Stonebeat uit een klapstoel

[aaronstonebeat]

Daar heb je gelijk in, Orpheo. En een hals fretten is inmiddels een klus die goed te overzien is. De voorbereidingen daarvoor kosten eigenlijk meer tijd; zoals zorgen dat de toets goed vlak is, dat alle sleuven diep genoeg zijn (dat moet nog) en een vorm van voorbehandeling van de toets.

Wat het laatste betreft, er zit nu een laagje blonde schellak op; ik ga daar verder niets bijzonders meer mee doen. Ik heb hetzelfde al eens op een eerdere gitaar gedaan en het is een simpele en doeltreffende manier om het uitdrogenen en vervalen van wengé tegen te gaan (en ik ervaar steeds weer dat allerlei fraaie of minder fraaie details in een toets niet meer opvallen zodra er frets in zitten en snaren overheen zijn gespannen):



'Crude and simple', net als de positiemarkeringen aan de zijkant: stukjes wit elektriciteitsdraad met een doorsnede van 2 mm:



Doet me een beetje aan een doorgesneden gekookt ei denken en onbedoeld past dit weer erg goed bij de thematiek die zich rond deze gitaar ontwikkelt.

Veel werk is het met de hand glad krijgen van stukken ijzer, dat heb ik al eerder gemerkt, meer dan ééns. Gisteren had ik met droog 100 en 120 de gegalvaniseerde laag verwijderd en met 240 al geprobeerd wat egaalheid te creëren; vandaag ben ik een hele tijd in de weer geweest met watervast 400 en toen 600 schuurpapier:



Niet dat het iets met het fretwerk heeft te maken maar het moet ook gebeuren; en dan maar meteen door de zure appel bijten.