Ervaringen van een servicemonteur

[cluseau]

Vandaag de amp uit post 143 weer terug.

Dit keer zacht en blikkerig geluid. Als ik het ding aansluit lijkt hij wel ingangsbrom op te pikken dus de hele amp lijkt te werken. Moet aan een defecte input denken maar dat is niet het geval. De verbindingskabels lijken ook in orde, alles zit tenminste vast ...... dacht ik zo te zien.






Het signaal gaat van de input jack via een 470K weerstand direct naar de potmeter. Vanaf de loper is volle versterking aanwezig. Scheisse, ik had het kunnen weten. Als je de foto hierboven bekijkt kun je zien dat de weerstand strak tegen de jack is gemonteerd en geen kant op kan. De aansluiting van 470K op de potmeter zit als een snaar zonder enige vorm van expantie mogelijkheid. Dit heeft de aansluiting doen losbreken.







Op opderstaande foto is te zien dat de bouwer van STRAK houdt.





Komende jaren zal ik deze amp nog wel vaker zien want de meeste componenten zitten zo strak als een snaar. Door de temperatuurverschillen ontstaan er mechanische spanningen, als je daar geen rekening mee houdt gaat het een keer breken. Heb wel eens eerder hier een (zinloos?) betoog gehouden voor soepel draad. Dit is het gevolg van stijve verbindingen.

[Little Jay]

Jeetje…. Toch lijkt mij op die plek een breuk door temperatuurverschillen niet heel erg voor de hand te liggen, eerder ‘gewone’ mechanische stress: trillingen, schokken. Misschien zelfs wel door het in- en uitpluggen? Of wordt ‘t daar ook goed warm in die amp?

Moet eerlijk bekkenen dat ik zelf bij de bouw van m’n Champ niet zo heb stilgestaan bij dit fenomeen en eigenlijk ook vrij strak alles heb gesoldeerd (maar niet snaar-strak, dat voelt sowieso niet lekker). Hmm, volgende amp gaat gebouwd worden volgens NASA-specificaties: overal wen boogje ;-)

[cluseau]

Je hebt wel en beetje gelijk dat in dit geval beweging van chassisdeel en/of potmeter mogelijk de oorzaak is, hoewel ze goed vast gemonteerd waren. Feit blijft wel dat er geen ruimte was voor expantie door wat voor oorzaak dan ook. De weerstand zat strak getrokken tegen het chassideel, te zien op 1e plaatje.

Let ook eens op de ceramische condensatoren op het board. Dit zijn radiale uitvoeringen wat wil zeggen dat de draden onder uit het component komen. Deze draden zijn haaks strak getrokken en zullen zeker een keer breken. APK afkeur zal ik maar zeggen en de amp was geen koopje.

[guitarnijboer]

Volgens mij zilver mica en inderdaad te strak getrokken, maar vooral omdat daardoor de beschermlaag (epoxy) kapot kan breken bij de aansluitingen en niet meer lucht/vocht dicht is.

[Dirk_Hendrik]

Als je stevig aan een jack zou trekken kunje een beetje kracht op die weerstand krijgen. Aangezien die dan aan die potlug gaat trekken verwacht ik niet dat die draad op die plek als eerste breekt.

Dus,
Ik ga m'n geld er op inzetten dat die aansluitdraad van die 470k op die plek al verzwakt is geraakt doordat de bouwer em half heeft geraakt toen hij de draad van die 1nF condensator na het solderen op lengte afknipte.

[Plant]

Ik vraag me af in hoeverre die jack input nog kan draaien. Dit soort dingen hebben bij mijn weten geen borgpin o.i.d. om hem in 1 positie te houden. Plus ik zie rode ringen. Als je dan de moer aan de buitenkant nog wat aandraait, draait de input binnen mee. Als dan de weerstand al strak gespannen staat...

[Little Jay]

Volgens mij zilver mica en inderdaad te strak getrokken, maar vooral omdat daardoor de beschermlaag (epoxy) kapot kan breken bij de aansluitingen en niet meer lucht/vocht dicht is.

Die zilver mica’s (ja volgens mij ook) zijn ronduit belachelijk gemonteerd, dat doe ik echt nooit zo.

[Dirk_Hendrik]

Als dan de weerstand al strak gespannen staat...

Dan trekt ie eerst de lug van die pot naarbuiten. Daarna is het de vraag wat eerder stuk gaat, de draad van de weerstand of de cap waarmee die draad op de body van die weerstand zit.....

[cluseau]

Allemaal mogelijke theorien. Feit blijft gewoon dat er geen rekening is gehouden met veranderende omstandigheden. Je montage moet daar op inspelen. Het hier getoonde gebrek aan ervaring maakt duidelijk dat deze bouwer niet echt een bouwer is maar iemand die een bouwpakket voor je in elkaar prakt.



Goed, genoeg gezegd over bovenstaande.

Vandaag werd ik een poosje bezig gehouden daar een Ampeg VT40 waarvan volgens de eigenaar de elco's rot zouden zijn. Kan natuurlijk, wil ook best alle elco's vervangen maar doe je daar goed aan? Eerst maar eens zien te achterhalen wat er loos is. Volgens de klacht zou hij moeten pruttelen en kraken. Idd deed hij dat .... heel even dan. Daarna doodstil en niet meer op te wekken. Daar heb ik toch zo'n hekel aan he! Je kan dan niet verder met het ding en zet hem dan maar even aan de kant. Zo heb ik er al drie open staan en heb daar de ruimte niet voor. Anyway, een paar dagen laten staan en zowaar treed de klacht weer op zij het in heel geringe mate. Met de scoop is het gelukkig wel te zien dus op onderzoek. Fasedraaier er uit en stil. Eindbuizen en dat stuk voeding zijn dus in orde. Buis voor de fasedraaier er uit, dan is het ook stil. Er blijkt op voedingspunt "D" een kraakje te zien maar dat wil nog niet zeggen dat die elco rot is. Tijdens het traceren zie ik de kraak overal terug maar op Punt "D" lijkt hij wel het grootst. Verschil is gering maar wel duidelijk. Is het dan toch de elco? Bewuste elco ziet er niet uitgedroogt uit en is een combi 40/40/40/500V. Bij onderzoek van de bedrading valt me op dat de las er een beetje half afgemaakt uitziet. De soepele kern is om de soldeerlip heen gevouwen maar het soldeer lijkt niet doorgevloeid. De amp is echt origineel dus er is niet aan gerommelt, ik krijg zowaar mn twijfels over het laswerk van Ampeg.




Op onderstaande foto kun je in het spiegeltje zien dat er twijfel mag bestaan over de las van de onderste draad. Ik kan er slecht bij en helemaal om te fotograveren maar ben wel overtuigd dat het er niet kosjer uitziet.







De foto is in hoge resolutie maar of je het kan zien weet ik niet. Daarom hieronder wat vergroot






Het gebied uit het rode vak heb ik een contrast verrijkende spoeling gegeven waarmee het scheurtje rond de kern van de blauwe draad goed zichtbaar wordt.





Na het doorlassen van de verbinding geen kraakje meer gehoord en op de scoop geen variatie meer te zien. Zo zie je maar dat je niet zomaar moet uitgaan van uitgedroogde elco's.

Another one bites to dust

[AoDf]

Mooie vondst!