Oorspronkelijk geplaatst door
peter_l
Bat, ik heb ook serieus overwogen om de boel gewoon merkloos te laten, maar het pimpvirus bleek te sterk. Ik vond het sowieso gewoon leuker staan, net als die duizenden die hun Squier na aanschaf meteen afschuren en Fenderiseren. Al die 'reparatielogo's' gaan tenslotte toch érgens naartoe. Dus ik dacht: het gaat tóch gebeuren, kan ik het net zo goed zelf al doen.
Maar verder heeft het - wat zoon van Piet zegt - idd ook wel meegespeeld dat ik me heel goed bewust ben dat iemand die het geld voor een Epi heeft maar liever een echte Gibson wil best wel eens voor één van deze SG's zou kunnen gaan. Het gros van de bevolking 'kickt' nou eenmaal op grote namen, een merkloze gitaar is in de ogen van de meerderheid meteen veel minder waard of niet zo interessant, al zou dat in dit geval bijvoorbeeld onterecht zijn omdat het gewoon ook erg goede instrumenten zijn.
Het was niet mijn doel overdreven goed voor mijn eigen portemonnee te zijn, maar ik wilde wél mijn geld en extra moeite (gedeeltelijk) er weer uit hebben, en dat lukt op deze manier beter. Persoonlijk slaap ik er niet slechter om, ik loop bijkans te gillen dat het geen echte USA gitaren zijn en geef zelfs aan hoe dat eenvoudig te zien is.
De opmerking dat ik nu iemand anders in de toekomst de mogelijkheid geef de boel op te lichten: die discussie is hier al eens gevoerd. Ik ben er zelf van overtuigd dat je alleen maar verantwoordelijk kan en mag worden gehouden voor je eigen akties, da's één. Ik heb me vroeger bijvoorbeeld ooit eens geroepen gevoeld een vriendin te waarschuwen voor een gozer die 'm werkelijk overal instak, en dat is me - door beiden zelfs - niet in dank afgenomen ;-). Maar allee, verder is elke koper zelfs wettelijk verplicht tot eigen onderzoek, dus eenieder die een Gibson SG zónder serienummer koopt kan - zeker met internet als hulp - vooraf al weten dat het dan nooit een echte kan zijn. Last but not least: als ik zo'n SG als merkloze verkoop kan een ander er nog steeds een nepperd van maken. Tien euro voor de decal, 5 euro aan blanke lak en voila. Wat is dan de grens; vind je dan dat ik de kopvorm had moeten aanpassen?
Ik denk ook niet dat ze bij Gibson zitten te juichen bij zoiets als dit, maar het is nog niet eens een druppel op een gloeiende plaat, ik denk dat ze zich drukker maken om Tokai bijvoorbeeld, of de Chinese 'serienummer bij?' replica's. Vorige week had ik nog iemand over de vloer die zo'n ding had. Had 'm bij een bouwer van goeie hardware en elementen laten voorzien, en zelfs die bouwer was onder de indruk omdat de gitaar toch wel erg goed gebouwd was met echt ebbenhout voor de toets. Uit één stuk notabene ;-).
Maar zoals gezegd, ik denk dat wanneer een volgende persoon zo'n SG te koop zou zetten als zijnde een echte, de aspirant koper - fanboy of niet - toch altijd wel aan een vriend zal vragen of 't een goeie deal is. Gebeurd volgens mij ook altijd nog met auto's: neem je vader mee, of je grote broer, of een vriend die er verstand van heeft. Gewoon, volg je gezonde verstand, zelfs Marktplaats meldt al dat wanneer iets te mooi lijkt om waar te zijn, het dat dan vaak ook is.
Maar goed, ik snap heus wel dat sommigen er moeite mee hebben hoor. Maar dan denk ik: stuur lekker ook even een mail naar Squier of Richwood of Rockinger, dat ze op moeten houden met gitaren te maken die zo makkelijk zijn om te bouwen naar Fender, dat werkt ook oplichting in de hand. Echt, als mensen kwaad willen vinden ze toch wel een weg. Ik kan alleen voor mezelf proberen zo oprecht mogelijk naar anderen te zijn zónder daarbij mezelf dan in de weg te zitten. Ik zou dan misschien met merkloze SG's wel het respect krijgen van drie of vier mensen hier, maar over een jaar zit ik er dan nog mee óf ik moet ze wegdoen met verlies. En ik geloof niet dat jullie bereid zijn mijn verlies dan te compenseren ;-). Dus tsja, 't is een keuze.