Yaagh, take the modeling naar het modeling topic. :stop:
GAS !!! :rockon:
https://www.picclickimg.com/d/w1600/...ic-Guitars.jpg
Printable View
Yaagh, take the modeling naar het modeling topic. :stop:
GAS !!! :rockon:
https://www.picclickimg.com/d/w1600/...ic-Guitars.jpg
Helemaal mee eens.
Hmm, zo had ik het niet helemaal bedoeld in ieder geval.
Ik bedoelde in dit geval echt mijn amp, maar ook dan zijn er nog steeds zó veel variabelen; ik geloof ook niet dat ik zelf zou willen profilen, er zijn anderen die dat veel beter kunnen.
Fair enough :)
Heb ik net de Wampler Paisley Deluxe Drive gekocht, word ik ineens smoorverliefd op een ander pedaaltje. In mijn optiek het beste overdrive pedaal ooit.
-"Zo! Dat is nog eens een gewaagde uitspraak, heer Vulva. Het beste, zei u?"
- "Jazeker, ik geloof niet dat ik ooit eerder een pedaal heb gehoord die het voor elkaar kreeg om IEDERE gitaar over IEDERE versterker beter te laten klinken. Sterker, je krijgt het niet eens voor elkaar om dusdanig aan de knoppies te draaien dat het geluid er minder van wordt. Het is ON-GE-LOOF-LIJK!!!"
En dit meen ik dus, hè? Ik kan de term 'transparent overdrive' niet meer horen, maar als die term ooit op een pedaaltje van toepassing is geweest, dan is dat wel op de Lightspeed Organic Overdrive van Greer Amps. Als je het pedaal aanzet en je houdt alledrie (3 maar, hoe lekker!!!) de knoppies op 12 uur, dan verandert er nauwelijks iets aan het oorspronkelijke geluid van je gitaar en amp zónder het pedaal, behalve dat het geluid ineens gaat 'leven'. Dat doet mij nog het meest denken aan mijn ouwe Aphex Acoustic Xciter (Big Bottom/Aural Exciter). Dat is ook zo'n pedaal dat eigenlijk 'alleen maar' het allerbeste van je gitaar er uit laat springen, mits goed afgesteld uiteraard. En dat is dan weer het leuke van de Greer. Die Aphex moet je zorgvuldig afstellen om dit effect te bereiken en vervolgens kom je niet meer aan de knoppen. De Greer Lightspeed zet je voor datzelfde effect op 12 uur en daarboven begint pas de echte lol! Ik beweer hier met droge ogen dat ik nooit eerder zoiets gehoord heb. De bekendste en beste (?) 'transparent overdrives' die ik ken zijn (uiteraard) de Klon Centaur en de Lovepedal Tchula. Maar toch hebben die in mijn beleving niet datzelfde effect, dat je geluid beter tot z'n recht komt met zo'n geval, of (niet onbelangrijk) dat ze op iedere gitaar over elke versterker per definitie je geluid beter kunnen maken. Hou me ten goede, want ik heb de originele gevallen nooit zelf uit kunnen testen.
Maar goed, de Greer Lightspeed dus. Ik kan er niet van slapen. Ik vind dat ik 'm MOET hebben. Alsof ik anders niet meer de laatste trein haal naar de utopische wereld der gitaristen.
