gibson es125: restauratie

[Ike57]

Mooi werk man !! Proficiat.

Paar vraagjes:

1. Is dat celluloid niet in de buurt te krijgen of komt dit van de Gibson fabrieken?

2. Celluloid ziet er vrij dik uit, hoeveel mm is het?

3. Je hebt ook de bovenkant van de slagplaat gepolijst? Komt het ongepolijst binnen?

[stijnkenens]

@ kakihara:
morgen komt er ne maat van mij op spelen, niet de koper maar iemand die er ook van droomt, dus ik hou ze even achter de hand .
zal een filmke maken.

@ ike57:
1. als je een adres in Europa weet, let me know. Dit komt van mirabella guitars. Ze hebben niet geantwoord op m'n vraag wat voor plastiek het is, maar aan de geur kan ik het wel raden...

2. ik had om 2 mm gevraagd, maar ze hebben +/- 3mm opgestuurd, mss een verkeerde omrekening van mij naar inch. Met die breuken en zo...
Maar ik heb de buitenrand aan de onderkant goed afgeschuind, dan val het niet zo op.
Ben nog aan het denken om het een mm te verdunnen, maar ik kan niet direct op een methode komen.

3. het materiaal komt ongepolijst binnen, het heeft ook niet echt een boven of onderkant, het is niet zoals die nieuwe slagplaten dat een bescherm folie op zit, this is the real stuff, hier moet je nog aan zwoegen .
Onbewerkte foto zit er ergens tussen, als eerste van een van de laatste posts.

s

[barno]

ik ben nogal voor slagplaten en deze is magnifique! ik vind de extra mm dikte wel passen, vind niet nodig te verdunnen.
alleen het blanke ijzer van de beugel is nog wat shiny

[stijnkenens]

Ja ik heb het ook gemerkt, er zitten overal oude vijsjes op, de originele, of andere, k heb een potje met van die oude veroeste dingen, die komen nu van pas.
Misschien moet ik de azijn truc onder de stulp eens proberen: opschuren en dan in de azijndampen hangen. (zo dacht ik het gelezen te hebben op een of ander relic topic hier.)

En die slagplaat, ik dacht ook dat ze te dik ging uitvallen, maar het gaat nog, vind ik.
Aan de kant van de snaren zit, bij originele slagplaten, altijd een dikkere rand, wss als stevigheid, want dan zijn die maar 1,5 mm.
Dus je ziet als speler altijd tegen een dikke rand aan.

Ik vind het misschien een beetje te donker, maar kom.

s

[pueblo]

http://www.ivoryalternative.com
heeft ook cellulose 'vellen' dacht ik, maar geen firestripe

[stijnkenens]

jep, dat ken ik, waarschijnlijk heb je de site zelfs van mij, ik heb die hier eens op het forum gepost.
Daar was ik eerst van plan om plaatmateriaal te kopen.
Ik heb om stalen gevraagd, maar hun 'tortoise' imitatie vond ik niet goed genoeg. Het zag er veel te wazig uit.
De echte tortoise celluloid is een combi van gelig en rood of bruin dat door elkaar is geroerd voor het hard wordt, daar zie je echt een scherpe aftekening in. Heel mooi.

zoiets:




s

[Ike57]

@ ike57:
1. als je een adres in Europa weet, let me know. Dit komt van mirabella guitars. Ze hebben niet geantwoord op m'n vraag wat voor plastiek het is, maar aan de geur kan ik het wel raden...

Valt nog niet mee. Voor zover ik heb begrepen wordt celluloid nog gemaakt in Italië en China.
Heb hier een aantal links waar "slagplaatmateriaal" wordt verkocht (niet in de buurt ) maar ik vond het toch de moeite waard om ze hier even vast te leggen:

Lutherie Mercantile International

Axiom Inc.

Guitarpartsresource.com

Maury's Music

Luthier materials

Pickguardian

[stijnkenens]

Ha, voila, nog een aantal.
Let wel dat het soms gelamineerde platen zijn, met onderliggend zwart en wit.
Ik heb bij mirabella guitars besteld omdat ik materiaal van hun gezien heb en was er zwaar van onder de indruk.

Maar die reeks sites ga ik wel onthouden.

merciekes.

s.

[Ike57]

Nu heb ik op verschillende sites gelezen dat celluloid langzaamaan vergaat: Het zou gaan krimpen, omkrullen en op den duur uit elkaar vallen (vergelijkbaar met oude celluloid films)

Hoe erg kan dit zijn m.b.t. celluloid slagplaten?

[stijnkenens]

Dat is het minpunt van celluloid, maar men weet niet hoe het komt dat bij een gitaar eht na enkele jaren al gebeurd en bij een ander gewoon niet.

Ik heb in m'n atelier een slagplaat liggen uit 1912 van een gibson L4, daar is nog niks aan, en die is bijna 100 jaar oud.

De plaat van m'n gibson L30 is uit 48 en die is begonnen, niets aan te doen, niet te stoppen, dus dat is weggooien, of het slecht stuk afzagen, want blijkbaar steekt het aan.

Wat ik wel al gezien heb is dat de lijm waarmee de delen aaneen zijn gezet een grote invloed heeft op het crazieën.

Het staartstuk van die L4 waren 2 delen celluloid opeen gelijmd, met een ijzerdraad door, dat was volledig van binnenuit aan het vergaan.

Maar op een of ander manier blijft de tekening in celluloid heel mooi. Nog nooit bij plastiek gezien, wel eens een bouwer die dat met epoxy had gedaan, en dat zag er wel heel echt uit.

s