Het grote Gibson-update topic

[Napoje]

Het is weer zoals meestal. Clowns aan de top gaan niet gehinderd door kennis van zaken avonturen aan en als die zich niet uitbetalen als gewenst wordt de rekening bij het personeel gelegd. En regeringen zorgen ervoor dat ze ermee weg komen.

En dat is hier in nederland totaal niet anders.

[denis.hermans]

https://www.bloomberg.com/news/artic...uitar-business

[Warroo]

Regeringen zorgen ervoor dat ze er mee wegkomen? Verklaar je nader?

[Midwolda]

Nou, iedereen al voorzien van een pre-bankruptcy Gibson?
Of nog even wachten op de grote "alles moet weg" sale...

[Duhsjaak]

Nou, nog maar eentje dan? Gibson Les Paul Custom Ice Flame, $8.199,-.


Deze staat al in de grondverf, Gus.

@Waarroo

Nou zal ik je niet vragen 106 pagina's terug te lezen, maar op zich is je reactie management waardig. Het zijn net roeiers hè, die managers. Kaarsrecht op het doel af, maar met de rug ernaar toe.

Midwolda deed ik meen in post 1009 deze suggestie al.
Da's medio januari geweest.
Drie en een halve maand later zien we dit model overal in de betere winkels en bij de dozenschuivers.
Echt een modelletje om het zinkende schip te redden.

En het schip zinkt in het IJ. Want omdat ze zo gek zijn op Nederlanders, zijn ze sinds enige tijd gevestigd in Amsterdam.
Of was het omdat ze hier nauwelijks belasting hoeven te betalen? Net zo idealistisch als Bono met zijn bandje. Die ook zijn hoofkantoor in NL heeft.

Om
- geld uit te sparen wordt de nacontrole helemaal geschrapt
- hout uit te sparen wordt de headstock verkleind zodat pre- en after faillissement modelletjes makkelijk te onderscheiden zijn

Het komt vast goed met Gibson. Die hebben een management met een visie. Die hebben geen GibsUn nodig om de resultaten te drukken.
Vriendelijke groet, Gus

[Orpheo]

Ik vind dit van jullie toch zo makkelijk... afgeven op het topmanagement is tot op zekere hoogte fair maar kijk eens terug.

In 1986, Henri en wat anderen kochten Gibson en redde het van de afgrond. Daarna hebben ze de Classic line uitgebracht, wat een enorm succes was. De jaren 90 staan te boek als de tweede 'gouden' periode voor Gibson, met geweldige planken, net als de vroege 2000's. De periode 2002-2008 was echt heel erg goed, met de customshop. Toen stond gibson echt niet zo te bungelen als nu. vanaf 2008, en de raids in 2009 en 2011, ging het gewoon minder goed. langzaam zakte de kwaliteit, ging gibson andere bedrijven in andere segmenten overnemen voor diversificatie. Maar we moeten niet vergeten dat Gibson altijd al diversiteit zocht in zijn gamma van merken. Tot een paar jaar geleden liep Kramer als een trein, Tobias waren gerespecteerde bassen, Steinberger had een nichemarkt die serieus genomen werd, Baldwin piano's waren prachtig, Wurlitzer deed het goed in de USA omdat ze daar meer hebben met die machines dan in Europa, toegegeven. Epi loopt al jaren als een trein... De keus om daadwerkelijk meer te doen dan instrumenten en zich te branden als serieus musical lifestyle brand, was zo gek nog niet. Fender pakt het ook zo aan maar dan niet via het pad van opnemen, mixen en afspelen, maar van het zelf maken van muziek, met meer nadruk op samen muziek maken, samen leren en samen delen. Vooral in de USA, nogmaals... Dus nee, ik vind het niet fair dat er zo gezeken wordt op Gibson en er gedaan wordt alsof het al sinds 1986 bar en boos is.

[telerocker]

Ik vind dit van jullie toch zo makkelijk... afgeven op het topmanagement is tot op zekere hoogte fair maar kijk eens terug.

