Wie, waar, hoe ??,
Printable View
London city
Zoiezo zeker weten dat dat een onderschat gitaar merk is...
ik denk dat jij ook te veel naar de merknaam kijkt, en te weinig naar de prijs/kwaliteitsverhouding. Hamer, G&L, Ibanez... sorry, maar ik heb er nog nooit een geweten die even goed klonk als een Gibson Les Paul. PRS is grappig - het zijn goed afgewerkte gitaren die beter bespeelbaar zijn als een gibson en klinken als elke goedkope beginnersgitaar. En ze zijn dan ook nog 'ns minstens even duur als Gibson. Hallucinant.
Het is waar dat je een beetje bespeelbaarheid afgeeft bij Gibson, dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn. Superstrats van Ibanez zijn geweldig bespeelbaar, prachtige hals, maar ze zijn ook alleen maar geschikt voor metal omdat de sound die je er clean en met lichte gain uitkrijgt helemaal anders is dan de volle, mooie klank die uit bvb een Gibson of een Gretsch gaat komen. Hetzelfde met Music Man. Qua afwerking geweldig, goeie kwaliteit, etc. al wat je wilt... maar qua sound?
Sorry, maar m'n Gibson LP Studio van €1000 nieuwprijs (linkshandig, dus neem € 700-800 voor een righty) wil ik het gerust zonder problemen laten opnemen tegen eender welke PRS LP DC ripoff of Music Man of eender welk ander merk gitaar die twee keer zoveel kosten.
Als je liever niet aan Gibson of Fender begint, geen probleem, maar doe dan niet of het uit prijs/kwaliteitsoverwegingen is. Volgens mij heeft MIJ Fender nog altijd de beste prijs/kwaliteitsverhouding die ik tot nu toe gezien heb. Gibson is een klassiek merk, maar kijk 'ns wat andere topmerken met sig sound als Taylor, Rickenbacker of Gretsch kosten. Ook geen peanuts hoor.
Blade levinson!
Je overdrijft! Ik heb zelf een beetje een hekel gekregen aan prs door ervaring. Heb op een CU24, Nog een CU24 en nog 1 gespeeld dus heb geen slechte gehad maar vond de wide thin neck nooit zo fijn en de sound gewoon erg saai. SC245 vond ik modderig SC250 of hoe die ook heet scheurde gewoon niet zoals ik wilde en balans was er niet. Modern Eagle 2 vond ik ook ruk voor het geld maar beginners gitaren zijn toch wel duidelijk slechter hoor :dontgeti:
DeadHerring je overdrijft! Ik heb zelf een beetje een hekel gekregen aan prs door ervaring. Heb op een CU24, Nog een CU24 en nog 1 gespeeld dus heb geen slechte gehad maar vond de wide thin neck nooit zo fijn en de sound gewoon erg saai. SC245 vond ik modderig SC250 of hoe die ook heet scheurde gewoon niet zoals ik wilde en balans was er niet. Modern Eagle 2 vond ik ook ruk voor het geld maar beginners gitaren zijn toch wel duidelijk slechter hoor :dontgeti:
Een music man silhouette klinkt clean ECHT wel lekker hoor en ook met een randje, het is gewoon een goede superstrat. En zo te zien kijk JIJ juist veel naar de merknaam.
Ik heb een Ibanez Super strat die je zou moeten horen. Klinkt het best clean, ongelofelijk dik en warm. Het kan dus wel, en scheuren op de brug niet normaal maar geen metal gitaar.
En IK snap echt niet waarom je bij een Gibson in zou willen leveren op bespeelbaarheid. Een LP kan ook gewoon lekker spelen en wat ik dan HELEMAAL niet snap is de beste prijs kwaliteit verhouding van Fender. Een Fender of een London City, je krijgt bij de LC meer voor je geld hoor. En ik vind een blade rh2 lekkerder klinken dan een 2 keer zo dure fender bijvoorbeeld. Maakt Fender niet slecht, maar maakt het ook niet goedkoop.
Ben ik eigenlijk de enige die die PRS en gewoon helemaal niet lekker vind qua bespeelbaarheid?
Verder merk ik bij mezelf dat ik altijd juist niet die mainstream gitaar wilde hebben. Geen Fender of GIbson want dat is zo standaard. Ik vroeg me ook altijd af wat dat voor meelopers zijn die fender of Gibson spelen, hebben die nou zou weinig fantasie? :) Ik speel a bijna 20 jaar elektrisch gitaar en heb zaterdag mijn eerste gibson (studio) gekocht die ik eens een eerlijke kans wil geven. Natuurlijk vooral vanwege het geluid, maar ik vind de looks ook zeeeer smakelijk. De reden dat ik het nu aandurf is dat ik recent een paar fijnspelende Gibson LP's heb gevonden. Vreemd genoeg is me dat jaren terug nooit gelukt al was ik er ook nooit echt op zoek. Het bekende verhaal met de grote range in kwaliteitverschil bij Gibson.
