Dat jij je dat kán voorstellen geloof ik graag want het is duidelijk dat je echt helemaal niets met jazz hebt of er ook maar enige ballen ban snapt met je 'Maar wat deden'. Hoe verzin je het...
Printable View
Jammer. Was een erg mooi en leerzaam topic. Redelijk eind boven m'n pet, dus alleen maar lezen, niets zinnigs toe te voegen.
Helaas wordt het subtiel weer een Brad-show. Knap gedaan!
gepost met Tapatrut.
Negeer functie. En ik zal m in deze negeren.
Ik ben niet echt een Jazz freak, dat klopt. Neemt niet weg dat wanneer het voorbij komt ik het zeker kan waarderen. Verder is het bestuderen van de huidige basis jazz theorie prima voor je algemene kennis als gitarist. Ook kun je bepaalde typische jazz dingetjes bewust toepassen in je eigen muziek.
Een doom klinkend sus2 akkoord op de gitaar gecombineerd met een zwoele mineur9 jazzy voicing op de piano levert een mooi klankbeeld op om maar wat te noemen.
Klinkt best dope zou je kunnen stellen.
Maar ga vooral door (met zinvolle berichten dan), want dit is best een heel leerzame, leuke en voor mij ook wel iets ingewikkelde topic.
Nou Jazz theorie is vooral blokken. Simpelweg blokken. In veel standards die Jazzgitaristen spelen wordt er meerdere malen van toonaard gewisseld. Dan moet je wel blindelings die toonladders kunnen vinden op de hals. Dat ze zomaar wat doen behoort allang tot het verleden.
Dus het was voor jou niet doorbijten toen je alle majeur, mineur, harmonisch mineur, melodisch mineur, phrygisch dominant, altered scales in c, cis, des, d, e, f enz. uit je hoofd ging leren?
Pffff.... welke zin van jouw hand bevat t woord "behoort"?
Ja, ik weet dat er mensen zijn die scales leren.
Dan ken je een scale, en dan? Wat kan je daar dan in godsnaam mee doen?
Aan je publiek laten zien dat je een scale kent?
Het werkt andersom. Je speelt een akkoord.
Dan zie je, we hebben een kleine terts en de 7 is verlaagd.
Heeft een naam maar niet zo boeiend. Voor de statistici onder ons.
Ok.
Dan ga je naar een forum toe.
Dan zeg je niet, op het I akkoord speelde ik me toch een partij kleine tertsen en verlaagde 7's!
Klinkt omslachtig.
DAN zeg je, speelde ik me even een fijne mineur.
Eolisch klinkt beter want je kent je modi.
Ik chargeer een beetje, kennis van ladders heb sijn nut zoals de 3e naamval van voorzetsels in het Duits zijn nut heeft.
Maar je bestelt er geen brot mee bij de backer.
Het is een hulpmiddeltje, een reservewiel voor een lekke band.
:d...............
Nou, wanneer een akkoord progressie in Ebmaj staat en vervolgens transponeert naar Am dan is het wel handig om in elk geval de Ebmaj ladder te kennen en Am aeolisch. Binnen die kaders weet je in elk geval dat je geen valse noten speelt. En om een vergelijking te trekken met die Duitse naamvallen. Wanneer het er zo ingesleten is dat het een tweede natuur is geworden en je er niet meer over na hoeft te denken ben je waar je wezen wilt.
Dan kun je echt muziek gaan maken.
Transponeren is toch een heel muziekstuk omhoog of om laag wijzigen, dus een denkbeeldige capo. Alles schuif op, maar al je patronen blijven gewoon hetzelfde. Het mooie van een gitaar tov bijvoorbeeld een piano.
Moduleren is toch binnen een stuk, waar de toonsoort verandert..... Of zit ik er nou helemaal naast?
Wegmoduleren naar B, zoals in "er zit een haar in m'n glas"
gepost met Tapatrut.
Brad bedoelt het goed maar het is zo theoretisch en soms volg ik het niet.
Hij heeft het nu over "valse noten" maar theoretisch bestaan die niet. Niet toonladder eigen zeg je dan.
In de praktijk is een noot vals als je gitaar niet goed gestemd is.
Je kan "foute" noten spelen maar dat enkel in een context van andere instrumenten of een sequence, in een herhaling bijvoorbeeld.
Als je alleen speelt wordt "fout" of "goed" vooral gedefinieerd door datgene wat je daarna speelt.
Lang geleden zei mijn gitaarleraar dat een noot alleen fout is wanneer die niet oplost, ongeacht welke van de 12 het is, in welke toonsoort dan ook.
gepost met Tapatrut.
Een akkoord progressie: Fm7 Bb7 Ebmaj7 Bmin7b5 E7b9 Am7.
Over de eerste drie akkoorden speel je noten van de toonladder van Eb. Over de Bmin7b5 en de E7 speel je A harmonisch mineur en over de Am7 speel je A aeolisch.(je kunt ook in A harmonisch mineurblijven zolang je het groot septiem alleen als doorgangsnoot gebruikt)
Als je nou je gebiedende wijs overal vervangt door de frase "zou je kunnen" dan vind ik prima.
