Daar lijkt me niks op tegen, wel?
Printable View
Als we het toch over economie hebben. Ik ben 20% minder gaan werken. 20% minder gaan verdienen en wil gecompenseerd worden door de overheid. Ik accepteer minder inkomen zodat ik 8 uur werkgelegenheid creëren voor iemand zonder werk. Die compensatie zie ik ook graag terug in vakantiegeld, misgelopen ORT en pensioenopbouw.
Tabula rasa, ik werk ook maar 4 dagen, omdat het kan. Als ik jouw 20% aanvul en jij mij hebben we mooi allebei 100%
Trouwens, over GAS gesproken, zijn er hier mensen die goed bekend zijn met jhgguitars.nl?
Nee, dan heb ik 80-20+20=80 afhankelijk van wat jouw 20 is tov mijn 20.
Nee hoor, je inkomsten zijn gewoon 80+20.
Dat je uitgaven 20 meer zijn...tja, je kunt niet alles hebben 😁
Heerlijk vakantie geld, verbrassen die zooi.
Laat het kansloze volk (de bradsekte) zich maar mooi zelf redden of niet het is hier al druk zat.
http://i377.photobucket.com/albums/o...fa0b56cd5c.jpg
't zal wel bij gas blijven, ik zie ze bijna nooit 2de hands en betaalbaar voorbijkomen ;)
Moet het Gibson zijn? Er worden nog weleens erg mooie gebouwd door Gun.
GAS voor een Guild F212XLCE
https://www.tfoa.eu/images/products/3612/main.jpg
Is €2000,- niet een beetje (te)veel voor een gitaar die je maar 3 x per jaar aanraakt?
Zo'n gave sound, dat dan weer wel!
Zeker interessant! Thx voor de tip, maar ik vraag me af of ik verliefd ga worden op de "tone".
Degene die ik postte, heb ik al bespeeld, en heeft een erg mooie diepe, volle, maar toch heldere tone, dusdanig dat ie maar door m'n hoofd blijft spoken. Ach, ik praat het mezelf maar aan... :stop:
Nog niet zo lang geleden werd ik voor het eerst sinds een absurd lange tijd weer serieus gegrepen door een G.A.S.- aanval. Volledig tot over mijn oren verliefd heb ik jullie, voor zover jullie het kunnen herinneren, lastig gevallen met een enorme optelsom van redenen waarom ik die Gretsch G2622T in Torino Green MOEST en ZOU hebben.
Eigenlijk had ik het van mezelf helemaal niet verwacht, want doorgaans, als ik vind dat ik iets MOET hebben (en ik had er daadwerkelijk enkele heel goede redenen voor), dan zet ik mijn tanden er in totdat mijn droom bewaarheid wordt, mits daartoe reële kansen bestaan. Ik ga niet voor de kat z'n kut liggen dromen.
De G.A.S. waarmee ik jullie nu ga 'lastig vallen' is nu niet bepaald een plotse bevlieging. Ik denk dat ik een jaar of 13 was toen ik voor het eerst echt smoorverliefd werd op die gitaar. Ik had een elpee gekocht, voorzien van (waarschijnlijk) 12 hardrock deuntjes van 7 of 8 verschillende hardrock bands die volgens de samenstellers van dat album (ik meen redactieleden van het blad 'Aardschok' en hoogstwaarschijnlijk tevens enkele andere kleine bladen, verspreid over Europa - enfin, dat weet ik ook allemaal niet meer en de enige reden waarom ik het tóch 'ter sprake' breng is de hoop dat iemand hier zich dat album kan herinneren en dus ook de hoes van dat album) een grote toekomst voor zich hadden liggen.
Op de hoes zag je een grote zwart-wit foto van twee echte stoere, archetypische hardrockgitaristen met puntige gitaren, alsof de fotograaf hiermee wilde aangeven dat puntige gitaren bij het genre. Eén van de twee speelde op een Gibson Flying V (zeg eerlijk, had je iets anders verwacht? :D ) en de ander (uiteraard) op een Gibson Explorer. De V-gitarist speelde helemaal hoog op de hals een solo. De ander greep onderop z'n Explorer een powerchord. Ik had he-le-maal NIKS met de Flying V. Zittend spelen was een crime. Trouwens, zo heel lelijk vond ik ze nu ook weer niet, want ik herinner me dat iemand via via mogelijk een deal kon sluiten met de importeur van Gibson. 900 gulden en ik zou de trotse eigenaar zijn van een V. Bleek achteraf allemaal gelul. Maar op de Explorer was ik meteen verliefd.