Ik vind dat ik de Wampler Paisley Deluxe ook moet hebben, want ik denk dat dat het geluid is waar ik naar op zoek ben voor de dingen die ik doe en bovendien hoop ik hiermee mijn hoeveelheid drives te beperken tot 1, namelijk de Paisley Deluxe. Ruimtebesparing. De Paisley Deluxe is compact, is feitelijk twee pedalen in één, waarbij ik er een gebruik voor de mildere oversturing en de andere voor de wat agressievere. En dan hóóp ik dat ik ze dusdanig kan afstellen dat ik, wanneer ik ze beide tegelijk aan heb staan (de volgorde is in te stellen) tevens een sologeluid heb die mooi en luid genoeg is. Als me dat lukt, kunnen alle andere drives en boosters van mijn bordje af. En lukt dat niet, dan heb ik alsnog een tweede pedaal nodig om te boosten en meteen de frequenties op een prettige wijze af te stellen. En daarvoor heb ik genoeg liggen. Niet lachen, maar ik overweeg serieus de Boss Metalzone. Ik roep het al 15 jaar of meer, maar als je de drive op 0 zet, dan hou je een pedaal over met een volumeknop om tot de gewenste decibellen te komen en (hier komt het) een zeer uitgebreide en uiterst gevoelige EQ. Het gaat bij een sologeluid vooral om het juiste middengebied. En juist daar zit de kracht van de metalzone. Het is even zoeken, maar dan heb je ook een perfect sologeluid.
Ik lul weer te lang door, maar de Paisley Deluxe is het tegenovergestelde van de Greer Lightspeed. De Paisley kleurt het geluid juist heeeeel erg. Daar is niets transparants aan. En ik heb ook niet het gevoel dat het een waanzinnig dynamisch geluid heeft. De Greer wel. Die is zeer dynamisch. En als je de scheur verder open zet en het volume en iets meer hoog (alle knoppen op 2 uur), dan komt daar een waanzinnig mooie oversturing uit, wanneer je er flink op los ramt. En die drive is magisch. Noem me gek, maar dat vind ik echt de mooiste oversturing die ik ooit gehoord heb. Precies de juiste grofheid, de juiste korrel, vuig doch helder, geen mug of bij te bekennen. Nogmaals, ik ben verliefd op dat pedaal. Misschien maar een jaartje sparen.
En nu ik toch bezig ben. Wat mij dus helemaal fantastisch lijkt (ik denk dat ik dan klaar ben) is de Greer Lightspeed voor mijn licht overstuurde basisgeluid.... en dan...., om te stacken voor de perfecte soloboost, de Crowther Hot Cake met de gain op negen en presence op half drie. Die twee pedalen bij elkaar, oooow..... En dan nog een Z-Vex Super Hard On ervoor, voor wanneer het echt smerig moet!
Mensen, ik denk dat ik ter plekke dood neerval van geluk. En dan zullen ze me van de grond moeten trekken, omdat ik tijdens het sterven ook nog een immense zaadlozing heb ervaren. Ik geloof werkelijk niet dat ik meer dan die 3 pedalen nodig heb om volmaakt gelukkig te zijn met mijn geluid, als het gaat om gain.
Genoeg geluld, old, hier een linkje naar dat droompedaal, de......:
GREER AMPS LIGHTSPEED ORGANIC OVERDRIVE :cheerup::cheerup::cheerup:
geachte heer Vulvasonic
mijn dank is groot, vanwege uw verhaal,
mijn glimlach nog groter door de verwoording van uw betoog.
en nee, ik gun u uw drie ultieme pedaaltjes niet
want als er niks meer te wensen valt, schrijft u deze schitterende verhalen van verlangen ook niet meer en doe je ons tekort ;-)
maar even alle gekheid op een stokkie.
je benoemt de metalzone.
nu heb ik zo een tonelab St gevalletje van Vox.
daar staan 3 a 4 dist/overdrive pedaal modellen in met maar 1 draaiknop.
en alhoewel de halve gitaarwereld van alles doet met de tubescreamer, doet de metal distortion het op lage instelling vaak veel beter.
(let wel, er is maar 1 draai knop dus misschien doet dat geen recht aan tubescreamer model.)
Mmm, zag vanochtend dit op jijbuis......
https://www.youtube.com/watch?v=2An0uMzxnC8
Ik moet zeggen dat ik al redelijk tot zeer blij was met mijn Okko Diablo Gain+ - maar deze........
Ze zijn niet goedkoop maar wel heel fijn, en hij werkt met praktisch alle gitaren en versterker combi's.
Doe er je voordeel mee!
Gisteren twee dingen gedaan, gortdroog op mijn AC4 ingeplugd, met drive & MP gecheckt naar drives & boosters.
