Printable View
Een Mayones kost tegen de 3 ruggen, je hebt voor de helft daarvan al een echt heel goede Ibanez Prestige. Echt heel goed. Ik heb al pfff 1t jaar ofzo een RG3120, was geloof ik 1200 oid. Super gitaar echt. Ooit een SZ520QM gehad (eerste priductiejaar) voor 550 oid, nooit weg moeten doen. Dat kin gewoon niet zoveel gitaar, zo mooi, zo strak afgrwertk, voor dat weinige geld
Tegenwoordig zijn de mayones gitaren ook steeds "luxer" qua specs, en vooral ook qua prijs; paar jaar geleden had je een Regius (zonder flamed maple en zo) voor €1700,-. Nog best geld, maar lang geen 3 ruggen.
Maar ik vind het geen slechte gitaren hoor, maar die oudere wizard necks van die RG's zijn niet mijn smaak, alhoewel die RG 5-nogwat die ik ooit had een leuke gitaar was, supernette shark inlays.
Zo'n S, die dunne body dingen, dat vind ik niks; klinkt nergens naar vind ik.
Nooit een Mayones in m'n handen gehad, maar op basis van specs en uitstraling maken ze me wel nieuwsgierig...
Heb wel een paar Ibanezzen gehad (RGR570, S420 en 2 JS Customs). Vond ze eigenlijk allemaal niks, behalve mijn eerste JS (en zwaar gehavende BTB. Dat ding was niet om aan te gluren maar speelde als boter. Als ik die terug kon kopen (voor het bedrag waarvoor ik 'm verkocht heb) deed ik het meteen.
S modellen vind ik ook niets. Maar de meeste RG Prestige modellen, RGD, RGA, de IX serie, zelfs veel van de Premium modellen, zitten echt super gitaren tussen. Maar goed, ieder zijn ding. En als je ding niet Ibanez is, ben je stom.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door D3nnis
Mocht ik nu een superstrat willen, dan zou ik het een en ander van Caparison willen checken. Ik heb maar 1 speelervaring met dat merk, en was een "goedkope" versie, en die was te gek.
Dude, dat zijn ook niet echt de toppers hoor die je noemt. Ik heb ook een RGR570 gehad, met van die spikkeltjes disco blauw, echt een ruk gitaar. Snel weer verkocht. Mijn favo gitaar met tremolo voor in E standaard is een RG3120, dat speelt pas als boter. Echt niet te vergelijken. Je moet ook niet vergeten dat Mayones misschien 10 modellen heeft, en Ibanez zo'n 70 (en dan neem ik niet eens de historische modellen mee). Varierend van 300 EUR tot 3000. Dus je moet wel een beetje weten waar je moet zoeken.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Da Vinci
Dat is meteen het probleem van ibanez, zo veel verschillende zooi. Het is net opel :D
Nog ff gekeken, maar die RG's hebben nog steeds alleen van die wizzard nekjes van 18-19mm dikte bij fret 1, da's dun.
Edit: Die kiko signature lijkt me wel wat, op papier, hals is iets dikker in ieder geval. Wel prijzig overigens.
Heb hier een vroege Mayones en een jaren 90 RG550 (van die dingen lees je ook dat iedereen ze ophemelt). Voor wat ik er voor betaalt heb is de RG prima hoor, maar hij wint het echt bij lange na niet van de Mayones. Geweldige gitaar is dat. Wil zelf ooit nog wel eens een Skervesen, ook al eens op gespeeld en die spelen ook echt super.
Skervesen....ook al weer zo'n van Blackmachine gejatte headstock, die op hun beurt weer een Parker Fly headstock op zijn kop hebben gezet met een extra puntje eraan :D
Ik heb niet zo'n moeite met dit soort kopieergedoe (headstock vorm is moeilijk te bedenken en dat het er ook nog goed uit ziet), maar ik vind het wel jammer dat er heel veel van dit soort "metalgitaren" op de markt zijn met allemaal dezelfde body vorm én headstock vorm.
Heeft er iemand hier uberhaupt wel eens op een wat duurdere RG/RGD/RGA Prestige gespeeld??
Definieer "wat duurder", en waarom denk je van niet?
Hoor alleen maar S modellen, RG5x0 modellen, en ja een Satriani (en die beviel dan ook). Of lees ik er oberh33n?
Geen idee; ik heb zelf ooit een tijdje een RG gehad, heb nog eens opgezocht, en de catalogus van 1994 erop naslaand moet het een RG550LTDBK zijn geweest (met lo pro edge). Waren destijds geen héle goedkope gitaren meen ik me te herinneren; de goedkopere hadden de Lo-TRS trem dacht ik.
