O ja, daar heb ik wel vaker last van
Neemt niet weg, dat de diepte aan de zijkanten door het radiussen te klein wordt, dus zelfs met keurige lijmacties had ik er toch aan moeten geloven...
O ja, daar heb ik wel vaker last van
Neemt niet weg, dat de diepte aan de zijkanten door het radiussen te klein wordt, dus zelfs met keurige lijmacties had ik er toch aan moeten geloven...
I've got an inferiority complex - but it's not a very good one...
Zomaar een idee.
Als je nu in deze volgorde zou werken
1. Eerst de fretgleuven zagen.
2. Het bindingkanaal frezen
3. De radius schuren
4. De fretgleuven op diepte brengen
5. De binding aanbrengen en gelijk schuren met de toets m.b.v. het radiusblok
6. De fretten aanbrengen.
Zou dat gemakkelijker kunnen werken?
Ik zit net te denken: ergens klopt er iets niet aan mijn verhaal... Ik heb helemaal niks gefreesd aan die toets, die binding heb ik er omheen geplakt terwijl hij nog los lag! Maar waarom zou het dan geweest zijn?
Als hij al krom is, dan... eeh... kun je hem lastiger op de hals plakken? Weet niet, lijkt me niet onoverkomelijk... Of eeh... dan is de binding te breed? Maar dat schaaf of schuur je er zo weer van af, lijkt me.
Toch nog eens navragen volgende keer, want ik begin me nu toch sterk af te vragen wat er ook alweer de diepere gedachte achter was.
Ik ben haast geneigd om het op mijn eigen projectje toch nog eens te proberen, en dan in een andere volgorde. Dan merk ik vanzelf wel waar het op stuk loopt.
I've got an inferiority complex - but it's not a very good one...
Het zou voor mij niet zo'n kopzorg zijn dat de fretsleuven wat te diep zijn; zeker niet als er toch binding om de toets komt.
Ik zaag ze altijd voor, doe dan de radius en vervolgens zaag ik ze nog eens zodat de zijkanten weer op diepte komen; ik let er dan op dat ik altijd minstens de 2 mm (meen ik) heb die nodig zijn. Te ondiep is veel erger dan een beetje te diep.
Denk ik dan.
Aaron Stonebeat
Mijn nieuwe band: Eddy Current & The Field
Stonebeat's gitaargeknutsel in beeld: http://aaronstonebeat.mijnalbums.nl/
Ieder heeft zo zijn eigen manieren:
ik radius de toets eerst, zaag dan pas de slots, ik doe dat niet met een vaste zaagopstelling maar uit het handje en dat gaat verrassend goed en je kan de diepte over de radius heen goed controleren.
daarna de binding lijmen en die dan nog even met de radiusblok bijschuren: ik gebruik zo weinig lijm dat er niets in de slots drupt. Mocht na het fretten blijken dat de binding ergens niet honderd procent hecht, drupje dunne secondenlijm en hopla.
Nou ik ga er binnenkort zelf ook aan geloven, net een fretboard met losse bindingen besteld voor de restauratie van mn 12 snaar, ff kijken hoe moeilijk t wel niet is.
Nog even nagevraagd, en het is duidelijk geen exacte wetenschap, dat gedoe met die fretgleufjes en de radius en de binding. Een eventuele volgende keer ga ik gewoon opnieuw een wiel uitvinden, kijken of dat ook wil rollen.
Intussen weer verder met de frets. Ze zitten er nu dus in, alleen de uiteinden zijn nog wat scherp. Even afwerken, eerste poging met de holle vijl:
Maar omdat ik ze al een beetje te schuin heb gemaakt, wil dat niet van harte. Met een klein vijltje kan het ook, als je een beetje uitkijkt:
En ook die rare scheve aan het eind is best leuk geworden.
Verder wordt het wel eens tijd dat die nek wat minder hoekig wordt. De kromming van de hiel op de schuurdrum, en dan lekker priegelen en prutsen met een beitel tot het stuk van de toets bovenop het nekblok precies op de top aansluit:
Dit komt in de richting. (Is op dit plaatje nog niet goed, maar dat zie je niet; aan de andere kant sluit hij nog niet netjes aan)
Maar uiteindelijk lijkt hij wel te kloppen:
Volgende keer meer vormgeving. Als ik hem in elkaar schuif, begint het toch echt gevaarlijk veel op een gitaar te lijken! Alleen kan het volgende week helaas weer niet doorgaan, het wordt dus pas na Sinterklaas...
I've got an inferiority complex - but it's not a very good one...
Jammer dat we even zonder moeten doen, maar gaat wel vet hard nu![]()
Favorieten/bladwijzers