Je verzuipt in de opties.
Niet de neiging om ze uit te proberen.
Zat in Trixie Whitley mood, dus AC4 met drive open voldeed.
Verder red ik mezelf met een EHX LPB1 (transparante boost hoor, je krijgt tot 20db voor 2 tientjes) & een Vox Dual Drive, wanneer het over het randje moet.
Had nog een VS Jeckyll & Hyde, kon me niet zo bekoren; teveel mogelijkheden met allemaal hetzelfde effect.
Ik moet blij zijn geloof ik ?
Dingen zijn over het algemeen niet goedkoop. :)
Wat Greer betreft
ik heb de ghetto stomp, uit de tijd dat ie nog maar 2 pedaaltjes had en je het bij hem zelf moest kopen
ik was op het spoor gezet door een fellow gitarist uit de roots telecaster aficionado
en dat is precies waar je Greer moet plaatsen, oude ontploffende tweed en valco's amps
hij heeft sinds die tijd een dozijn verschillende smaken er bij maar die signature sound sijpelt overal door
niet raar want het zijn variaties van de Electra boom
awesome pedals maar een focused lead sound it has not
dan kan het vrij boomy & ratty klinken en daarbij ook niet door een mix heen prikken
een & ander kan je verhelpen met een goede toonregeling
maar zit er niet op, Greer doet dat liever zelf en verkoopt dat dan als variatie
snap ik maar dat maakt het tricky om het als enige pedaal mee te nemen
De Lightspeed lijkt me ook niet een pedaal om mee te soleren. Meer een basis drive.
Vandaar ook dat ik de Hot Cake noemde voor het solowerk. Die Hot Cake vind ik dan ook weer helemaal het einde, maar die dan weer juist als solo pedaal.
Maar het is gek met die Lightspeed. Ik weet het, YouTube is niet de beste informatiebron, maar ik heb vergelijkingsvideo's gezien met (bijv.) 3 andere Greer overdrives die op dit moment op de markt zijn. Niet allemaal, want door de jaren heen heeft ie er wel heel veel gemaakt. Maar van wat ik gezien heb (en dat vond ik het gekke), die andere pedalen leken stuk voor stuk veel op de Lightspeed. En toch kreeg ik alleen bij de Lightspeed steeds die glimlach op m'n smoel. En ik kan er niet de vinger op leggen waar dat 'm in zit.
Ik neem hem altijd mee met de Jaguar
hij maakt het hoog wat ronder en dikker en geeft het laag een growl, alsof er een kudde buffels aanstormt (
kan ook met de Gretsch, die trems hebben er ook wat mee te maken natuurlijk
dus ja, voor dat werk is ie niet te kloppen
Ja zeker, heel anders dan hoe ik het ervaar..... Maar Pepe dat kan natuurlijk!
Geloof me, ik heb 15 jaar lang geen enkele behoefte gehad om nog te zoeken naar een andere overdrive, of zelfs andere versterkers. Ik was volmaakt gelukkig met wat ik had. Tot al mijn versterkers (3 stuks) werden gejat en mijn belangrijkste pedaaltjes kapot gingen en ik geen geld meer had om dat spul te repareren. Ik hoop nog steeds op iemand die mijn SHO kloon kan fixen (ik ben geen actieve speurder), maar met die SHO kloon alleen ga ik het ook niet redden. Die is er alleen om het af te maken.
I moest helemaal opnieuw beginnen, maar nu zonder geld. Ik ben Fred Dons onwaarschijnlijk veel dank verschuldigd, omdat hij mij persoonlijk aan twee amps geholpen heeft, zodat ik weer aan de slag kon. Inmiddels is mijn belangrijkste versterker een simpele Vox AC15. Chinees uiteraard. Zeer blij mee, maar het voelt toch een beetje als roeien met de riemen die je niet hebt. Maar ik sta ook niet meer in grote tenten te spelen, dus eigenlijk is die versterker meer dan prima. Ik mag 'm alleen nooit op het volume zetten waarop ie gaat shinen. :D
Ik red me echter prima. Ik ben niet ontevreden met mijn geluid. Maar itt die periode van 15 jaar is mijn queeste naar het perfecte geluid nog lang niet klaar. :)
Dit gezegd hebbende....., ik ken mezelf heel goed. En ik weet zeker dat ik voor wat ik nu doe (belangrijke toevoeging!) volmaakt gelukkig zou zijn met 'slechts' de Greer Lightspeed, de Crowther Hot Cake en de Z-Vex Super Hard On.