Verder vind ik Peavey (sommigen in ieder geval) ook onder gewaardeerd. Ze hebben best wel vette gitaren gemaakt zo rond de 80-90 er jaren. En verder ben ik en Music Man fan maar die zijn niet zo onderschat denk ik. Velen weten hun kwaliteit wel op waarde te schatten. Yamaha vooral ook de oudere zijn zeker ook ondergewaardeerd. Ik denk dat Yanaha ook erg consistent is in kwaliteit.
Ik zie steeds minder gitaristen op USA made Jackson spelen. Dat is echt een genot :) Ik denk dat mensen tegenwoordig denken dat ze niet opwegen tegen Ibanez of ESP, maar (voor mij) staat Jackson nog steeds aan de top.
Maar je kan wel vinden dat die Music Man en Ibanez gitaren goed klinken, maar ze hebben toch een heel andere sound, niet? Dat is toch wat voorkeur is? Ik bedoel, jij vindt dat ik te veel geef met m'n 1000 euro voor wat ik de beste sound ervaar, en ik kies dan ook nog eens voor het meest established merk waar je redelijk zeker kan zijn van kwaliteit, en waar ik de keuze krijg om 'm terug te sturen en mijn geld terug krijg. PRS is niet zo established als Gibson, hebben veel minder geschiedenis en geen 'signature sound'. Toch zijn er veel modellen die ze hebben een stuk duurder dan die studio. Waarom in godsnaam is het fanboyism dat ik kies voor die Gibson? Dat is niet fanboyism, dat is gewoon gezond verstand. Als jij de sound die uit zo'n Ibanez komt beter vindt klinken, is dat jouw goed recht, maar doe dan niet alsof die een betere prijs/kwaliteit hebben, want hun sound is voor mij verticaal geklasseerd.
Ik heb een paar vrienden die op Jacksons spelen. Fantastische gitaren, voor hun speelstijl (metal). Heel goeie afwerking, foutloze nek. Ik wil er geen enkele van en ze kosten dubbel zoveel als de mijne. Wat loop je dan te zeiken dat Gibson een slechte prijs/kwaliteitsverhouding heeft? Voor een linkshandige Hamer betaal je ook al gauw 7-800 euro hoor. Take into account de gratis hard case bij een gibson en het is dezelfde prijs.
Trouwens, waarom zie je geen non-shredders op music man, of Ibanez superstrats spelen? Waarom speelt Gary Moore op een Les Paul voor zijn blueswerk, ipv een Jackson of PRS, als ze even goed klinken.. Waarom speelt niet iedereen op superstrats als ze toch aan die sound van een Les Paul of een Telecaster aankunnen? Alleen maar om het uiterlijk? komaan jong. Je maakt het jezelf echt niet makkelijker door twee uur onstage te staan met zo'n les paul op je schouder.
Misschien kan niet iedereen het begrijpen, ook.
Maar besef dit: er zijn duizenden modellen van gitaren die zichzelf niet half zo bewezen hebben als de mijne, die veel meer kosten.
Het gaat over ondergewaardeerd he, dat je je Gibson studio beter vind dan menig duurdere gitaar, da's boffen!
Gibson heeft ook niet 1 signature sound natuurlijk, een es lijkt net zoveel op een SG als een Les Paul op een firebird wat natuurlijk ook niet kan met al die verschillende modellen en dat geldt ook voor PRS.
Waarom je geen non shredders ziet op Music Mans weet ik niet, ik zie ze wel. Albert lee heeft een signature, Keith Richards heeft er jaren op gespeeld, het merk bestaat al vanaf de jaren zeventig he, pre shredder era.
Als je toch wil gaan vergelijken dan zou je het concept van een studio moeten vergelijken met soortgelijke modellen met dezelfde specificaties anders loopt het mank natuurlijk.
Ach, ik ben totaal geen shredder en ik speel binnenkort weer vrolijk op mijn Jackson superstrat. Wel met een P90 :)
Het is allemaal zo relatief als de kolere. Voor mijn part ga je los op je Richwood strat en vind je dat de beste gitaar op aarde. Dat kan (voor die persoon) ook best zo zijn.
Mijn eerste gitaartje was een startersgitaar van Silvertone (tegenwoordig een zijtak van Samick),
het is eigenlijk nu nog steeds een hele aardige gitaar, ligt lekker in de hand, de pickups klinken prima (hoewel ze een beetje single coil-achtig klinken terwijl het toch echt humbuckers zijn maar ik ben er tevreden mee :)) en hij was perfekt afgesteld door de fabriek. Dus hoewel hij totaal niet klinkt als hij zou moeten kan ik alle tevredenheid zeggen dat het de beste koop was die ik voor 185 euro kon krijgen :)
gary moore speelt op eigenlijk alles :) ik heb hem vaak genoeg gezien op musicmans oid. PRS... al deze man is absoluut een shredder, agreed:
http://www.austinchronicle.com/binar...c_feature3.jpg
en deze man, ja, echt geen tone-monster:
http://www.visitjohnstownpa.com/John...y%20hiland.jpg
of deze man:
http://11even.files.wordpress.com/20...os_santana.jpg
en deze man speelt shred, absoluut:
http://i175.photobucket.com/albums/w...ards2_z150.jpg
en deze man, ja, echt shred:
http://www.forumwaterford.com/Main_f...%20Lee%202.jpg (albert Lee!)
