Dit kwam ik op HOUTRIJK.NL tegen;

Puur natuurlijke beits
Wie als ambachtelijk houtbewerker voor de finishing touch een zuiver natuurproduct wil gebruiken, kan ik de zelfgemaakte beits van de hickorynoot aanbevelen. Het recept stamt uit een niet meer achterhaalbaar Engels boek. De hickorynoot rijpt aan bomen die tot het geslacht Carya behoren, dat weer deel uitmaakt van de okkernootfamilie, de Juglandaceae. Over de bomen heb ik het nog.
Verzamel in oktober een emmer vol noten, die in een groene bolster verborgen zitten. Let wel: het gaat om de bolster. Voeg er zoveel water bij dat de emmer halfvol is. De hoeveelheid water is een kwestie van uitproberen. Laat de emmer zo een half jaar staan, maar stoot van tijd tot tijd met een stok door de brei om de noten stuk te krijgen.
In het voorjaar is een bruine pulp ontstaan die veel weg heeft van koeiepoep, en het ruikt nog onfris daarbij. Is de massa te stijf, giet en dan nog wat water bij.
Filtreer de pulp via een vergiet met een doek erin en vang de vloeistof op. Het filtraat is een donkerbruine verfstof, die hout middel- tot donkerbruin kleurt.
Indikking van de vloeistof door verdamping zorgt ervoor dat de bruine tint donkerder wordt. Zelf beits ik mijn houtproducten minstens twee maal om de gewenste donkerheidsgraad te krijgen. Bijenwas tenslotte geeft een diepere glans aan het gebeitste hout. In de pulp blijven de nootkernen achter, die op zich heel decoratief zijn. Aan je fantasie wordt overgelaten of je daar nog iets van maakt.

Maar nu de vraag: Waar vind ik hickorybomen? Ze zijn inheems in Noord-Amerika, en worden als exoot nogal eens aangetroffen in parken en plantsoenen. Mijn advies is de dichtstbijzijnde plantsoenendienst van de gemeente te vragen of de hickory in het werkgebied van de dienst voorkomt. Het rapen van de noten, zeker na een stevige herfststorm, is dan letterlijk kinderspel. Ook kapotte vruchten zijn bruikbaar; het gaat immers om de bolsters.

Koen van Rossum