Over het geluid maak ik me bij jou nooit zorgen. Je bent een man die weet wat je wilt en daar handel je naar. En ik moet eerlijk zeggen dat ik het idee heb dat ik dat ook wel een beetje in me heb. Het is alleen dat de omstandigheden het niet toelaten om de daad bij het woord te voegen. Maar dat komt wel weer. Langzaam maar zeker....
Wel heb ik hele andere ideeën bij wat ik goed vind om mee te werken. Ik hou van een fel en scherp geluid met een vies edoch volmaakt randje. Ofschoon alles heel erg afhankelijk is van wat je speelt. Wat voor soort muziek bedoel ik.
Mario houd van vieze randjes mmmmmmm. Dat lees ik nu al een paar keer!
Nee ik begrijp wat je bedoelt, ik ken die vieze randjes van mijn helden - ikzelf krijg dat niet voor elkaar - wel een randje, maar net niet dat ranzige randje...... Maar ja, nu ben ik maar een afvallige bassist, wat weten die nu eigenlijk?
Maar ja, dat is het he, het is context
het is maar wat je wil horen en welke gitaar en amp en hoe je dat instelt
dat bepaalt min of meer welk overdrive pedaal daar het beste voor werkt
als je maar 1 soort muziek speelt met telkens dezelfde spullen ben je een keertje uitgezocht
maar gitaristen hebben meerder gitaren, spelen verschillende muzieksoorten
dan kan het vrij ingewikkeld worden allemaal
ik zat net weer even op mijn Greer ghetto stomp te spelen
in feite het pedaal equivalent van mijn Gibson Es 330, die is ook bass heavy en heeft een mean snarl aan boord
in combinatie werkt dat dus voor geen meter, 2 much van alles
De Es 330 doet het juist weer goed met een mild ts achtig pedaaltje mits het een scooped amp is want anders...
tis net koken he.
Ik jank niet. Ik zeg in dat zelfde stukje ook dat ik tevreden ben wat ik nu heb. Maar het perfecte geluid heb ik nog niet. En die heb ik wel gehad. Dat is het een beetje. Als je 15 jaar lang volmaakt gelukkig bent met je geluid en je moet dan helemaal opnieuw beginnen, dan raak je soms wat ontmoedigd.
Wegblijven van YouTube zou me zeer veel rust geven. Ik slaap soms een hele nacht niet, omdat ik mezelf gek lig te maken met het kijken naar YouTube demo filmpjes en vergelijkbare zaken. Maar ik blijf desondanks redelijk nuchter en realistisch. Ik laat me niet gek maken door boutique amps en dat soort spul. Maar als ik iets zie waarvan ik weet dat het mijn geluid zal verbeteren en ik zie kansen om er aan te komen, dan ga ik ervoor. En dat heb ik mijn hele leven al gedaan, behalve in die 23 jaar dat Cruella bepaalde wat er met mijn geld moest gebeuren. :D
Ik heb een apparaat met het echte volmaakte volmaakte randje ook nog niet gevonden. Alleen apparaten die er aardig in de buurt komen (overdrive in de ME-5, mini tubescreamer). Toch blijf ik zoeken je weet nooit of je hem op een dag toch nog tegenkomt.
Het grote geheim achter het viezige randje. :D
Ik weet waar ik het kan vinden. Het is geen rocket science. :)
Ik heb geen flikker verstand van overdrives, en ook weinig ervaring, maar toevallig zat ik gisteren de Way Huge Saucy Box te beluisteren op youtube, en daar werd ik dan weer erg blij van.