Het is muziek he, toonladders worden afgeleid, niet andersom.
Toonladders zeggen iets over wat al bedacht is, bij improvisatie is het misschien juist fijn om jezelf geen dwingend format op te leggen.
Al die theorie, fijn om te weten en op een bepaald punt zelfs noodzakelijk maar picture this:
Je staat met wat mensen iets te spelen, te jammen desnoods, en iemand roept, gitaarsolo!
Niet ondenkbaar. Veel voorkomend zelfs.
De vraag is dan, heb je dan meer aan kennis van toonladders of kennis van je toetsenbord.
Elke muzikant die wel eens in zo'n situatie verzeild raakt weet, dat is vaak zwemmen of verzuipen en god zegene de greep.
In die gevallen koester ik mijn dubbelstops en arpeggio's die ik blindelings bij mijn akkoorden weet te vinden. En zo zal iedereen zijn eigen dingen hebben waarop ie terugvalt maar ik geloof niet dat er iemand denkt.. euh... C maar verlaagd septiem dus dat wordt mixolydisch voor de eerst 4 maten.
Nou ik moet je zeggen dat je dan toch wel wat aan toonladders hebt. Zeker bij pop of blues. Als de patronen van de basistoonladder er een beetje ingesleten zijn kom je er al improviserende achter welke toonladder, of liever gezegd in welke toonsoort je moet spelen.
Dat een noot nooit fout is, ik weet het niet. Neem het nummer Helpless van Neil Young. Een eenvoudig nummer dat in c staat. Als je daar een solo over speelt en je speelt de noten Eb en Bb klinkt het toch echt niet.
Context Brad. Als jij een Bb of Eb wilt spelen over Neil Young moet je dat vooral doen. En je had t over valse noten, niet foute noten. Valse notem komen door een slecht gestemd instrument of een slechte techmiek. Foute noten zijn noten zijn noten die je niet had willen spelen.
Er al achter wat transponeren is? Het verneukeratieve is dat je wat termen kent en daar graag mee strooit maar je ken hun betekenis niet. Zie mijn koekkoek opmerkingen waarbij ik hints geef over wat je fout zegt. Die laat je dan zoals gewoonlijk weer liggen. Alsof je niet wilt leren ofzo.
Ja maar foute noten kunnen zo fout klinken dat het ook echt vals klinkt.
Het kan zijn dat die Brad gelijk heeft, ik weet alleen niet of er drank en drugs in het spel is maar het klinkt zwalkend en dope.
http://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160929_02492428
(Aangezien het van een leuke informatieve topic naar geirriteerd gezwets is gegaan, kan deze meer dan hilarische grap of protest tegen de gevestigde jazz elite er ook wel bij) 🤗
Geniaal, alleen nog "hier en daar een beetje opleuken".
gepost met Tapatrut.
Jaja, ik zei juist wel dat er foute noten zijn. Als ik langzamer moet schrijven moet je het zeggen hoor!
Ik zei wel, theoretisch is er niks fout maar dat moet ik herstellen, je kan je verschrijven.
Gebeurt mij wel eens, al die lijntjes zitten zo dicht op elkaar.
Dat filmpje van fabrieksinstellingen is hilarisch. Doet me kwa vibe denken aan Joe Zawinul en albums van Davis als Big Fun en On the Corner.
Nou was die Zawinul een virtuoos en zijn die 70's Davis albums sexy as hel maar het is waar, het is een dun lijntje tussen geniaal en gekte en voor de buitenstaander is het 1 pot nat.
Of zoals Han zou zeggen, dat geklieder van die Appel doet mijn kleindochter met haar vingers.
De saxofonist en bassiste doen helemaal niets. De drummer is de enige waardoor t enigszins in de buurt van muziek komt.
Het is mij allemaal te ingewikkeld. Ik hou het wel bij de aanpak van Hendrix, gewoon om de greep heen, á la Axis Bold as Love en Little Wing. Waar ik een onbedoelde "foute" noot speel, schuif ik hem wel door naar een plek waar ie wel klinkt. Dan wordt mijn akkoordenspel nog enigszins interessant.
Nummers met modulaties speel ik gewoon niet.
gepost met Tapatrut.
I fully agree, grote fan van de Hendrix methode.
In feite is het raar dat je nauwelijks die aanpak tegenkomt, het werkt zou je zeggen.
Denk dat het te maken heeft met de traditionele manier van denken zoals Bach ooit ontwikkelde met zijn welgetempereerde klavierstudies waar de docenten verder op borduurden.
Hendrix had moeten doen wat Vai deed, je methode publiceren in een magazine met grote oplage.
Als Vai alles voor zichzelf gehouden had zaten we nog steeds te kloten met een tremdive op papier te krijgen en de Brads zouden zeggen, het zit niet in een modi dus het is fout.
Of vals. :D
Als het klopt wat ik denk dat jullie bedoelen is die Hendrik methode behoorlijk geďntegreerd in de standaard jazz solo trucjes hoor. Je bedoelt met semitonen omhoog en omlaag om de noten van t akkoord heen spelen? Als jullie weer snappen wat ik bedoel?