Mijn tweede pannenkoek.

[Ewoud Kuijt]

Dan de rest van het freeswerk.

Voordat ik met de neckpocket en de rest van de cavities begin leg ik altijd de slagplaat en de brug op de body. Zo weet je waar de brug ongeveer (+/- een mm) komt en dan kan je aftekenen waar de onderkant van de nekpocket moet komen. Dit natuurlijk om de mensuur kloppend te krijgen. De laatste mm doe je door de brugzadels te verstellen.

Wanneer de brug en slagplaat er toch opliggen kun je gelijk de elementgaten en de controlplate aftekenen.

De elementgaten frees ik ik mbv de mallen van Stewart McDonald en de cavity van de controlplate doe ik gewoon met 4 dunne latjes als mal. Na heel veel houtsnippers krijg je dan dit:



De oplettende lezer heeft het al gezien. Er is iets misgegaan bij het frezen van de controleruimte (klinkt minder rock 'n roll). Op het laatste stukje schoof een van de latjes wat opzij (wegens gebruik van te weinig dubbelzijdig tape. Het is ook nooit goed).



GRRRRRRRRRRR. Ik kan de plaat wel iets verschuiven over de misser heen maar dan zit ie net niet lekker. Daarom toch maar een uurtje extra geinvesteerd om er een stukje in te plakken en bij te frezen. Achteraf weer erg blij dat ik dat gedaan heb.





De gaatjes in de neckpocket en die voor de snaren heb ik gedaan met mijn allerbeste aankoop ooit: Mijn kolomboor:



En toch zitten de gaatjes voor de snaarbusjes achter nog niet helemaal perfect. Aan de achterkant zaten twee gaatjes zo dicht bij elkaar dat ik die twee busjes een vlak kantje heb moeten geven omdat ze anders niet naast elkaar pasten.

Wie vertelt ons nu de ultieme truc om die dingen perfect op een lijn te krijgen?

En dan nog even passen:



Blij, blij, blij.

Dit gedaan hebbende gaan we ons opmaken voor mijn favoriete maar bloed, zweet en tranen kostende onderdeel: Het lakken.

[Ewoud Kuijt]

Bij het lakken hoort wat mij betreft ook het aanbrengen van de decal op de kop van de hals. De vaste lezers weet dat ik onlangs een pakketje uit de US heb binnengekregen waar ik erg blij van werd:



Ik ben al jaren gefascineerd door die dingen en heb nu een goede manier gevonden om ze netjes op de kop te krijgen.

Mijn hals is al gelakt dus voor de juiste ondergrond hoeft dat niet meer. Ik smeer eerst het juiste plekje in met Micro Sol. De decal ligt dan ongeveer 30 seconden te weken in warm water. Ik schuif de decal eerst een stukje van het papier af zodat ik wat houvast heb en dan plaats ik 'm op de juiste plek. Dan trek ik de rest van het papier weg en positioneer ik de decal precies waar ik 'm wil hebben. Als laatste doop ik een fijn kwastje weer in de Micro Sol en strijk daarmee de laatste plooitjes weg. 24 uur laten drogen.

Als het geheel goed droog is haal ik voorzichtig alle vuiligheid weg en spuit er dan 4 hele lichte lagen overheen. Dan ga ik per laag steeds dikkere lagen opspuiten. Na 4 dikke lagen schuur ik voorzichtig met een nat schuurpapiertje alleen over de decal en ga weer spuiten. 3 lagen per keer en dan weer schuren. Na ongeveer 3 van die behandelingen zie je geen randjes meer en ziet het er zo uit:



Ik heb nu een hals gedaan met met acryl en een met celluloselak en wat mij betreft werkt de cellulose beter. Hoe je deze ook in het licht houdt je ziet niet dat het een plakkertje is. Dus geen randjes en ook de structuur van het kleurloze onderlaagje is niet meer te zien. Dat laatste is bij acryl nog iets te zien.

[Ewoud Kuijt]

Lang nagedacht over het stainproces. Ik heb dit nog nooit gedaan en er dus veel over gelezen. Uiteindelijk maar gewoon begonnen.

Zakjes poederbeits van Clou gehaald en volgens de aanwijzingen gemengd met heet water. Toen de body afgeplakt met een soort vinyltape. Ik wil namelijk een "natural binding". Daarna met een sponsje de zwarte beits aangebracht. Na het drogen het tape er weer afgehaald. Ik had verwacht dat er op een aantal plekjes een beetje beits onder het tape terecht zou komen maar wat ik aantrof was een nachtmerrie. Grote lekkages. Ik ben een tijd bezig geweest om dat weer mooi te schuren. Toen ook de bovenkant weer geschuurd en toen had ik dit:



Wanneer je dit nog nooit gedaan hebt is het wel lastig om te bepalen hoeveel je eraf moet schuren voor het beoogde resultaat. Het was toch een beetje een gokje.

Weer aftapen en nog twee keer met blauw gestaind.



Op een gegeven moment heb ik het randje van het esdoorn zoveel moeten schuren dat dit randje een klein beetje is afgeschuind. En dat had ik graag nog willen corrigeren maar ik heb niet kunnen bedenken hoe dat te doen en heb het zo maar gelaten. Het zal altijd iets blijven wat mijn oog zal trekken en me zal blijven irriteren. Misschien hebben meer amateurbouwers dat. De "Luthiers Curse".