Iemand real life ervaring mee toevallig?
Smakelijk sausje D3nnis!!! Zelf heb ik een Fat Sandwich van Way Huge, en dat is meer een distortion. De filosofie achter de Saucy Box is wel interessant - die hij het signaal opsplitst in twee paden - de één vervormd wordt - de andere clean gehouden en later weer samengevoegd. Dat idee is niet nieuw: voor bass overdrives en distortions wordt dit al jaren gebruikt, maar bij deze Way Huge klinkt het heel goed!
@Vulvasonic: vanmiddag zat ik even gitaar te spelen, en had niet allen een ranzig randje, maar een compleet ranzige sound: had mijn Line6 POD V2 weer eens uit de kast gehaald - wat een onding! Ik houd hem alleen als er eens een andere gitarist bij me komt spelen - en dat we dan samen kunnen spelen. Dat ik ooit blij was met dat ding, nou ja komt ook uit 2001 of zo, zwaar verouderd en uitgerangeerd.
Ik heb me voorgenomen de komende tijd op het vuile, vunzige, ranzige randje te storten. Ik ken het qua sound, maar niet in mijn sound, ga dat uitvinden voor mijzelf.
@Brad: ik ben bang dat naast de goede drive het ook voor een groot deel in de vingers zal zitten..... en wat voor gitaar je gebruikt. Ikzelf speel eigenlijk altijd op een Stratocaster, wellicht gaat het beter met Humbuckers, ik weet het (nog) niet!
Ik heb zeker gemerkt dat je manier van aanslaan een hoop verschil maakt. Wat gitaren betreft, ik speel tegenwoordig altijd op een gitaar met humbuckers waarbij ik bijna altijd het brugelement gebruik.
Wat speel je Brad, een Ibanez? Lijkt me moeilijk om met een Ibanez het ranzige randje te krijgen, te hotte output.
Fender Jag-stang, Squier Jaguar VM HH, en Squier bullet Mustang HH. De eerste twee zijn niet overdreven hot wat de output betreft de laatste wel.
Mmm, daarmee moet het wel lukken. Ik speel voornamelijk op mijn stratocaster, maar heb ook nog een epiphone Les Paul. De laaste hangt er schijnbaar enkel om stof te vangen hahhahaha.
herken dat wel, als je veel wil doen met weinig, dan probeer je toch met die ene aankoop zoveel mogelijk van je wensen te pakken.
dacht dat ik het gevonden had in een kleine pathfinder 15, totdat ik merkte dat de distortion mij te gritty was.
nu bezig met een yamaha AR2500 die een romiger oversturing heeft, maar ja, die mist weer een stuk van die helderheid van de pathfinder
O nee, maar ik snap ook wel wat Mark bedoelt. Ik heb namelijk ook gewoon genoeg spullen. Mijn versterkers zijn gejat, maar ik heb genoeg gitaren (en niet de lulligste), ik heb zoveel effectpedaaltjes dat ik de tel kwijt ben, waaronder enkele hele mooie en ik heb een paar versterkers, waaronder de Vox AC15. Maar daarom zeg ik ook, ik ben tevreden met wat ik heb, alleen.... ooit was ik volmaakt gelukkig en had ik het perfecte geluid. En DAT heb ik nu niet meer. En dat blijft toch een streven, voor mij niet anders dan voor anderen. :)
Maar dat Youtube-gedoe..... Vroeger hield ik ALLES bij. Ik kocht de blaadjes, ik kocht boeken, ik ging alles testen bij alle winkeltjes in de buurt, ik sprak met mensen die er verstand van zeiden te hebben, dat soort dingen. Dat was voor het internet tijdperk. En feitelijk doe ik nu nog steeds hetzelfde als toen, alleen test ik zelf niet meer zoveel, want ik kan zelden iets kopen (wat dan toch een beetje lullig is) en bovendien wordt dat nu tegenwoordig voor me gedaan door al die Youtube-gastjes. Alleen...., daar zijn er dus een shitload van. En om een goed beeld te kunnen vormen van een bepaald pedaaltje (vind ik) moet je niet 1 test bekijken en beluisteren, maar 20 verschillende. En eigenlijk gaat het helemaal nergens meer over, want je maakt jezelf hartstikke gek en je komt slaap tekort en bovendien had je in al die tijd beter kunnen oefenen op je gitaar.
