Maar wel goed voor de portemonnee!
Printable View
Maar wel goed voor de portemonnee!
Ach, Internet is niet dicht hoor :dance:
Ik wil gewoon even wat gitaren uittesten hoor.
Ben je mal, gewoon meteen kopen.
Hatsikidee!
naaaaaah dat heb ik nog nooit gedaan en zal ik ook nooit doen.
Verstuurd vanaf mijn Nexus 6P met Tapatalk
Voor metal gaat dat hem dat meestal niet worden. Maar mijn tele op een Rockerverb 50 knalt wel.
Wat betreft de zoektocht: kijk ook eens naar Reverend gitaren. Korina bodies, met een basscontourknop om je sound dunner of dikker te maken. Ze hebben bolt-ons en setnecks. Je moet wel van de offset-bodyshapes houden. Ik vind ze cool.
PRS zit je sowieso goed (wel core of S2 best) voor wat je zoekt.
Tele met hums ook.
Maar ook in overweging te nemen: gibson midtown. Fantastische access tot de hoge frets, maar dan zonder de 'zwabbernek' van een SG. Klank zit redelijk dicht tegen een LP aan. Musicstore had alleszins tot voor kort de standaard in de aanbieding (de customs worden helaas alweer een jaartje niet meer gemaakt).
Met alle 3 ga je er sowieso op vooruit ten opzichte van een Epi denk ik!
PRS heeft de non-USA serie in diverse varianten. Zowel onder als boven de SE-serie zit dus ook een range.
https://youtu.be/9QPrY4oQWow
Hoe kan ik met mijn nick anders zeggen dan: Ibanez Artist!. Heel andere feel dan een LP maar wel geheel mahonie en 2 Hb met een dun topje. De mijne is een heruitgave uit Korea uit 2000. Als je er een kan vinden gok ik tweedehands op 350-400 euri. Succes!
PRS heeft gitaren met identieke specs als LP op 0,25" scalelengte na, waarom zou een PRS dan niet klinken als een LP? Bernie Madsen, eigenaar van een originele 59 LP speelt op prs, Santana doet op prs wat ie eerst op een gibson deed. toegegeven, prs scoort qua mojo ongeveer 0, maar dat jij dat hoort is straf hoor :)
No way dat een prs gelijk met een les Paul klinkt. Kijk naar de dikte van mahonie en maple in de body en daarmee heb je het verschil verklaard.
De reden dat Bernie met een prs speelt is de ergonomie en dat hij er een dikke bak geld voor krijgt omdat hij prs endorsed.
De Prs die het dichtste bij een les Paul komt is de McCarthy (die met die klusons). Jutter heeft deze in een grijs verleden ook gehad en kan dit beamen 🙈
Dat zou inderdaad kunnen, die heb ik nog nooit getest (maar als die meer als een LP klinkt moet ik dat zeker eens doen). Misschien dat de Tremonti singlecut nog een beetje in de buurt komt, maar de normale singlecut, de custom 22 én de custom 24 modellen in ieder geval alvast niet.
Ik heb een PRS single cut SE245 gehad en die wel eens naast een LP Studio gehouden. Met gain vond ik ze redelijk vergelijkbaar. Clean vond ik de LP wat warmer, maar ook wolliger klinken en de PRS wat strakker, maar iets minder diep.
Akkoord dat een PRS geen LP is, maar dat is ook niet helemaal de bedoeling. Ik heb de LP gekocht om rock muziek te kunnen spelen. Daar kan de PRS ook wel weg mee als ik een beetje mag geloven wat ik op youtube zie.
De ES custom 24 is misschien geen s2 maar met een setje Seymour Duncans zijn we dan toch gesteld denk ik. Althans dat zou het plan zijn.
Als de andere 2 verkocht zijn ga ik eens wat PRS en Tele modellen proberen in de winkel.
Verstuurd vanaf mijn Nexus 6P met Tapatalk
Was ook niet negatief bedoeld naar prs-en hoor. Ik vind ze schitterend en ook de sound kun je wel wat mee.
Maar zoals al gezegd, ook met een strat kun je rocken.
Daar heb je waarschijnlijk ook gelijk in. Maar ik hou momenteel liever mijn strat voor het stratwerk en mijn humbucker toekomstige geitaar voor het zwaardere werk.
Op de muziekschool spelen we vaker jazz en funk. Die bridge singlecoil kan ik daar wel goed gebruiken.
Verstuurd vanaf mijn Nexus 6P met Tapatalk
Bedankt arjanb01!
Een PRS met min of meer zelfde specs en met dezelfde pickups als een LP, klinkt als een LP. Als je iets anders gelooft, luister je met je ogen. Dat doen gitaristen meestal en er is op zich niks fout mee, maar blind haal je ze niet uitmekaar. PS. ik vind PRS gitaren bijlange niet zo mooi als les pauls.
