Waar heb jij nu GAS voor?

**HaroldA** · 12 mei 2015, 10:56

Oorspronkelijk geplaatst door Brum

Werkt dit pedaal ook goed op een licht oversturende versterker? Op de 2203 gebruik ik namelijk wel de high sensitivity input en de pre-amp op ongeveer standje vier. Meer oversturing dan clean zeg maar.

Ik had mijn preamp op mijn 2204 altijd rond de 6/7 staan, en dat werkte niet dankzij een enorme dip in je mids. Twee een optreden mee gedaan, daarna is hij in de doos met de andere "leuke, maar onbruikbare" pedalen terecht gekomen

**joh@ndederde** · 12 mei 2015, 11:20

Oorspronkelijk geplaatst door telerocker

Ik vind zo'n seventies kop niet lekker matchen met jaren vijftig pasteltinten als Surf Green, Daphne en Sonic Blue. Olympic White en Sunburst weer wel.

Hmm, ik de combi wel mooi. Misschien omdat het eens wat anders is dan een sunburst Strat ( vind ik eigenlijk gewoon saai). Maar olympic white is ook mooi inderdaad.

**vulvasonic** · 13 mei 2015, 02:32

Oorspronkelijk geplaatst door Mr.Fingers

OH... https://www.youtube.com/watch?v=p_kJh_Mwj6U

En bedankt. Nu heb ik ineens een Supro amp bovenaan mijn verlanglijstje staan. Wat een lekker ding!!!

**Pepe** · 13 mei 2015, 13:05

Oorspronkelijk geplaatst door Tristan

Met die criteria kan ik alleen de volgende vinden:
Austone Vibro Stomp
Bigfoot FX Magnavibe*
Bigtone Maggie
Chase Bliss Gravitas*
Coldcraft Harmonic Tremolo*
Lotus Pedals Gray Tremolo
T Jauernig Tiki Tongue*

Het is de Magnavibe geworden. De Malekko vibrato ga ik ook nog even aan de tand voelen.

**Tristan** · 13 mei 2015, 15:32

Oh, waar heb je die gevonden?
Ik denk dat ik zelf voor de Gravitas ga.
De Jauernig zal wel duur zijn voor wat het is, en groot.
De Cold Craft lijkt me ook wel leuk.
Die Magnavibe klinkt inderdaad wel lekker.

**Pepe** · 13 mei 2015, 15:34

Magnavibe gewoon bij Jered Caywood, bouwer. 2 uur na betaling een mailtje met het tracking nummer. Daar kan geen Bax tegenop!

Ik zit toevallig net een handvol trems te vergelijken. Ik moet zeggen, de Flint is wel erg goed hoor en de Mooer een goeie tweede. Tis jammer dat de Flint toch een spoortje digitaal/buffer hoog met zich meedraagt wanneer hij uit staat. En die reverbs zijn een lachertje natuurlijk, vergeleken bij de Fender amp reverb.
Beetje jammer.

**marco v** · 17 mei 2015, 20:22

Hij is haalbaar, maar ik begin net met sparen...

**vulvasonic** · 18 mei 2015, 04:22

Oorspronkelijk geplaatst door marco v

Hij is haalbaar, maar ik begin net met sparen...

Over smaak valt te twisten natuurlijk, maar wat ik dus eenvoudigweg niet begrijp is dat 'de mannen die daar over gaan bij Gibson' (ik stel me tenminste zo voor dat er een pief ergens in het pand bij Gibson een bureautje heeft met een pc'tje en dat hij dan, al dan niet in overleg met anderen, de beslissing neemt voor het uiterlijk van alles wat uiteindelijk de deur uit gaat. En dan heb ik het uiteraard niet over de vorm, of de functie van het één of ander, maar dus eigenlijk alleen maar de kleur van de knopjes, de schakelaartipjes, de slagplaatjes, de elementringetjes en dan nog heeeeel misschien óók nog de kleur van de stemmechaniekbuttons, als ie een hele wilde dag heeft!), dat die een bloedmooie gitaar onder ogen krijgen en dat ze dan, uit de enorme bak met diverse verschillende knoppies, kiezen voor de amber-kleurige dingesknoppen. Dat amber komt helemaal NERGENS terug in deze verder bijzonder fraaie gitaar. Ja, het schakelaartje wellicht, maar ook die keuze komt uit hun koker. WAAROM?!?!?! Ben ik dan echt de enige die zich hier aan stoort?