Tóen ging het enkel en alleen nog maar om uiterlijk. Schitterende gitaren, toch? Jaren later, toen ik toch vlug alweer een jaartje of 25 was, heb ik voor het eerst echt uitgebreid een Gibson Explorer (korina versie met gouden hardware - volledig ondergekwijld) kunnen testen. Ik had echt een heel onhandelbaar ding verwacht, maar ooooow man, wat speelde dat ding fijn!!! De hoogste noten zijn supereenvoudig te bereiken, maar verrassender dan dát was die gigantische bovenste punt. Dat ding blijkt dus gewoon een geweldige armsteun die (en dat vond ik ook zo héééérlijk) op een geweldige wijze de trillingen van de snaren doorgeeft aan de gehele gitaar, maar ook aan je lijf!
Leo Fender heeft zeer bewust op een fantastische manier de body van de Jazzmaster ontworpen om de zittende gitarist te dienen (ik lul niet!!!). En als je actief zit, dan mag je gerust concluderen dat ome Leo in zijn missie geslaagd is (op dat punt an sich dan, want de jazz muzikant wist ie niet echt te bevredigen met de Jazzmaster. :)
Als je echter, zoals ik, wat meer onderuitgezakt op een soort van leunstoel moet zitten, dan is de Gibson Explorer serieus ergonomisch bij uitstek de meest geslaagde gitaar dat ooit op de markt is gebracht. En derhalve hoef ik maar één afbeelding van een Explorer te zien en ik leef helemaal weer even op.
En dus, mocht ik ooit in de gelegenheid komen, dan zou er wellicht best eens een Epi Explorer bij kunnen komen om op te leuken. Ik heb vrijwel altijd last van mijn rug na een repetitie of optreden. Ik ben er van overtuigd dat ik daar met een Explorer aanzienlijk minder veel last van zal hebben. En bovendien oogt het ook niet verkeerd onder het zingen van een ietwat opgewilderde Jim Reeves deun. :D
Mijn reeds 38 jaar lange grote liefde, de Gibson Explorer, liefst in deze naturelle en lekker afgeragde staat (zoals te zien op de foto onder de Lzzy Hale Explorer, een originele Gibson Explorer uit 1958!!!!! - wat zal het kosten? Kwart miljoen, zoiets?), maar ook een zwarte met witte slagplaat en gouden hardware (en tevens flink 'doorleefd uiteraard') werkt bijzonder goed bij mij (zwart werkt vrijwel altijd goed bij mij. Niet zozeer als het ook nog een volledig zwarte 'trim' heeft en zelfs zwarte hardware... NEEN!!! Slechts zwarte lak. Werkt vrijwel altijd, ongeacht merk of model...).
Maar zelfs een uitvoering als de door vele homofobe medegitaristen gevreesde spierwit met gouden hardware en binding vind ik van een ongeëvenaarde schoonheid!!! De Lzzy Hale Explorer:
http://images.gibson.com/Products/El...-Glam-Shot.jpg
Maar hier dus die originele 58'er (daar zijn heel veel grote en prachtige afbeeldingen van te vinden. Sommige met geweldige, onverwachte details. Zoek het op. Zeer de moeite waard als je hier, net als ik, enorm enthousiast van wordt :) ):
https://photos.smugmug.com/Guitars/1...orer 001-L.jpg
Steampunked Explorer:
http://rebel-guitars.com/wp-content/...rer-guitar.jpg
Je bent verkikkerd op een Explorer en vond een Flying V ook wel leuk maar je kon er niet zittend mee spelen... wat dacht je van een Random Star oftewel een Charvel Desolation DST 1 FR.. ook met stop tail verkrijgbaar als je geen Floyd wil en (was) ook in massieve kleuren, waaronder zwart.... of moet het per se een Gibson zijn??? volgens mij maakt ESP de random star ook nog als (edit:) Gus G model
http://www.guitar-planet.co.uk/wp-co...T1-FR-900b.jpg
GAS voor een BMW R65.
