Dunnere snaren

[lcvanderhelm]

Glucosamine dan?

[D3nnis]

Electrisch dus, de EXL 120 die ik op mijn eerste gitaar had ervoer ik wel degelijk als een klap stugger dan ernie ball slinkies.

Geinig, ik zal het nog eens proberen; het is heel lang geleden dat ik slinkies gebruikt heb.

[Erik de Perik]

Is iedereen zo merkvast dan? Ooit wel altijd Ernies gebruikt, maar dat kwam omdat dit de enige waren die ik altijd per doos kon kopen hier in de buurt. Sinds het online kopen, boeit het mij allemaal wat minder.

[miyaru]

Is iedereen zo merkvast dan? Ooit wel altijd Ernies gebruikt, maar dat kwam omdat dit de enige waren die ik altijd per doos kon kopen hier in de buurt. Sinds het online kopen, boeit het mij allemaal wat minder.

Oh ik ben zeker merkvast! Voor mijn bassen Rotosound (vroeger Elixer) en mijn gitaren altijd Fender 010.

[D3nnis]

Merkvast.....ja, maar het merk wisselt weleens, het gaat in perioden.
Ik heb heel lang Curt mangan gebruikt.
Best prima vwb geluid, ook prima levensduur, maar niet per se goedkoop.

Ik koop nu liever d'addario xl in van die doosjes waar 10 setjes in zitten voor niet te veel geld.
Vroeger kon ik niet meer d'addario spelen want die sloegen helemaal pikzwart uit, en werden dan ook heel ruw, met minder dan 1 uur spelen, maar daar heb ik tegenwoordig minder last van.
Het viel me nu op dat die d'addario's vanaf nieuw bij mij veel stemvaster zijn dan de Curt mangan snaren.

Ook een keer Roto yellows besteld omdat die goedkoop waren, maar die zijn bij mij wel heel snel dof/dood.

[Plant]

Er was ooit een tijd (>30 jaar geleden ) dat ik niet voor minder ging dan Dean Markley Blue Steel
Relatief dure setjes snaren destijds, maar ze gingen in mijn beleving ook echt langer mee. "CRYOGENIC ACTIVATED" stond er op het pakje met een korte uitleg. Marketing technisch hadden ze een goed verhaal want ik bleef lang dit merk trouw.

Toch werd het later (Power) Slinky's van Ernie Ball en ook daar bleef ik bij hangen.

Snaardikte maakt klankmatig best wel wat uit. Dunnere snaren is dunner geluid / lager volume. Qua afstelling van je gitaar hangt het een beetje af van de 'stijfheid' van de hals. Een dunne hals zal er gevoeliger voor zijn en zal eerder een kleinere correctie door de halspen nodig hebben.

[R.J]

Merkvast.....ja, maar het merk wisselt weleens, het gaat in perioden.
Ik heb heel lang Curt mangan gebruikt.
Best prima vwb geluid, ook prima levensduur, maar niet per se goedkoop.

Ik koop nu liever d'addario xl in van die doosjes waar 10 setjes in zitten voor niet te veel geld.
Vroeger kon ik niet meer d'addario spelen want die sloegen helemaal pikzwart uit, en werden dan ook heel ruw, met minder dan 1 uur spelen, maar daar heb ik tegenwoordig minder last van.
Het viel me nu op dat die d'addario's vanaf nieuw bij mij veel stemvaster zijn dan de Curt mangan snaren.

Ook een keer Roto yellows besteld omdat die goedkoop waren, maar die zijn bij mij wel heel snel dof/dood.

ja ik heb dus een reis gemaakt van D'addario EXL120 naar EB slinky/super slinky, dan op de les paul een tijdje EB full nickel, daarna dunlop, curt mangan en nu d'addario XS, met die dunne coating.

Voor de les paul heb ik nog 2 setjes dunlop liggen, die speel ik toch veel minder.

[R.J]

Glucosamine dan?

glucosamine, vitamine c en mangaan zouden geen verkeerd doen, edoch, check even voordat je iets slikt wat absoluut niet mag met de medicatie die je krijgt.

[Erik de Perik]

Er was ooit een tijd (>30 jaar geleden ) dat ik niet voor minder ging dan Dean Markley Blue Steel
Relatief dure setjes snaren destijds, maar ze gingen in mijn beleving ook echt langer mee. "CRYOGENIC ACTIVATED" stond er op het pakje met een korte uitleg. Marketing technisch hadden ze een goed verhaal want ik bleef lang dit merk trouw.

Toch werd het later (Power) Slinky's van Ernie Ball en ook daar bleef ik bij hangen.

Snaardikte maakt klankmatig best wel wat uit. Dunnere snaren is dunner geluid / lager volume. Qua afstelling van je gitaar hangt het een beetje af van de 'stijfheid' van de hals. Een dunne hals zal er gevoeliger voor zijn en zal eerder een kleinere correctie door de halspen nodig hebben.

Ik heb óók een tijdje met die Blue Steels gespeeld, maar dat was omdat ze juist zo goedkoop waren bij Thomann.

[Fobo]

Even een update ten aanzien van alle suggesties, waarvoor overigens nogmaals hartelijk dank!

De suggestie van Tabula Rosa: nooit aan gedacht maar heel logisch. Ik heb het geprobeerd met de Tele - dikkere hals maar net zo vlak als de rest - maar dat levert geen voordeel. Door de dikkere hals moet mijn duim verder ‘naar beneden’ en dat voelt niet prettig. Ben nog niet in de gelegenheid geweest een gitaarhals met een andere radius te proberen. Los daarvan vind ik de Tele nog steeds maar niks .
Suggestie van Gus om ‘Japanse akkoorden’ te gaan gebruiken: die zijn blijkens de video toch vooral bedacht om andere tooncombies te realiseren; voor het (mijn) speelgemak levert het weinig tot niets op.
Andere akkoorden bedenken (substituties), of - zoals anderen ook al suggereerden - minder tonen van (barré-)akkoorden gebruiken werkt wel goed. Moet er wel heel erg bij nadenken, automatismes afleren, voelt soms alsof je opnieuw moet leren gitaar spelen.
Een halve toon lager spelen ging wel oke, maar bracht minder dan ik me had voorgesteld, en brengt weer andere problemen, die weliswaar opgelost kunnen worden maar waarvan wat mij betreft de voordelen ten opzichte van de nadelen te weinig opleveren.
Dunnere snaren (0.009 nu van d’Addario) werkt best wel goed; ik hoef merkbaar minder kracht uit te oefenen, akkoorden laten zich ook makkelijker ‘zetten’. De hals hoefde niet te worden bijgesteld. Dat gaat ‘m dus voorlopig worden.
Ergo conclusio: ik zag het even heel somber in maar kan weer vooruit.