Printable View
Ik heb precies hetzelfde. Afgezien dat ik elke keer denk, word je daar nou gelukkiger van.. speelt ook het besef dat elke nieuwe gitaar afgaat van de al aanwezigen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door barno
Als verzamelaar hou je je daar helemaal niet mee bezig natuurlijk.
yep en ook: het is leuk om echt een main axe te hebben waar je al-tijd op speelt, no matter what. heb dat met twee gitaren gehad: mijn witte p90 strat, toch wel 8 jaar ofzo, en daarna mijn 135, ook 5 jaar enkel daarop gespeeld.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pepe
die tijden komen nooit meer terug :) :(
Het zal best kunnen, maar je kunt die headcrack beter eens door een goede gitaarbouwer laten bekijken. Waarom zou je de hele hals willen vervangen als je het huidige profiel fijn vindt? De waarde van de gitaar keldert er ook nog eens enorm door.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door arnoldtims
In feite is elke nieuwe gitaar een poging de mainaxe te verbeteren. Maar het sentiment werkt tegen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door barno
Mijn eerste echte gitaar, een metallic rode competition Mustang.... na jaren met je neus tegen de winkelruit gedrukt staan ineens zoiets in je handen.. dat is hetzelfde als de eerste keer met je grote liefde.
Wat ze ook zeggen, er gaat niks boven die eerste keer.
grote waarheden: first cut enz...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pepe
neus tegen winkelruit, zo herkenbaar :)
en gek genoeg heb ik wat gitaren betreft ook een olfactorisch geheugen (ik neem graag meteen de moeilijke woorden prijs van de maand in ontvangst)
... de geur dus :)
Dat heb ik dus heel vaak. Elke keer een bas vinden. waar i kme al lang aa nvergaap e ndacht noit te bemachtigen de mustang e nde coronado zij ndaar de beste voorbeelden van. die vreugde, dat geluk heerlijk. Eerste keer er op spelen enzo. heerlok.
Orginaliteit etc heb ik bij mijn main axes ook niets mee. Mijn main bas de musicmaster is aan zijn 3de slagplaat bezig, andere knoppen, stemschroef half afgebroken, snaargeleider opgezet anders rammelde het een beetje. Trussrod is dol en de F is eigenlijk niet meer geweldig (maar goed die gebruik is nagenoeg nooit)
Zodra de hals erger word gaat die eraf en kijken we dan weer verder. Mijn main axen moeten spelen en zo spelen als ik dat wil en niet hoe ze origineel zijn.
De coronado is in deze staat best een zeldzaamheid zeker in wildwood en ik heb em voor een mooie prijs. Deze dame heeft de fijnste hals ever. De die gaat bespeeld worden en haar bespeler kennende gaat dat niet gepaard met mint staat. Heel jammer dan. en zal heel pijn doen de eerste keren maar goed. Vind het wel knap dat ding is 20 jaar lang heel veel gebruikt. koffer ziet er gehavend uit maar de bas zelf nog zo schoon. Hele voorzichtige man. Elke week schoonmaken etc etc. hahaha.
Daarom heb i keigenlijk ook het liefst ingespeelde exemplaren dan heb je daar gee nlast van. De eerste 3 gigs ben je voorzichtig en sluipt er toch langzaam dat rock'n'roll gevoel in.
Die onderste heb ik ook!!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Saf
Staat alleen geen naam op.
Vast een Famos?
...ik bedoel dus a la de Gibson L5 op de linker boven....eh schouder....Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nitefly7
Niet idd bij de knoppen. Mijn Chet Country Gent van Gibson heeft dat ook. En je moet inderdaad dan helemaal naar de andere kant reiken.
de meeste L5's die ik via Google Image zie, hebben de switch ook op die rechterschouder/cutaway zitten hoor :SCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Luca P
maar het zou inderdaad op de linkerschouder handiger zijn..!
( a la Les Paul bedoel je?)
idd Luca dat is een famos.