indruk hebt dat de geluidsman kundig is en serieus, volg dan zijn adviezen op en je zult in de zaal een stuk beter klinken. Heb je de indruk dat de geluidsman een oetlul is die niet weet waar hij het over heeft, dan heb je vette pech en komt het niet meer goed.

Dus wanneer ik een slechte geluidsman tegenkom, heb ik 2 opties:
1. Mijn spullen inpakken en niet optreden: ik niet blij, kroegbaas niet blij. Geluidsman krijgt toch wel betaald.
2. Optreden met zwaar kutgeluid neerzetten: ik niet blij, kroegbaas niet blij. Geluidsman krijgt toch wel betaald.
In beide gevallen hoef ik niet meer terug te komen in die kroeg. Mijn band wordt bestempeld als zijnde 'kutband' en kom niet meer aan de bak, terwijl de geluidsman lives to fuck up another gig. Want wij als nieuw metalbandje, allemaal rond de 20 komen een stuk minder geloofwaardig over als de 'vakman' van een jaar of 30 die dit in eigen woorden 'al jaren doet'.
Ik wil weten hoe ik er het beste van kan maken in zo'n situatie!

[Han S]

Het is een moeilijk vak en ik zeg altijd dat je voetballen ook niet kunt leren. Je hebt daar talent voor en dat ga je ontwikkelen. Je kunt ook niet zeggen: ik word F1 coureur, want dat kun je nergens leren, dat moet je in je hebben en ontwikkelen. Dat ligt op een ander nivo als het geluid doen in een jeugdcentrum, maar ook daar moet je gevoel voor hebben, heb je dat niet dan is het niet anders, maar je zult het nooit echt goed kunnen doen.

Dan is een heel belangrijk aspect je sociale vaardigheden. Ik heb geluidsmensen meegemaakt die echt helemaal nergens van in de stress raken en buitengewoon goed met mensen kunnen omgaan. Want een bandje dat moet optreden is altijd en beetje gespannen en dat is ook geen probleem. Het wordt wel een probleem als de dienstverlener daar niet mee kan omgaan.

En dan de techniek, dat is voor de meesten wel te leren, de ervaring krijg je door vallen en opstaan en een heel belangrijk deel daarvan is de microfoonkennis. Je moet weten welke microfoon je het beste kunt pakken en waarom. En dan weten hoe en waar je hem plaatst want een paar centimeter verschil maakt er een andere microfoon van.

[skanky]

Dan is een heel belangrijk aspect je sociale vaardigheden. Ik heb geluidsmensen meegemaakt die echt helemaal nergens van in de stress raken en buitengewoon goed met mensen kunnen omgaan. Want een bandje dat moet optreden is altijd en beetje gespannen en dat is ook geen probleem. Het wordt wel een probleem als de dienstverlener daar niet mee kan omgaan.

+99999
Het is als geluidstechnicus heel belangrijk om rust uit te stralen en de band het gevoel te geven dat je alles onder controle hebt. Natuurlijk moet je dat ook hebben, maar mocht het eens spannend worden dan moet je dat de band nooit laten merken. Zij worden daar ook onrustig van en zal er niet beter van spelen.
Maar hoe meer ervaring je hebt, hoe minder stress je zal ervaren.

[QueenSRVJW]

Gisteren nog. Het was talentenjacht van de Winkler Prins, Veendam. Ik plug mijn gitaar in, geef aan dat ik op de monitor de gitaar niet hoor en hij doet er wat aan zodat ik wel wat hoor. Zijn we net anderhalve minuut aan het spelen hoor ik mezelf niet meer en na gesprekken achteraf hoorden ze mij ook niet. Ik heb het hele nummer wat staan gebaren en met een docent muziek bij mijn versterker gestaan. Het was mijn eerste optreden en ik wilde een beetje laten zien dat ik iets kon op de gitaar, maar volgens mij had de geluidsman andere plannen...

[jonesd]

Over het algemeen heb ik eigenlijk alleen maar goede ervaringen. Ik heb ook gemerkt dat wij, sinds we met de band eens echt werk hebben gemaakt van ons podiumgeluid, het eigenlijk nooit mis kan gaan. Wij zijn zo een hele middag bezig geweest met de gitaarversterkers naast elkaar te zetten en zo af te stellen dat het geheel lekker klinkt en we toch niet in elkaars weg zitten. Dan heb je ook geen gigantisch volume nodig.