Weet je, Marco. Ik ga er niet vanuit dat jij op de hoogte bent van het feit dat ik een gitaar heb die extreem veel weg heeft van jouw droomgitaar. Ik voel me al decennia gezegend met die gitaar. De mijne heeft wat extra toeters en bellen, waaronder een tail piece met finetuners (zoals je die ook aantreft op die BB King gitaren), een extra mini toggle switch om de (andere) elementen enkelspoels te kunnen schakelen (een feature dat mijns inziens eigenlijk gewoon standaard zou moeten zijn), dan nog wat niet of minder goed zichtbare veranderingen t.o.v. het standaard model, zoals de andere elementen dus, maar ook een esdoorn hals en een ebben toets, en dan is er nog een kleine waslijst aan puur uiterlijk vertoon, om aan te geven dat het een 'speciaal model betreft, nl de 347 (dat lieg ik niet, dat schijnt een typisch Gibson dingetje te zijn - vergelijk het met het leger, waarbij het aantal strepen aantoont hoe hoog je in de rangorde staat. Gibson doet dat dus met zijn bindings. Een L5 is meer binding dan gitaar, bij wijze van spreken). In mijn geval bestaat dat uiterlijke vertoon uit een headstock met triple (?) binding, maar ook uit een hele bups aan 'gold plated parts'. Ach man, de schoonheid is bijna onmenselijk. Alles, maar dan ook ALLES klopt aan die gitaar. Ja, je zou mogelijk nog kunnen gaan zeiken over het feit dat de elementschakelaar een spierwit tipje heeft, terwijl alle overige witte onderdelen (alle bindings) in de loop der jaren zo gigantisch erg zijn verkleurd dat je soms zou kunnen spreken over bruine bindings en soms zelfs kanariegeel. Maar ja, dat hoort bij het aging proces, dus dat is alleen maar mooi.

Maar wat ik eigenlijk wil zeggen is dat al die opsmuk me helemaal geen reet kan interesseren. Het gaat niet om de hoeveelheid tierelantijntjes, het gaat om de balans. En dát moet goed zijn! En dan zit ik te kijken naar het plaatje van jouw droomgitaar (in zekere zin ook MIJN droomgitaar). Ik hou enorm van de relatieve eenvoud van deze standard ES-335. Dot inlays. De mijne heeft 'mother of pearl block inlays', maar als ik een gitaar mocht ontwerpen voor Gibson, dan koos ik per definitie voor dot inlays. Ik zit hier dus gewoon midden in de nacht een heel verhaal te schrijven over iets waar een normaal mens maar één klein zinnetje voor nodig heeft. Komt die zin: Ik vind het een overweldigend mooie gitaar, maar ik begrijp er geen reet van waarom Gibson er niet gewoon zwarte speed knobs op heeft gezet, ipv die amber kleurige knoppies die werkelijk helemaal nérgens mee matchen!

Want daar gaat het in dit verhaal om. De reden waarom het zo'n uitgebreid verhaal is geworden heeft alleen maar te maken met het feit dat ik er dus écht met mijn hoofd niet bij kan dat HELEMAAL NIEMAND zich daaraan lijkt te storen. Tuurlijk, die knoppies zijn voor een paar centen heel makkelijk te vervangen. En dat zou ik dan ook meteen doen. Waarschijnlijk zou ik zelfs gaan voor de zwarte top hat style knoppies zoals deze ( http://store.gibson.com/top-hat-style-knobs/ ), ipv de imo beter ogende zwarte speed knobs, die ik op mijn 347 heb liggen. Maar nogmaals, ik word gewoon VOLSLAGEN IDIOOT als ik zoiets zie. Hoe kun je in vredesnaam zo'n waanzinnig mooie gitaar voorzien van deze TOTAAL NIET BIJPASSENDE SET KUTKNOPPEN..., AAAAAAAARRRGGH!!!!!!!

En als ik het dan tóch voor het zeggen had, dan had ik de mechanieken vervangen door de sowieso tóch al betere volledig chromen, niervormige stemmechanieken, waarvan ik even niet op de naam kan komen.

En dan is er nog één puntje waar ik mezelf volledig op kan uitleven, omdat het een volstrekt onschuldig dingetje betreft dat zeer eenvoudig terug valt te draaien naar het origineel (of juist weer iets héél anders) en dat de gitaar, middels slechts een paar draaien met de schroevendraaier, kan omtoveren in iets VOLLEDIG NIEUWS!!! En dan heb ik het natuurlijk over het slagplaatje.