Mag in dit topic want daar zitten gears in. :D
mooie post Mario. Ik heb een tijd een explorer gehad. En verkocht i.v.m. echtscheiding (jaja). Op zich geen spijt want ik heb nog genoeg mooie gitaren, maar ooit komt ie weer terug :cooler: .De combi met Bigsby en zwarte slagplaat was erg mooi
Dit was de mijne:
[IMG]http://i46.photobucket.com/albums/f1...ar Gear/02.jpg[/IMG]
Ik hou niet zo van gouden hardware, maar op zo'n korina Explorer hoort dat gewoon. Eén van de weinige Gibsons waar mijn hart spontaan sneller van gaat slaan.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Enige alternatief voor een Explorer is wat mij betreft een Ibanez Destroyer of evt. een Iceman.
Niet zo'n foeilelijke neppert van ESP, Charvel of wat dan ook.
Die '58-er is een serieuze GAS-gitaar, beauty!
je hoeft m niet mooi te vinden maar de Charvel Star was in de jaren 80 'de originele' stervormige gitaar en in die tijd net zo populair als Explorers en Flying V's....
http://www.themusiczoo.com/blog/2014...itebob-guitar/
dus om de Desolation DST die in wezen een (verbeterde) heruitgave van Charvel's eigen ontwerp is een nepperd te noemen..... nee. dat zou vergelijkbaar zijn met het bestempelen van een Ibanez Destroyer als een nepperd (maar die vind ik ook leuk dus ik ga m niet beschimpen). Een 58-er Korina Explorer... ja leuk, heel leuk zelfs maar gewoon way out of reach van de gewone sterveling.
PS: een door Eddy van Halen met een boor bewerkte Ibanez Destroyer schijnt model te hebben gestaan voor het Star model van Charvel....
Akira Takasaki, waar ik vroeger redelijk fan van was, speelde ook op een ESP dacht ik.
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com...bd3861f9fe.jpg
Het is inderdaad natuurlijk allemaal een kwestie van smaak, maar ik vind het model een stuk minder dan een Explorer, beetje "speelgoedachtig" komt het op mij over.
Ik heb maar 1x op een explorer mogen spelen. Best ok eigenlijk, qua sound ook, toch weer heel anders als een sg.
En de Jackson Kelly was er ook nog!
Zware GAS voor de YAMAHA SA2200 VIOLIN SUNBURST :mmmm::mmmm:
http://static.keymusic.com/products/...629.1465493548
Sorry, maar al binden ze Doutzen Kroes spiernaakt vast op zo'n Random Star, dan nóg zou ik door de lelijkheid van die monsterlijke plank het arme meisie helemaal onder kotsen. Ik kan er niets aan doen, maar ik ben nogal kieskeurig als het om puntige gitaarmodellen gaat. Je schrijft dat ik de Flying V 'ook wel leuk vond. Dat heb je verkeerd begrepen. Ik vond ze absoluut niet mooi, maar oude zakken als ikzelf kunnen zich wellicht nog de hoes herinneren van het meest succesvolle album van de Germaanse hardrock formatie 'Accept', waarop twee witte Flying V's tegen elkaar aan te zien waren (die twee witte V's waren hun handelsmerk - ik heb ze nog live gezien in de Vereeniging te Nijmegen. Ik was nog zooooooo jong. En de enige twee merken die er toe deden waren Fender en Gibson. De hele ambiance van die band, plus het enthousiasme van mijn vrienden..... en dan ineens de mogelijkheid om heel goedkoop aan zo'n ding te kunnen komen..., tsja onder die omstandigheden ga je het toch ergens achter in een heel klein hersenkamertje overwegen, zelfs al vind je er eigenlijk geen kloten aan.
En als ik een Lenny Kravitz zich de lul uit de broek zie spelen met een ouwe V, dan weet ik dat best te waarderen, maar dat heeft meer met de uitstraling en de lul van Kravitz te maken, dan met die mislukte pijl met snaren.