Het enige wat mij soms stoort zijn monitor mixers die in mijn plaats beslissen wat ik wel en niet wil horen. Heb het onlangs nog eens meegemaakt dat we beginnen spelen en mijn gitaar echt oerend hard op de monitor zit. Ik hoorde bijna niets meer van de rest van de band (wat voor mij belangrijker is dan mijn eigen gitaar, zelfs op een heel zacht volume haal ik die nog wel uit de mix)

Na een paar keer teken doen, was het wel snel opgelost dus echt een slechte ervaring is het ook niet. Achteraf even met die monitormixer gepraat en die kon bijna niet geloven dat ik voldoende had aan mijn amp die achter mij op de grond stond. Tja, leve de beamblockers zeker...

[madman]

Tja, leve de beamblockers zeker...

Amen to that!

[pimmetje]

Dan is een heel belangrijk aspect je sociale vaardigheden. Ik heb geluidsmensen meegemaakt die echt helemaal nergens van in de stress raken en buitengewoon goed met mensen kunnen omgaan. Want een bandje dat moet optreden is altijd en beetje gespannen en dat is ook geen probleem. Het wordt wel een probleem als de dienstverlener daar niet mee kan omgaan.

Ja, dat deel van het vak is idd ook belangrijk. Vooral in een kleinere omgeving is zo'n geluidsgozer vaak genoeg in z'n eentje. De band per definitie niet.

Hoe vaak je dan niet zo'n figuur hebt dat gaat proberen echt sociaal aansluiting te vinden bij de band als vriendengroep... niet te geloven. Niet dat wij als band te verrot zijn om ff een praatje met zo'n figuur te maken en een drankje te drinken. Op zich leuk zelfs. En vooral ook nuttig als je dan op een ontspannen manier alvast een beetje kan doornnemen wat de voorkeuren en verwachtingen die avond zijn.

Maar zo'n behoeftige die echt aansluiting probeert te vinden alsof we al jaren met elkaar optrekken of direct z'n hele CV in de vorm van grappige anekdotes komt overleggen... nee dank je. Vooral omdat 't dan allemaal "je had erbij moeten zijn" anekdotes zijn.
Dan heb ik altijd meteen twijfels over de verdere kundigheid van zo'n kerel... en volgens mij vaker terecht dan niet .

[Liquid_Metal]

Ik denk dat het voor een band ook belangrijk is dat ze weten wat ze willen en kunnen en mogen. Ik stoor me namelijk best wel eens aan het volume van onze bassist. Maar hoe komt dat: hij staat er vlak voor, waarbij z'n geluid nog niet 'uitgesmeerd' is, en ik sta wat verder, waarbij het dus veel ruimer overkomt (en dus harder). Ik vraag 'm eigenlijk elke repetitie weer of het wat zachter kan, maar dan 'gaat ie zeiken dat 'ie zichzelf niet hoort'. En waarschijnlijk is dat oprecht. Ik moet dat op een manier oplossen waardoor we allebei tevreden zijn. Als dat lukt, moet zoiets ook in een live-situatie kunnen. Want het gaat in dit geval om inzicht en, zoals Han al zei, sociale vaardigheden. Meestal kom je daar wel een eind mee: aan de geluidsman zéggen wat je wilt horen. En sommige zijn inderdaad stubborn. "Ze hebben jaren ervaring en wij niet, dus zij weten wel hoe het moet klinken." Dat is ten dele ook waar, maar zij kennen onze sound niet en ik denk dat dáár ook een groot probleem zit. Niet iedere band wil op dezelfde manier gemixt worden en een band weet meestal zelf goed hoe ze zichzelf willen horen.
Het feit dat de meeste muzikanten altijd net wat harder willen dan de andere bandleden spreekt denk ik ook niet in ons voordeel. Ik heb namelijk gauw de neiging mijn eigen vocals en gitaar, in de studio, harder te draaien. Misschien dat geluidsmensen dat weten en dat er daardoor problemen ontstaan?