De enige remedie tegen GAS voor mij is veel optreden.
Op de een of andere manier weerhoudt mij dat van kopen van nieuwe gitaarspullen.
Zou ik weinig optreden zou ik ook een shitload aan zooi kopen en me helemaal suf kijken aan YouTube meuk😂
Over het algemeen is mijn GAS redelijk te bedwingen.
Heeft niet zoveel te maken met muziek maken.
Dat doe ik altijd wel.
En in principe kan ik alleen met mijn Hofner uit de voeten.
Kan het redelijk af zonder veel te onderzoeken of te wensen.
Staat bij mij ook in relatie tot het geld ervoor hebben, of voor over hebben.
Zonder some money to burn ? ook geen GAS.
Wat dat betreft een beetje als een wijven ding, 100 crèmepjes & 2 dozijn pumps.
Shoppen, shoppen, shoppen.
Verstuurd vanaf mijn ONE E1003 met Tapatalk
als je speelt ben je al blij dat alles werkt
teveel vrije tijd is vaak het probleem
niettemin denk ik bij alle serieuze aankopen, gaat me dat gelukkiger maken?
en zelden dat je dan zegt, nou & of
Leeftijd is ook wel een dingetje. Hoe ouder ik word, hoe minder ik de behoefte heb om te jagen of van alles uit te proberen. Ik kan uit de voeten met wat ik heb en het is goed zo.
Misschien dat de midlife crisis nog wat nieuw elan brengt, maar iets zegt me dat ik ook daar al aan voorbij ben.
Interessant. Bij mij is het net als bij Kim Wilson zo dat ik als ik niks doe ook minder GAS heb.
Nou ja, eigenlijk heb ik wel GAS, maar er is geen "dwang" om tot koop over te gaan.
Nou zat ik gisteravond even wat op youtube te kijken, oa nav de booster-discussie alhier, en ik lijk wel GAS te hebben voor de TC spark booster.
Laat die ook nog eens weinig kosten....dat was een aangename verrassing.
Ik ben ook nog steeds in de race voor een phaser. Ik kwam gisteren een groene Keeley phaser tegen (6stage volgens mij) die ik wel heel gaaf vond, maar die wordt niet meer gemaakt volgens mij.
Herkenbaar allemaal wel. Ik heb ook een periode gehad waarin ik had om de heb, nu hou ik van wat ik hou. Dat wil niet zeggen dat ik ook alles gebruik, er hangen hier gitaren aan de muur omdat ze mooi en/of bijzonder zijn, daar wordt bijna nooit op gespeeld. Een ander zou op die plek misschien een schilderij ophangen dat tig keer duurder is, zo wat?
Qua effecten ben ik van de losse doosjes afgestapt omdat ik het verschil toch niet zo goed hoor, daarom kan ik kiezen voor het gebruiksgemak van een ME-80 die meer sounds kan scapen dan ik in de rest van m'n leven kan bedenken. Heb ook een synth, ben echt geen toetsenist, maar het kan dingen die een gitaar niet kan en dat is gewoon leuk. Nu een Trio+ erbij gekocht omdat ik denk dat daar veel speelplezier in kan zitten, niet omdat het *aaarghh nodig* is of zo. Geen GAS, maar LOL.
Evenwijdig aan GAS ken ik de behoefte mijn gear in goede staat te houden.
Dat dan weer wel.
Geen bezwaar tegen om de boel eens in de zoveel tijd te laten servicen voor wat het nodig heeft.
Wat dat betreft ben ik trouw aan mijn spullen these days.
Meer die behoefte, dan die aan meer zooi.
Te weinig ruimte, ook dat scheelt. :D