Overigens betwijfel ik de ergonomische kwaliteiten van zo'n Random Star. Het is niet de bedoeling dat ik met dit soort uitlatingen je zieltje knak. Ieder z'n ding, toch? Maar Allejeeses, wat is die mislukte, retever uitgescheurde anus met snaren een ronduit walgelijke verschijning. Vandaar dat ik ervoor gekozen heb jouw plaatje te verwijderen om plaats te maken voor die twee witte V's van Accept. Voor vele jonge gitaristen een kleddernatte jongensdroom. Voor mij een tergend langzaam, met hulp van mijn linker hand opgewekte, alles bij elkaar niet meer dan een onder de voorhuid verscholen gebleven en uiteindelijk tot niet meer dan een laffe druppel voorvocht uitgeknepen treurnis. Dát is wat de V voor mij betekende. In tegenstelling tot de bloedmooie Explorer. Na een blik op een random Explorer, eerder die dag, was een bezoek aan mij op de slaapkamer van mijn ouderlijk huis, als een excursie in een druipsteengrot.
http://rockmetalcdcover.com/images/2014/10/24/Cover.jpg
Mijn excuses, maar na enkele vreemde crashes is jouw foto verdwenen. :(
Maar inderdaad, een prachtige gitaar!!!! Nu heb ik een Explorer met Bigsby altijd een wat aparte combi gevonden, maar sinds ik één van mijn helden heb zien spelen op zijn favoriete gitaar, een Explorer met drie humbuckers en een Bigsby, ben ik volledig om. Ik heb het hier over de geweldige gitarist en zanger Bill Spooner van de meest onderschatte band ooit, 'The Tubes'. Normaal bekend om hun extravagante shows en ingewikkelde muziek (hun fantastische nummer 'White Punks on Dope werd later als openingsnummer op het beste - en debuutalbum van de Nina Hagen Band gebruikt. Ik weet trouwens niet eens zeker of het wel Bill Spooner was, die het nummer schreef, zong en speelde, want info over deze briljante band is zeer sumier. Volgens mij weet Pepe er meer van.
Anyway, ik heb het over het enige nummer wat de band ooit een bescheiden hitje opleverde. En het mag dan wel een heel stuk 'commerciëler klinken dan al hun andere werk, maar man, probeer het nummer voor de lol eens volledig uit te zoeken. Ik wil alleen maar aangeven dat het geen heikneuters waren.
http://youtu.be/-1LW_8VepGk
Jammer dat ik de originele video niet kon vinden. Maar dit was overigens wél..... enfin, dat wordt wéér een lang verhaal.
Ik ben gek op gouden hardware!!! Ik vind het fantastisch hoe het slijt. Héérlijk. Binnen 3 jaar heb je een gerelicte gitaar. Lekker toch?
Het is niet dat ik een specifieke voorkeur heb voor goud, maar ik schrik er ook niet van af. Het heeft allemaal wel wat. Ik was alleen nooit zo van zwarte hardware, maar zelfs dáár heb ik (dankzij Fredje Dons - gouwe gozer!!!) mijn mening over bij moeten stellen. En ik heb ooit een waanzinnig mooie Ibanez RG 570 EX-CP gehad met hele aparte hardware, alsof ze titanium in een bad met olie hadden gegooid. Ik denk dat ik wat dat betreft mijn oogkleppen definitief heb afgezet en ik ben gewoon gaan genieten van alles wat men te bieden heeft. :)
Ja, toevallig dat je juist die twee noemt. Ik weet nog dat ik me zat af te moppen op de achterkant van de hoes van 'Killers' (Iron Maiden). Dingetje (ik ben zijn naam kwijt) is voor die hoes door Robert Ellis (die naam herinner ik me dan weer wel - Robert Ellis was de eerste echte pop/rock-fotograaf :D ) op een geweldige manier vereeuwigd met zijn Ibanez Destroyer. Dat stukkie op de kont van de Destroyer vond ik esthetisch zeer verantwoord. Ik moet zeggen dat ik er destijds warmer voor liep dan nu..., maar toch. En met de Iceman heb ik ook altijd wat gehad. Het enige probleem dáármee vond ik de onlosmakelijke verbondenheid met de band Kiss. En dáár had ik dan weer helemaal geen kut mee (zacht uitgedrukt). :D
Waarachtig machtig prachtig, mienjong!!!
