27 November Tele-meeting Utrecht

[Mr.Bluesbreaker]

Uitgebreide review van mijn kant:

Voor mij een heel leerzame dag over Tele's, maar ook gewoon weer een blok extra kennis in het algemeen over theorie & specs versus "feeling" / reactie van je eigen spel op verschillende factoren. Erg leuk om dit te mogen doen, en fijn om op flink volume en heerlijke amps je uit te leven op de mooiste (en meest veelzijdige) collectie Telecasters die je je kunt bedenken.

Moet zeggen dat de videos voor het "thuisfront" erg goed gelukt zijn Henri, meestal is de geluidskwaliteit veel minder, maar zelfs hierop hoor ik bijvoorbeeld nog mijn favorieten er bovenuit springen in sound. Bijzonder ook hoe toch het gros van de aanwezigen dezelfde favorieten hebben, er komen toch een stuk of 4 steeds weer naar voren.

Over de shootout, goed- en minder goed geschikt:
Ik heb geprobeerd om het beste in elke tele naar voren te halen door toch een soort rode draad in het geheel te houden en voor clean & drive een paar basislicks/riffs te spelen. En daarnaast om specifiek soms dingen uit te lichten; sommige modellen hadden een halshumbucker die je gewoon meteen "deed jazzen" (G&L Bluesboy) en weer een ander model had zo'n dikke output op de brug ('91 mex tele) dat er per ongeluk wat deep purple riffs en erger uitvlogen. Anderen deden het weer iets minder met meer oversturing en heb ik iets uitgebreider op kanaal 2 van de Hook gehouden - een beetje naar eigen inzicht en gevoel. Ik kreeg het er blijkbaar zaterdag niet uit om kanaal 2 als dusdanig te benoemen - ik had het dan over kanaal 1 op de Hook, maar dat is nooit aan geweest - sorry daarvoor, het zal wel te maken hebben met "lead 1", ik zou die amp toch moeten kennen, draai er al 120 gigs mee intussen...anyway.

Aan de andere kant had ik bijvoorbeeld standaard het volume op de amps gelijk, en op de Vibrolux de bright switch aan. Om elke gitaar echt goed te laten reageren zou je dan naar gelang de klank een en ander moeten finetunen zodat dit qua balans/headroom/klank iets constanter zou zijn. Heb het echter niet gedaan maar soms hoogstens met de tonepots iets gespeeld op de gitaren, ook gezien de tijd en dat je al snel uitloopt en niet de laatste modellen wil afraffelen. Maargoed, ik had het idee dat dit misschien meer voor mezelf aan de orde was en dat het buiten de harde straal van de amps wel wat meeviel.

Opvallend:
-De LSL 52.5 Tele van Alex 1959 en de zelfbouw '52 van GHK. Beiden uit Swampash, op de een of andere manier geeft dit vooral op de hals-en middenposities zo'n goede sound en definitie dat je maar blijft doorspelen. Het "verzuipt" niet wat ik soms bij mijn eigen Tele wel merk en wordt zelden modderig in de basregisters midden op de hals.

Ook leuk was dat sommige halzen echte boomstammen (onwijs diep/dik) waren en dat ik altijd heb gedacht dat dat voor mijn relatief kleine tere handen geen doen was. Toch heb ik de nodige boomstammen doorgewerkt, sommigen met het voor mij "onspeelbare" 0.11 en ze speelden lichter dan mijn eigen Tele met een superdunne hals en 0.10. Proberen dus, en niet meteen afschrijven.

-De Black & Gold '81 Tele van Hendriks. Wat een supersound en bespeelbaarheid, hier zat geen enkele remming op om exotische toeren uit te halen. Nielsje beschreef de sound nog heel mooi als "erg safe" en misschien wel "iets hifi", moet wel toevoegen in de bijna perfecte zin van het woord dan wat mij betreft. Het gewicht loog er dan helaas niet om, dat merkte ik pas goed toen ik er mee ging zitten.

-De '91 mexicaanse Fender Tele van Johan B / zoon van Johan B. Mooi was nog dat zoon opmerkte dat de gitaar ouder was dan hijzelf. Het aparte is dat Fender mexico online op de fora er niet best uit komt. Ik moet je zeggen - als ze me hadden verteld een US standard / deluxe van het dubbele bedrag en meer in handen te hebben gedrukt had ik het ook geloofd. Heb ook op genoeg strats en tele's uit mexico gespeeld die ik niet echt bijzonder vond. Dit exemplaar had een ontzettend levendig geluid, het knalde er echt fijn uit met een hele goede klankbalans en speelbaarheid. Hij was ook gewoon top afgesteld waardoor je er automatisch beter door gaat spelen - gold voor alle gitaren trouwens qua afstellen, staat het beroerd dan speel je ook zo en vice versa. Met de brugpickup (was het nou een lil '59 of een hotrail?) kreeg ik er zonder moeite de vetste sustain uit die middag, daar had ik nog graag een stuk op doorgetrashed. Maarja, we waren niet meer met de traditionele telesound bezig op dat moment Desalniettemin leuk uitstapje. Zou het gerucht de oude batch fender mex was beter" echt gelden? Ben benieuwd.

-de Tubescreamer (goudie TS?) van Henri. Naar mijn gevoel meer dan een Tubescreamer maar uitstekend op de Captain. Ik heb nog lopen verkondingen hoe gaaf de Box of Rock wel niet was maar die heb ik niet eens meer aangesloten, mede door tijd maar deze goudie was top. Heel transparant en bruikbaar op het 2e kanaal.

Wat ga ik dan zelf kiezen....om eerlijk te zijn op korte termijn denk ik nog niks, maarja zo kwam er paar week geleden ook per ongeluk een TC G system aanwaaien dus ik hou een slag om de arm Ik ga het wel in de swampash icm. iets overwound pickups richting houden, met een oldschool configuratie van single-single met 3-way switch. Mijn eigen '62 RI moet dan het veld gaan ruimen, het is een goed ding maar niet waarvoor ik hem wil gebruiken. Toch ben ik er ergens mee vergroeid, gaat wel zeer doen.