Zou best kunnen dat het met name de pickups zijn die het verschil maken.
Alleen jammer dat ik dat nog niet heb kunnen testen, er is nog geen shop geweest die even in een PRS van 4k andere pickups wilde zetten voor een test (maar meestal zou ik het ook niet durven vragen ;)
Ik wel; het zou een uitkomst zijn; ik zou er liever een PRS bij willen dan een Gibson, gebaseerd op uiterlijk, maar qua sound (zoals ik ze ken) niet.
-->oeps, dubbele post, blijkbaar (kun je die niet weghalen??)
liefhebbers van pointy gitaren worden hier op GN Forum met scheve ogen bekeken en beschimpt....... dat weet je toch??? je moet Balls of Steel hebben om hier te bekennen dat je van Explorers en Flying V's houdt... net als in '58 loopt de massa om Explorers en Flying V's heen en dissed ze zonder ze ooit geprobeerd te hebben.... een Tele / Strat / LP / SG is 'lekker veilig' mainstream... (PS voor wie het niet weet... ik heb ook 2 Les Pauls en 2 SG's naast 2 V's; 1 thunderbird, 1 firebird en een Star..plus ene bejaarde Opa Yamaha SA 50...))
Met V's heb ik niks, maar een - bij voorkeur naturel - Explorer vind ik een prachtige gitaar. Een Explorer schaar ik niet onder de (latere) pointy headstocks.
Beste TS,
Ik heb ook jarenlang geworsteld met Les Paul gitaren. Ik kwam prima spelende exemplaren tegen, maar viel telkens terug op strat en tele gitaren.
Één ding: met een GOEDE buizenamp klinken strats DIK en VET. Het kost alleen ff tijd de goede spullen erom heem te vinden.
Verzonden vanaf mijn Nokia 3310 met Swaffeltalk
helemaal mee eens.
Jarenlang op een transistorcombo gespeeld. de LP klonk goed, maar bij de strat miste ik toch wat. Moeilijk te omschrijven maar ik miste "power" het had geen "ballen" zogezegd.
Sinds enkele maanden weer eens na lange tijd in het bezit van een buizenamp. Wat een verschil! De strat klinkt eindelijk zoals ik het graag heb. "Vol" en "warm" en op het brugelement krijg ik eindelijk ook de snerpende maar toch vol klinkende toon eruit.
Die ervaring met de mccarthy had ik ook. Een jaar of 4 geleden kort een prs ce24 gehad, en toen die mccarthy getest.
Doordat de body dunner is, en de top dunner heb je toch een ander geluid dan een les Paul.
Ik vond hem heel vlak klinken, miste rauwheid en openheid. Het klonk allemaal vol en rond maar miste die echte agressie en bite in de sound.
Grappig, dan had ik zeker een zeer goed exemplaar in handen ;) Nu ben ik ook niet een enorme fan van Gibson Les Pauls, wat inhoudt dat ik al snel alles beter vind klinken dan een Gibson. Maar een LP heeft wel een aantrekkingskracht op mij helaas,want elke keer trap ik er weer in.
Een les Paul heb je toch altijd wel een keer nodig. Voor steviger rockwerk en metal is dat ding onverslaanbaar. Maar sta ik 2,5 uur op het podium, is het toch lekkerder een Zwitsers zakmes als een super strat te hebben, en niet alleen vanwege het gewicht maar omdat je dan niet constant van gitaar hoeft te wisselen in een set. Bloed irritant is dat, daarom voor mij live veelzijdigheid het meest praktische. Voor repetities en korte sets, neem ik m'n tokai lp, heerlijk grommend, rauw en dik geluid.
Dat laatste was inderdaad ook mijn conclusie. Heb daarna nog een Custom 22 gehad. Dat ging al een stuk meer de goede kant op, dus het zat 'm ook wel deels in de elementen. Is zelfs best een tijd mijn main axe geweest.
Maargoed, die LP bleef toch trekken en uiteindelijk daar ook even een switch gedaan. Heb ook behoorlijk moeten wennen aan de fysieke kenmerken van zo'n apartaat, dus om een beete ontopic te gaan; speel het komende half jaar alleen maar op je LP. Uiteindelijk is het toen bij bij wel gaan wennen en speel er nu met plezier op. Alleen dat ontstemmen blijft kut, maar dat moet wel beter kunnen. Ik vermoed dat de topkam een groot aandeel daar in heeft. Die heb ik een tijdje geleden al laten uitvijlen maar dat was nog zonder het gewenste resultaat. Ik laat 'm binnenkort een compleet nieuwe setup geven met nieuwe topkam etc. en hoop dat het dan op z'n minst te doen is ;-)
Ik denk dat hij het over z'n Luke heeft Jut ;-)