Meer recent heb ik zo'n 30th anniversary jem in handen gehad, maar die halzen zijn écht niet mijn ding, dus niet uitgebreid getest.
Da's geen Prestige dus ;) Anyway als je de hals te dun vindt, ja daar gaan andere Ibanezsen niets aan veranderen
Ik weet het niet zeker, maar volgens mij werd de term Prestige destijds (bouwjaar 1996 of zoiets) nog niet gebruikt?
Volgens mij begon Prestige in de 96. Ik zie net dat de RG550LTDBK een Jap is, maar het is volgens mij niet in de league van de Prestige modellen. Die beginnen bij 1000
Sinds 2010 speel ik met volstrekte tevredenheid op RGD prestiges. Ik heb er inmiddels 3. Voldoe ik aan de eis? Tevens sinds afgelopen weekend voor €550 eigenaar van een 6 snarige donkere RGDIX met ebony toets die ik ga omtoveren tot een super prestige RDG. Ga ik voor een paar honderd euro aan versleutelen. Dit moet namelijk mijn persoonlijke droomgitaar gaan worden waarbij zelfs het huidige topfineer wordt verwisseld met een mooi stuk Quilted Maple en alle hardware, kleur en afwerking na mijn smaak verbeterd wordt.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fusion
Heb ook Mayones en ESP Horizon bespeeld. Waanzinnig mooi afgewerkt spul waar een Prestige echt niet bij in de buurt komt. Maar ben inmiddels verslaafd aan de 26,5 inch mensuur de Wizardhalzen en de vormgeving van de RGD body.
Samenvattend: Koop wat jou het meest bevalt en wat je lekker vindt spelen.
Die mensuur week to imho heel goed voor drop tunings. Geeft net war meer spanning zonder dat t een baritone-feel krijgt.
Daar was het geloof ik voor bedoeld ja ;-). Maar hier staan de snaartjes in de gebruikelijke stemming met gewoon de 0.10 - 0.46 erop en op mijn 7-snarige zelf nog een heerlijk dik B-tje erbij :-) Daarom wordt er bij de RGD Prestiges met whammy ook een setje extra zware veertjes meegeleverd. Maar ondanks deze krachten heeft het halsje er geen moeite mee en blijven ze wonderbaarlijk goed in stemming.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Orpheo
Wat meer ruimte tussen de fretjes is voor mij de reden om te kiezen voor de grotere mensuur. Gewoon wat meer een 2-Kapper gevoel dan alleen zo'n fretstraat met steeds smallere rijtjeswoningen ;-)
Merk je dat verschil dan bij 26,5" mensuur?
Ik heb zelf 26,5 nooit gehad. Wel 26, en heb daar niet meer of minder moeite mee dan met 24.75, 25, of 25.5.
Ik heb eerder meer last van de smalle topkammen van mijn MM gitaren. Nooit problemen mee gehad, maar sinds ik wat gitaren heb met een topkam van 43mm en breder, voelt de 41,3mm van MM soms wat krapjes.
Ik heb met Ibanez hetzelfde als met Marshall; de bulk is kut en de oude spullen vaak het beste.
Paul Gilbert zei ooit over Ibanez: "they're good guitars, not great but good."
Wauw ben benieuwd dan.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door herrieman
Dat sowieso heheCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door herrieman
Bedoeld is de afwerking, details en lak. Qua bespeelbaarheid winnen, hoe kan het hier ook anders, de RGD-tjes.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fusion
Mayones, Deamones, Ormsby, ESP, Blackmachines zijn stuk voor stuk kunstwerkjes van stijl, ontwerp en vakmanschap. Zo mooi dat het eigenlijk zonde is om op te spelen
Nou ja lang verhaal kort: de Ibanez RGDIX6 valt me wel mee en ik vermoed dat met een iets dikker setje snaren ie wel goed gaat staan. Zo niet: Orpheo.
Even spammen: behalve dat ie erg aardig is, zijn vriendin fantastische koffie zet (en meer over gitaren weet dan ik).... hij kan gitaren goed afstellen. Petje af. Wel wat minder bedreven met zwevende Floyd Roysen, maar hij heeft vandaag weer flink geoefend.
Ik kan hem VAN HARTE aanbevelen voor alle gitaarafstellingen. En hij bouwt echt bizar moeie gitaren. Wel even andere koek dan wat ik wel eens van andere bouwers hier zie (hoewel ik dat al imposant vind).
Oh ja hij heeft dus 2 andere Ibanezzen onder handen mogen nemen. Erg inventief, weet om alle constructieve onmogelijkheden iets heen te construeren.