Zoooooo jammer dat er voor de ES-335 en soortgenoten veeeeeels te weinig vervangende slagplaatjes zijn. Natuurlijk zijn er talloze vierkante platen van het type 'slag', waaruit je je eigen plaatje kan zagen, maar dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan voor iemand die niet al te handig is (zoals ik). Maar stel je bovenstaande ES-335 voor (maar dan wel met zwarte knoppies graag) en denk je eens in in hoeverre een ander slagplaatje de gitaar een volstrekt ander uiterlijk kan geven. En allemaal even mooi!
ik zou voor mijn 347, waar nu een 5 ply zwart/wit/zwart/wit/zwart slagplaat op ligt, dolgraag een stuk of 8 alternatieven hebben liggen. Gewoon onder het mom van 'verandering van spijs doet eten'. Probeer je dus steeds dezelfde gitaar voor te stellen, maar nu met de volgende slagplaatjes:
- Een tortoise slagplaat (altijd chic en op een zwarte body altijd lekker neutraal. Niet te schreeuwerig)
- Een jaren 40 tigerstripe-achtige slagplaat. Gelig met zwart-bruine schuine strepen (valt enorm op, maar oogt klassiek)
- Zelfde als hierboven, maar dan wat feller rood in de basis ipv dat geel
- Enórm in het oog springend, maar poepchic en heerlijk contrasterend; een 'perloid parchment off-white' slagplaatje (die combi heb ik op een telecaster van me - gewoon wonderschoon)
- Een metalen slagplaat (denk aan Neil Young met zijn zwarte Les Paul). Daarmee kun je meerdere kanten op. A: gewoon een metalen plaat (nog vies zwaar trouwens). B: geborsteld staal (prachtig effect). C: metaal met sierlijke gravures (kan natuurlijk van alles zijn). D: metaal met in 3D opgelegde metalen figuren (veelal doodskoppen ed - moet je liggen natuurlijk). E: ja hallo, verzin zelf ook iets!
- Wat ik persoonlijk bijzonder mooi vind is een slagplaat, vervaardigd uit stukken turquoise. Kloteduur natuurlijk, maar prrrrachtig!
- Een slagplaat dat met de hand beschilderd is door iemand die dat ook kan. Op een zwarte gitaar kun je wat dat betreft vrijwel alle kanten uit. En voor mensen die geïnteresseerd zijn in slagplaten die op een wonderschone wijze geairbrusht zijn, neem dan even contact op met 'fred dons' van dit forum. Hij is zo goed dat ie zelfs de toiletbril van koningin Maxima recentelijk nog heeft mogen airbrushen. Ik heb me laten vertellen dat Maxima alleen nog maar seksueel opgewonden kan worden als ze Willem Alexander in de bek mag schijten. Nu schijnt Willem Alexander niet zo gediend te zijn van plas- en poepseks. En dus heeft het paar Fred Dons op het koninklijk paleis ontboden met de opdracht de toiletklep in het privé-schijthuis van Maxima te voorzien van het portret van onze dikhoofdige koninklijke hoogheid, die (en dat is het ingenieuze) als het ware zijn gigantische muil openspert op het moment dat de klep omhoog gaat en daarmede Maxima in staat stelt om er werkelijk ALLES in te lozen wat haar maar in enige staat van opgewondenheid zou kunnen brengen. Je zou kunnen zeggen dat Fred Dons er in hoge mate persoonlijk voor verantwoordelijk is dat er een Amalia, een Alexia en een Ariane (heb ik moeten opzoeken) op het koninklijk huis rondhupst. Maar enfin, dat terzijde.

Wel, bovenstaande voorbeelden zijn allen voorbeelden die IK heel graag bij elkaar in een lade van een ladekastje zou hebben willen liggen, met als doel de platen, ingegeven door de smaak en het gevoel van het moment, uiteindelijk misschien zelfs wel per optreden (!!!) te kunnen wisselen.

Marco, het spijt me zeer dat ik je beroofd heb van je kostbare tijd, maar misschien is het een schrale troost te weten dat ik waarschijnlijk minstens zo hard GAS op die geweldig mooie ES-335 (los van de knoppies), maar dat de kans dat ik 'm voor je neus zal wegkapen evenredig groot is aan de kans dat ik de hoofdprijs in de postcodeloterij, of iets vergelijkbaars zal winnen.

Moge je droom ras bewaarheid worden.