Zo, bijna 7 uur. Het is weer mooi geweest. :eek:
Heerlijk dat Deelderiaanse proza van Vulvasonic. Ook hartverwarmend is dat iemand nog TV-Glotzer kent. Ik deel echter niet helemaal zijn opinie over het Doutzen Kroes-model van Random Star. Lijkt me a offer you can't refuse: de RS meteen in de open haard, DK tussen het satijn van de sponde. Je vraagt je wel af of zo'n package met (in de) koffer komt. 😉
Sent from my iPhone using Tapatalk
volgens mij is het hoog tijd dat we voor Vulvasonic een goede uitgever zoeken die het er toe leidt dat zijn natte-gitaardromen-proza gebundeld en gepubliceerd wordt…. Kan Vulv' vervolgens op TV bij Matthijs in DWDD want Matthijs DWDD is ook dol op gitaarverhalen en die van Vulv' spannen de kroon…. Overigens behoorde ook Accept destijds tot mijn bagage en "Ich Glotz TV (Tee Faauw)" roepen we bij mij thuis nog steeds wel eens… sjeeezus wat zijn we oud.
Ik zou dat Doutzen Kroes pakketje ook zeker niet onderkotsen. :D
Volstrekt offtopic, maar lang geleden, het zal begin jaren '90 geweest zijn, hadden we op de mavo een playbackshow. Zoals te verwachten kwamen de Gloria Estefan en Mr. Big vertolkingen voorbij, alles uiterst vakkundig gejureerd door de leraren Nederlands (onze persoonlijke Jacques d'Ancona) en geschiedenis (zo maf als Bulletje, eerlijk waar!). En toen kwamen wij, ik met mijn twee beste maatjes van toen, met het nummer 'Fast as a shark' van Accept. Ik begon als lieve kleine Heidi, en na het intro ging de pruik af en de jurk uit en stoven we als gedrogeerde buffels met gitaren door de aula van de school. Ik weet het niet zeker meer, maar ik geloof niet dat we gewonnen hebben. Maar wel een dijk van een herinnering rijker!
Oh man, de nostalgie... :satisfie:
Legendarisch album! :)
Dacht het wel.
http://www.parool.nl/stadsgids/topko...kker~a4282406/
Klotescheidingen ook altijd.....
Die Explorer van jou was, tot zover dat te zien is op bovenstaande foto, inderdaad een schoonheid!!!!
ik ken die uitvoering en wat ik er zo vet aan vind is het eigenwijze karakter van die gitaar. Bij een Explorer verwacht je tóch metal gerelateerde rock. En ik weet helaas niet in welk genre muziek jouw hart ligt en wat voor stijl muziek jouw band speelt.
Echter, jouw wilde en jaloers makende haardos i.c.m. het zwarte shirt op een licht versleten spijkerbroek doet, of je dat nu wilt of niet, vermoeden dat je op een koude, gure winterdag, gehuld in een lange, zwarte lederen jas, inderdaad eerder tussen de (virtuele?) platenbakken in de aartsdonkere zware metalen hoek staat te snuffelen, op zoek naar zeldzame uitgaves van CD's, geschreven en gespeeld door heavy bands met volstrekt onleesbare namen (een stokoude trend dat ooit is ingezet door de fantastische tekenaar en architect 'Roger Dean', toen hem gevraagd werd een logo te ontwerpen voor de band 'Venom'). Roger Dean, die een ongelooflijk mooie en unieke tekenstijl had ontwikkeld dat bij de meeste mensen, zonder het zelf te weten overigens, slechts een zekere mate van bekendheid mocht genieten middels de waanzinnig mooie hoezen van de band 'Yes', voor wie hij tevens het logo had ontwikkeld en de volkomen belachelijke podium attributen.
Maar nogmaals, ik zie je sneller zoekend in die reeds vermelde platenbakken, naar heavy bands met namen, eindigend op 'or' en vrijwel altijd refererend aan de dood, enge ziektes en andere narigheden , dan dat je je de tyfus zoekt naar een obscure en haast lugubere bootleg, gemaakt van Charlie Parker's laatste privé gesprek, waarin iemand 'The Bird', ondanks zijn giga-slechte 'gezondheid', tevergeefs vraagt nog even snel wat noten te spelen (ik verzin dit ter plekke hoor, maar ik kon even geen realistisch voorbeeld bedenken :D ). Overigens, en dat is wél waar, was Parkers' gezondheid zo slecht dat de lijkschouwer in zijn papieren aangaf het van doen te hebben met een man van rond de 60. In werkelijkheid was The Bird slechts 34 jaren jong!!! :(
Maar goed, ik had het over jouw ongelooflijk vette EX-plorer (vergeef me deze abominabel slechte woordgrap).