Heeft iemand hier wel eens een gitaar gebouwd waar hij/zij 100% tevreden over was?

De volgende keer ga ik toch weer naar ons groot Laklicht Fred Dons luisteren en de beoogde binding eerst met blanke lak behandelen.

Over het uiteindelijke resultaat van de top zelf ben ik wel erg tevreden:



Hier zit trouwens al wel wat lak op.

[Ash ketchum]

Lookin' good! Ben benieuwd naar het eindresultaat

[Ewoud Kuijt]

Voor het eerst ga ik lakken met celluloselak. Wel even een spuitmasker gekocht want wat stinkt dat spul zeg. Een hele sterke lijmlucht. Dat kan niet goed zijn.

Eerst verdunnen met thinner. De eerste poging verdunde ik 10%. Dat was niks. De lak was al bijna droog voor het het hout raakte en gaf een erg pukkelig resultaat. Toen maar even verder gezocht op internet. Tweede poging was beter. 1 op 1 verdund. Zo gaat je litertje wel mooi twee keer zolang mee.

Eerst mengen met een bekertje:



Nogal gelig.

Spuiten doe ik zo:



Alles bij elkaar:



Voordeel: Je kunt je lak zelf mengen wat verdunning of kleur betreft. Ook handig als je een keer glitters wil spuiten.

Nadeel: Je moet zo'n busje lucht eigenlijk in een keer leeg maken. De helft van de busjes die ik 's nachts liet staan om de volgende dag mee verder te gaan waren van binnen dichtgeslagen. In plaats van lak op te zuigen werden er bellen geblazen in de container.

Toch vind ik het best fijne spuitbusjes.

Ik heb ongeveer 14 lagen gedaan en onderweg 2x de zaak gladgeschuurd om de putjes van de nerf dicht te krijgen.

O ja, ik heb de porien van het mahonie 2 keer dichtgesmeerd met Clou porienvuller maar het heeft weinig geholpen. Met lak heb ik de zaak dichtgesmeerd.

Lakken is oefenen en ik kan van mezelf zeggen dat ik aardig kan lakken en een minimaal sinaasappelhuidje overhoud. De kunst is om uit te vinden hoe dik je kan spuiten zonder al te veel druipers. Ik heb er een aantal gehad maar dat werd er weer gewoon uitgeschuurd.

Het mooie van cellulose is dat het zo snel stofdroog is en ik heb dan ook niet een stofje kunnen ontdekken. Voorlopig blijft cellulose mijn "weapon of choice".

[Ewoud Kuijt]

Lookin' good! Ben benieuwd naar het eindresultaat

Het eindresultaat kun je al zien op pagina 1 en 3.

[Yoshida]

De gaatjes in de neckpocket en die voor de snaren heb ik gedaan met mijn allerbeste aankoop ooit: Mijn kolomboor:



En toch zitten de gaatjes voor de snaarbusjes achter nog niet helemaal perfect. Aan de achterkant zaten twee gaatjes zo dicht bij elkaar dat ik die twee busjes een vlak kantje heb moeten geven omdat ze anders niet naast elkaar pasten.

Wie vertelt ons nu de ultieme truc om die dingen perfect op een lijn te krijgen?

Wat mij goed bevalt: eerst meten, meten, meten, aftekenen, en waar het gat 100% zeker moet komen een priem indrukken (of scherpe schroefpunt). Dan eerst een klein gaatje met een 2mm boor (of hoe dik de punt van de uiteindelijke boor ook maar mag zijn) en dan pas de uiteindelijke boor erin drukken. Als je hem eerst in het gat drukt voor je de boor aanzet, kan er bijna niks meer misgaan.
Zo kom ik althans bijna altijd uit op +/- 0.5mm nauwkeurig.

Hoe jij je fouten herstelt kan ik nog wat van leren ik ga ervan uit dat bij mij een herstelpoging ten koste gaat van het eindresultaat maar dat is zeer subjectief beredeneerd.

[Ewoud Kuijt]

Heel veel is te herstellen en voorkomt nog meer tijdverlies later en ook veel irritaties achteraf. Bij elke bouw lopen wel een paar dingen uit de klauwen. Daar moet je van te voren rekening mee houden en de tijd nemen om het als het even kan te herstellen.

[Yoshida]

Heel veel is te herstellen en voorkomt nog meer tijdverlies later en ook veel irritaties achteraf. Bij elke bouw lopen wel een paar dingen uit de klauwen. Daar moet je van te voren rekening mee houden en de tijd nemen om het als het even kan te herstellen.

Kwam ik ook achter. De twee rondingen onderin mijn body bevat sporen van het freeswerk waarin zich grainfiller heeft opgehoopt. Ik weet nu dat het met een schaaf en flink wat schuurwerk perfect te repareren is geweest.

[Hedge]

Heeft iemand hier wel eens een gitaar gebouwd waar hij/zij 100% tevreden over was?

Dat is mij in ieder geval nog niet gelukt.

Mooi kleurtje, succes verder met lakken.