In 1986, Henri en wat anderen kochten Gibson en redde het van de afgrond. Daarna hebben ze de Classic line uitgebracht, wat een enorm succes was. De jaren 90 staan te boek als de tweede 'gouden' periode voor Gibson, met geweldige planken, net als de vroege 2000's. De periode 2002-2008 was echt heel erg goed, met de customshop. Toen stond gibson echt niet zo te bungelen als nu. vanaf 2008, en de raids in 2009 en 2011, ging het gewoon minder goed. langzaam zakte de kwaliteit, ging gibson andere bedrijven in andere segmenten overnemen voor diversificatie. Maar we moeten niet vergeten dat Gibson altijd al diversiteit zocht in zijn gamma van merken. Tot een paar jaar geleden liep Kramer als een trein, Tobias waren gerespecteerde bassen, Steinberger had een nichemarkt die serieus genomen werd, Baldwin piano's waren prachtig, Wurlitzer deed het goed in de USA omdat ze daar meer hebben met die machines dan in Europa, toegegeven. Epi loopt al jaren als een trein... De keus om daadwerkelijk meer te doen dan instrumenten en zich te branden als serieus musical lifestyle brand, was zo gek nog niet. Fender pakt het ook zo aan maar dan niet via het pad van opnemen, mixen en afspelen, maar van het zelf maken van muziek, met meer nadruk op samen muziek maken, samen leren en samen delen. Vooral in de USA, nogmaals... Dus nee, ik vind het niet fair dat er zo gezeken wordt op Gibson en er gedaan wordt alsof het al sinds 1986 bar en boos is.

Plus één. Naming en shaming, het is de tijdgeest.

[Midwolda]

Plus twee hoor. Ik ben en blijf een oprechte Gibson fanboy en geniet dagelijks van hun producten (een '77 MK-53 en een '01 Studio). Dat ik sommige modellen niet mooi vind is logisch, een kok kookt nooit voor alle monden. Dat het bedrijf nu in zwaar weer zit, mogelijk zelfs failliet gaat: ach ja, sommige dingen hadden anders (beter) gekund, zekers, maar het is wat het is, ongeacht de oorzaak. Deal with it & move on. Het gitaarmerk Gibson zal best doorstarten, die naam is zo sterk, dat verdwijnt echt niet zomaar.

p.s. even wat context: ik ben ook een fan van AMF Shovelheads... die mocht je zelf af maken.
Net zoals de Norlin Gibsons, een klasse apart. Maar ik heb wel een perfecte '78 LP Custom BB ingerolen voor een '01 Studio met headcrack, puur om de klik met het instrument.

[Mr.Fingers]

Ik blijf erbij dat ze het zelf gezocht hebben, en nu oosten wat ze gezaaid hebben. Hoogmoed komt voor de val. Management (HJ onderandere, maar zeker niet alleen, ook al blijkt hij te regeren als een soort van verlicht despoot) was al jàren de voeling kwijt met de (potentiële) klanten. Alle suggesties en wensen werden gehoord, om dan 180° het tegenovergestelde te doen van die mensen. Dan mag men niet verbaasd zijn dat de verkoop in elkaar stuikt, als hetgene je aanbiedt niet hetgene is wat de markt wil, of dat hetgene dat je aanbiedt achter belachelijk hoge prijzen schuilgaat, met doorzichtige prijsverhogingen die als enig doel hebben om toch iets van cashflow te genereren (bvb de 2016 Memphis ES345 is in ieder opzicht identiek aan de 2018 Memphis ES345, maar die laatste kost wel 1000€ meer. Tsja, dan mag het geen verbazing wekken dat de vraag ineen stuikt...).

Laat ze maar op de fles gaan, en laat de naam & trademarks overgenomen worden door een bedrijf dat het wel kan. Dus dat Gibson begint met modellen uit te brengen die niet absurd geprijsd zijn, en die zijn wat dat de consument vraagt & verlangt.

Ik ben wel akkoord dat Epiphone de laatste jaren ONTZETTEND goed bezig is, en blijkbaar is dat een van de weinige takken in dat conglomeraat dat wel gewoon gezond is.

[Pepe]

Als Jol Dantzig Gibson nou eens zou overnemen en ze laten produceren door Heritage... of heeft iemand een beter idee?