Sorry moest even weg. Output van door mij verkeerde meegenomen pick-up te hoog? Even pole pieces inkorten en andere magneet erin. Pick-up past niet? Even wat metaal van het onderzetdinges eraf. Etc.
Als ie nit een mindere dag had gehad met de Floyd had had ie een tien gehad. Nu een dikke negen.
Dank. En tot de volgende 2 gitaren.
Ja, m'n vriendin zet prima koffie maar dat is zeker niet haar grootste verdienste. Iets als 'achter elke langharige gek staat een sterke vrouw'. Of zo? :P
Anyway, ja, 'even afstellen'... Damn, wat heb ik een pokkehekel aan Floyd Roses, maar dit was wel weer een goeie oefening ;) Tis altijd toch even tricky als er echt op m'n vingers wordt gekeken. Die brug pickup was wel even tricky; de gitaar was gefreesd voor Dimarzio's en even baseplates vervangen zat er niet in ivm string spacing, dus pootjes van de te swappen pickup aanpassen. Goed, magneetje even tussendoor wisselen. Polepieces te lang (vraag me echt af hoe kort die pootjes waren van de originele pickup, maar ik gok erop dat het een DMZ was, dus kort!). Goed, inkorten dus. Geeft me 2 voordelen: inductie wat lager, dus iets lagere output, iets meer treble wat gecompenseerd wordt door de AlnicoII die ik er al in heb gezet. Ik maak me totaal geen zorgen om de output, tis immers een SH6 die ik tackle en moet balanceren met een SH2N. Schroeven, solderen solderen solderen, inprikken en knallen maar. DAMN wat een toffe sound.
Voor de 'leek': de SH6 Distortion en SH4 JB 'delen' dezelfde coil geometry (niet helemaal hetzelfde, HEEL kleine verschillen maar de vraag is: is dat by design of manufacturing error? ;) ). Zet er een A2 in, iets lagere inductie 'forceren' en je hebt de sound en feel van een JB uit de 70ies. Of de AH pickup (allan Holdsworth pickup).
Ik ben blij dat je er blij mee bent! Als ik weer wat op moet pakken, lemme know. \m/
Nou ik je toch spreek Orhp,
What's the deal met al die paf pickups? '59, Pearly Gates, Bonamassa, Seth lover, Antiquity, Page, Greenie...
Ik snap dat de paf ook niet consequent was maar stel dat ik een Dickey Betts tone zoek, hoe wordt ik daar nou wijs uit?
Ik heb een tijdje terug alleen de magneten van A5 naar A2 gewisseld en was al verbaasd over het verschil (minder output, meer definitie). Nu heb ik de kapjes ook niet meer terug gezet en dat zal ook wat uitmaken. Maar jij tikt dus de pooltjes eruit en vervangt ze voor kortere of kort ze in? Grappig, want vroegah werden pups altijd alleen maar opnieuw gewonden en dan meestal overwound en daarna gewaxt of geplakt.
Volgens mij is het afstellen van het 'floaten' van een FR een kwestie van vaak en regelmatig doen, dan voel je wel aan hoe strak je de veren moet draaien. Octaaf zuiver maken is dan weer wat minder fijn. Ik blokkeer 'm dan altijd, zodat het wat minder wiebelig is.
Maar waarom zou je van een Distortion een JB willen maken, als je ook gewoon de JB kunt kopen?Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Orpheo
De Distortion niet meer willen en abuiselijk hebben meegenomen ipv de Full ShredCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door D3nnis
Aha, op die manier!
Floyds en ik liggen elkaar niet. Nou ja, floating floyd. Ik heb de mijne altijd op dive only :)Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Erik de Perik
Ik keek bij die pickup mod naar wat Fusion wilde, de materialen en tijd beschikbaar, en dan was rewinding en herpotting even geen optie ;)
Heel goeie vraag. Je hebt eigenlijk gewoon pech. Je moet goed uitzoeken wat die pickups nou onderscheiden van elkaar; als je dat weet ga je kijken naar wat maakte nou die tone van D.Betts. gitaar, amp, en dan pickups. Dan zoeken of je de juiste specs kan vinden bijvoorbeeld via een signature gitaar. Maar goed... je begint dus met die pickups 'uit elkaar te trekken', qua specs en doel. Ik help je even.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pepe
'59: kopie van pafs maar dan met de gemiddelde waardes van een hoop pafs die Seymour in handen heeft gehad; dus GEEN kopie van een 'echte', maar een gemiddelde. Geen 'echte' paf, eerder een paf inspired pickup.
