het grote 'look what I did to my guitar' topic

[livepulse]

WOW!

Daar wil ik wel een totaalplaatje van zien!

Is goed... als ik effe tijd heb ok?

[vulvasonic]

In een periode waarin in helemaal verzot was op stratocasters, had ik na vier bloedmooie exemplaren, allen te mooi om mee te experimenteren, ineens een enorme behoefte aan een goedkoop 2de hands stratje, liefst een exemplaar waar ik niet direct een goed gevoel bij had, om volledig aan te passen naar mijn eigen smaak en te upgraden met enkele ingrepen, waarmee de gitaar aan al mijn wensen zou voldoen.

Ik vond in een klein winkeltje de perfecte plank om lekker mee te kloten. Voor slechts 430 gulden kon ik haar meenemen, nadat ik had weten af te dingen op de prijs vanwege de ingesleten frets.
De strat was een Japans modelletje, standaard voorzien van een Kahler Spyder systeem (met dolgedraaide imbusmoertjes), zwarte finish, witte plastic onderdelen en een rosewood toets. De eerste eigenaar had er en zwart slagplaatje met een rode rand op gezet.

Wat ik heb aangepast:
- Frets laten vlakken.
- Alle imbusrotzooi, behorend tot de trem vervangen door zelf gedraaid slotted spul.
- Alle electronica vervangen door topspul.
- Brugelement vervangen door een Seymour Duncan Little '59.
- Zwarte lak verwijderd tot op het hout en voorzien van een blanke nitro-cellulose laag.
- De slagplaat vervangen door een tortoise exemplaar.
- Alle witte elementkapjes, knoppen en het tipje van de elementkeuzeschakelaar vervangen door zwarte exemplaren (hoewel de schakelaar inmiddels een crèmekleurig tipje heeft gekregen, daar de zwarte niet meer paste op de nieuwe, kwalitatief betere schakelaar van Amerikaanse makelij, die een weinig breder zijn dan de Japanse versies. De gitaarboer had op dat moment geen zwarte meer en dus koos ik voor crème. Gek genoeg staat dit bijzonder fraai en combineert het prima met de rest.
- De gitaar voorzien van een setje zware snaren.
- Voorzien van een relatief hoge actie.
- Het tremolosysteem extreem zwaar afgesteld.

En zo is ze geworden:

[edje kadetje]

Ik heb een Ibanez RG550 omgetoverd tot een soort van 6-snarige Universe.
Nieuw logo, stickers op de dots en een Dimarzio PAF PRO op een custom slagplaat met een enkele volume control.

ik vind vooral die takjes op de body en de slagplaat erg mooi!

[Brewskie]

=vulvasonic;2229845
- Voorzien van een relatief hoge actie.

Ik maak hier uit op dat je zelf bewust hebt gekozen voor hoge actie. Ik kan eigenlijk alleen bedenken dat je dat hebt gedaan voor slide. Of zijn er nog andere toepassingen voor hoge actie, afgezien van het voorkomen van fretbuzz. Maar dan is het geen vrije keuze, maar een noodzakelijk kwaad.

[vulvasonic]

Ik maak hier uit op dat je zelf bewust hebt gekozen voor hoge actie. Ik kan eigenlijk alleen bedenken dat je dat hebt gedaan voor slide. Of zijn er nog andere toepassingen voor hoge actie, afgezien van het voorkomen van fretbuzz. Maar dan is het geen vrije keuze, maar een noodzakelijk kwaad.

Nee, maar een gemakkelijk spelende gitaar maakt lui, waardoor ik onbewust alles op de automatische piloot zet. De dikke snaren i.c.m. de hoge actie dwingen me om scherp en alert te blijven. Al mijn gitaren heb ik zo afgesteld. Voor mij helpt het, maar niet iedereen heeft het nodig.

Een dergelijke afstelling zou voor veel gitaristen ten koste kunnen gaan van hun snelheid, maar aangezien snelheid toch al niet mijn sterkste punt is, neem ik die 'handicap' maar voor lief.

[interessander]

Wat zijn dat dan voor stickers? Ik zou verwachten dat die los gaan zitten als je bend, gebeurt dat niet?

Gewoon Vinyl stickers, net zoals het logo. Ik raak ze nooit eigenlijk dus dat gaat prima!

Zo vind ik hem vet man! Moest ie eigenlijk ook nog een ebben fretboardje hebben dan was ie helemaal af

Ja dat zou wel mooier zijn, maar ik ben eigenlijk meer fan van de verouderde maple toets van mijn andere RG:

[lindstrom]

Een gemakkelijk spelende gitaar maakt lui, waardoor ik onbewust alles op de automatische piloot zet. De dikke snaren i.c.m. de hoge actie dwingen me om scherp en alert te blijven. Al mijn gitaren heb ik zo afgesteld. Voor mij helpt het.

Ah, ik ben dus niet de enige die dit doet.. ik hou totaal niet van super licht spelende gitaren..
geef mij maar dikke snaren en beetje actie, kan ik ook harder aanslaan (op snaren beuken in dropped D)

[barno]

Nee, maar een gemakkelijk spelende gitaar maakt lui, waardoor ik onbewust alles op de automatische piloot zet. De dikke snaren i.c.m. de hoge actie dwingen me om scherp en alert te blijven. Al mijn gitaren heb ik zo afgesteld. Voor mij helpt het, maar niet iedereen heeft het nodig.

Een dergelijke afstelling zou voor veel gitaristen ten koste kunnen gaan van hun snelheid, maar aangezien snelheid toch al niet mijn sterkste punt is, neem ik die 'handicap' maar voor lief.

same here, al is mijn voornaamste motief voor hoge actie vooral tone en attack: veel meer leven in je spel vind ik. Ook altijd lachen als er iemand anders op je gitaar wil spelen bij een jam of zo

[guitarkid]

same here, al is mijn voornaamste motief voor hoge actie vooral tone en attack: veel meer leven in je spel vind ik. Ook altijd lachen als er iemand anders op je gitaar wil spelen bij een jam of zo

Ik herken dat ook wel. Mijn twee '62 Strats spelen vrij licht, maar wel met 0.10-0.52, net als de Telecasters. Mijn 70's Stratocaster staat vrij zwaar afgesteld en heeft natuurlijk ook een dikkere hals. De gezichten van mensen die 'm even in handen hebben. Lachen.... Maar ik kan er wel mee overweg en hij klinkt echt erg goed.
Op een gitaar moet je een beetje werken, vind ik.

Gr. C.

[interessander]

Ik deel de mening over het 'werken' en de redelijk hoge actie icm dikke snaren en een stevige plectrum, maar dan eigenlijk vooral voor live gebruik en repetities. Vooral live wil je nog wel eens wat harder aanslaan dan gewoonlijk en dan heb je die extra weerstand ook wel nodig.
Maar voor thuis is het ook wel eens fijn om een wat lichter spelende gitaar te hebben.