Wat ik onder andere zo geweldig vind is die Bigsby, die zowel een dolkomisch karakter heeft in het geval je inderdaad voldoet aan het metal beeld wat ik hierboven op een wel heel erg overdreven wijze heb getracht te vangen.
Maar wat ik zelf echt helemaal geweldig zou vinden is dat je met je 'heavy metal appearance' deze Explorer zou gebruiken in een 'Rockabilly Band', waarin je je publiek zou overspoelen met een in de loop der jaren flink volgestouwde rugzak vol Brian Setzer licks en ritme partijen. Dat lijkt me dus echt heerlijk.
En ik moet ook nog even iets rechtzetten. Ik had het over de fantastische gitarist/zanger van (The) Tubes. Waanzinnig goede band!!!!!!! Ik maakte je wijs dat de favoriete gitaar van de beste man een Gibson Explorer met Bigsby en maar liefst 3 PU's was. En daar was ik ook serieus van overtuigd. Op vrijwel iedere filmopname van de beste man heb ik hem op die gitaar zien spelen. Altijd een beetje apart gevonden. En apart is koel. Het was me ook een raadsel hoe hij de boel gestemd hield.
ECHTERRRRRR....., toen ik snel even een filmpje wilde scoren waarop hij het enige hitje zong dat The Tubes ooit heeft gehad, zag ik dat zijn Explorer geen Bigsby had, maar een Gibson Vibrola. En bovendien was de gitaar 'gewoon' voorzien van slechts twee humbuckers i.p.v. drie. Dat kan twee dingen betekenen:
- ÓFFFF ik heb toevallig een filmpje gepakt waarin hij nu nét voor die ene keer even een andere gitaar gebruikte.
- ÓFFFF mijn hersentjes zitten weer eens met mijn geheugen te klooien. Toevallig heb ik vorige week regelmatig een stijve gekregen bij het zien van een drietal prachtige Epiphone Riviera Custom P93's, allen voorzien van een Bigsby en 3 P'93's.
Ik vrees dat het wederom mijn hersentjes zijn geweest..... :(
Hoe dan ook, zowel jouw ouwe Explorer als die Explorer met Vibrola vind ik supergaaf!!! :crazyhappy:
Mike, je moet toch toegeven dat Kranenborg bij DWDD hooguit een snackitem krijgt. Thuis koken, in de studio even proeven en weer naar huis. Kranenborg kan daar ook zijn kennisrijkdom niet kwijt, laat staan dat Vulvasonic er zijn verhaal kan afmaken. Daar mag je gerust een uurtje voor uittrekken en zelfs dat lijkt me beperkt. 😉
Sent from my iPhone using Tapatalk
Fastfood past dan weer uitstekend in een snackprogramma ala DWDD. Ik heb trouwens een keer bij Sergio gemangeerd in Oud-Sluis. Dan ben je wel een uur of zes zoet. Een tijdspanne die me voor Vulva's proza - zie het prachtig geschreven verhaal hierboven - geschikter lijkt. 😄
Sent from my iPhone using Tapatalk
Over 2 weken even geen gas meer, american vintage 72 telecaster custom in het vooruitzicht
http://i1168.photobucket.com/albums/...ps2tmwkmym.jpg
Een paar dagen daarna gaat het ongetwijfeld weer kriebelen en wel voor een av 65 strat....
GAS ivm een Greco Les Paul EG450 uit 1978 met PRS McCarty elementen. Iemand bekend met deze gitaar of met deze elementen? Voor het eerst dat ik een duur instrument wil aanschaffen, wil niet het schip ingaan.
Ja, als je een FB account hebt kan even je aanmelden bij de Greco FB club en een foto posten, men wil graag zijn kennis kwijt daar.
De 450 is een lower model, voor 75 was ie nog hollow, als een Ibanez, maar rond die tijd kocht Fuji Gibsons om de specs op te nemen (voor die tijd werkten ze vooral van foto's die ze op beurzen namen) dus dat werd allemaal solid mahonie en esdoorn tops.
Ik weet niet wat voor pickups daar in zitten maar fijne pafjes ziet zo'n Greco het liefst.