Seth Lover: samenwerking tussen Seth Lover en Seymour; PAF updated naar huidige wind-technieken en bouwmethoden. Dit is hoe Seth de humbucker gemaakt wilde hebben, Gibson heeft 'm iets goedkoper gemaakt (her en der wat kostenbesparingen). Wederom: geen 'echte' paf, eerder een paf inspired pickup.
Pearly Gates: paf in de basis maar gewonden zodat deze pickup elke LP kan laten klinken als Billy F. Gibbons' pearly. In tegenstelling tot de pups hierboven heeft deze geen 'echte' paf specs qua draad (namelijk iets dikkere isolatie van enamel, wat 'm meer power en 'sag' geeft).
Bonamassa's 1959 set (zijn eerste sig set): exacte TONE kopie van een set van joe. geen fysieke kopie.
Antiquity: zelfde idee als dat van de '59 alleen dan met nog meer details en kwaliteit (p.s.: beste 'paf' pickup die ik ken als je een generieke PAF wilt: mijn persoonlijke favo).
Page: exacte kopie van wat Seymour voor Jimmy Page maakte (btw, dit ding heet de Whole Lotta Love). Lijkt totaal niet op een PAF intern, tis gewoon echt een boosted paf.
Greenie: dat is wel een exacte kopie van een pickup set. Redelijk dun van tone, overigens. Heel honky. totaal niet mijn ding.
Je bent nog een paf style pickup vergeten; de jazz en alnico2pro.
Na de PAF kwam een cost-saving measure bij Gibson namelijk ditchen van plain enamel en gebruik van poly. Poly is simpelweg goedkoper. Geeft een iets dikkere isolatie, iets hogere inductie als gevolg, dus iets meer ballen, meer power. Niet veel, maar NET een beetje. Zet daar een A5 magneet in ipv de gebruike A2, A3 of A4 en voila. je hebt de TTop. Seymour's versie, of kopie, werd de Jazz. Zet er een Alnico 2 in, en BOEM, je hebt een Alnico2Pro.
Als je weet elke pickups iemand gebruikte, dan moet je de specs zoeken van die pickup en matchen wat het meest in de buurt komt van die specs. Of een customshop zoeken die dat kan maken :)
Wel, dat is een goed antwoord, tx.
Sinds ik mijn '72 goldtop heb ben ik daar een beetje ingedoken. Er zitten '77 Dimarzio pafs in.
De verschillen die ik hoor in YT filmpjes zitten vooral in het resonantie punt. Bij originele pafs hoor ik relatief veel mid laag, een honky mid en wat bijtends hoog. Of het gaat gruizelen of smooth blijft klinken ligt ook aan de amp dus dat valt altijd moeilijk te zeggen.
Ik volg met veel plezier het Doug & Pat chasing Oscar project.
Big nerds only natuurlijk.
De bekende grote namen willen niet meedoen dus vooral boetiekers.
Het is grappig, sommige zitten echt right on track, anderen zijn echt heel teleurstellend.
Fun stuff.
Ik zit trouwens op het Snowy white spoor. Jazzy bluesy belltone. Ik kom op de Lovers of Antiquity uit maar natte vinger natuurlijk.
Ik dacht eigenlijk dat de Ants demagnetized Lovers waren maar dat is blijkbaar niet zo?
Nee ants zijn echt anders. Ik mag niet zeggen hoe maar t geeft te maken met materiaalkeuze en waar ze gemaakt worden (ants worden in de customshop gemaakt maar niet zo gelabeld).
Snowy White: is dat nie p90? Underwound??
Mijn favo paf sounds van Seymour Duncan.
Antiquities (beste allrounder)
Seth (heerlijk clean)
59 (betaalbaar)
Beste paf+:
Whole lotta love
Alnico2pro
Pearly Gates
DiMarzio IS DA BEZZT!!!1!!1!!
Ja, underwound P90 zou je zeggen kwa klank maar het is een '57 goldtop.
Kwa gevoel ben ik ook beter uit met P90 maar beetje gedoe met hummie frees (en aan Phat cats fratsen doen we niet)
Ik heb nog ergens een setje '74 ttops, ben er nog niet uit.
Overigens prima Pafs, die oude Dimarzios dus het is deels een gevalletje te veel tijd om handen.
Ermee bezig zijn is op zich al leuk.
Ach ja ik zie t
Seth lover of antiquities met alnico 3 in hals en alnico 4 in brug. Zit je gelijk met een vuilere amp in dicky Betts territory
Dimarzio heeft trademark op naam paf maar lijkt intern totaal niet op paf.