en deze man is ook absoluut een shredder:
http://vintageibanez.tripod.com/iceman/images/psad.jpg
gozer, get your story straight. Je hele verhaal omtrent hamer, G&L en Heritage slaat als een tang op een varken! Heritage heeft een signature gemaakt van gary moore by the way,om maar wat te noemen. Heritage heeft minder fret-problemen dan Gibson, minder getordeerde halzen dan gibson, beter hout, betere afwerking, om maar te zwijgen over Hamer!
Jullie weten dat Jackson, Charvel en Hamer ook gewoon van Fender zijn he? En Kramer, Steinberger en Valley Arts van Gibson. Het verschil in beleving tussen de merken is vooral een kwestie van marketing. En aan de verhitte reacties te zien, werkt het!
Het is ook een deel mojo en stijl wat je aan een gitaar hangt. Een gibson/fender is voor veel beginnende gitaristen een droom: Whoa Gibson/Fender daar speelt mijn favoriete band ook op! En dat terwijl ze een prima LC of Epiphone om hun nek hebben hangen, maar het is toch geen Gibson of Fender heh.
De andere gitarist uit de band wil nu een andere gitaar (hij heeft nu een prima Dean Vendetta 4.0) omdat het toch niet echt mojo heeft. Andere gitaristen hebben bij mijn gitaar vaak: Whoa een pre-lawsuit ESP VET!
Dat hebben ze bij zijn Dean Vendetta niet.
Grappige is dat ik de ESP puur wilde vanwege de specificaties en het geluid niet omdat het een pre-lawsuit model is:seriousf:
grappig orpheo, want ik zei Ibanez en musicman superstrats... en rara, je postte geen enkele ibanez of musicman superstrat. Goed bezig!
En over Gary moore, zei ik ook duidelijk: zijn blueswerk.
Ik ben geen USA PRS tegengekomen die ik lekker vond spelen. Prijsklasse van 2500 tot 6600 euro en zo'n 8 gitaren daarin getest. Ik wilde het telkens fijn vinden omdat ze 2e hands makkelijk te vinden zijn en ik de SC modellen mooi vind maar de CU en CE moddelen vind ik echt lelijk door dat helikopterplatform onder de bridge.
De wide thin neck vind ik te hoekig, elke willekeurige stok of boom ligt lekkerder in de hand en de dikke hals voelt juist als een dikke boom, gewoon te lomp.
UHM lijkt me duidelijk toch... Orpheo laat duidelijk zien dat er wel degelijk door zulke mensen op PRS gespeeld wordt en ik vind Gary Moore ook wel deels een Shredder eigenlijk
Mooi duidelijk gemaakt orpheo! :soul:
En @ DeadHerring ik heb nooit gezegd dat je LP studio te duur is. Vind 1000 euro voor een dergelijke gitaar ook niet zoveel. Ik bedoel jij zegt dat een Ibanez bijvoorbeeld niet dik klinkt, je zou die van mij moeten horen! Zou goed kunnen dat hij dikker klinkt dan jouwn les paul...
Een superstrat klinkt niet als een les paul of tele, een superstrat klinkt als wat het is, een superstrat. HSS klinkt als een strat op de neck mid en combi stand, die van mij volledig als een strat met coil split... Als extra scheurt hij nog met brug humbucker, wat ik heel vaak gebruik moet ik zeggen. Klinkt niet als een tele omdat het geen tele is.
mwah oude Yamaha's worden niet ondergewaardeerd hoor, kijk maar naar de prijzen waarvoor met name de SG's en Super Flighters voor weggaan, heb er meerdere gehad, zowel SG's en Super Flighters en ik vind het zalige gitaren op alle fronten, afwerking, sound, electronica, materialen en bespeelbaarheid.
Van de kwaliteit van de nieuwe Yamaha's ben ik niet zo goed op de hoogte, wat wil zeggen dat ik er niet op gespeeld heb, wel heb ik gehoord dat de kwaliteitsstandaard vroeger hoger zou liggen, maar dat is van horen zeggen:???:
onderschat worden in mijn ogen wel de Ibanez Roadstars en Blazers, zijn toch echt goede gitaren, maar gaan voor prijs//kwaliteits verhouding voor weinig weg.
let op mijn woorden, dit zijn de klassiekers in wording
Tja, je hebt inmiddels al aardig wat weerwoord gehad op deze reactie. Maar omdat je mij quote, nog even mijn reactie...
Subtiel gezegd: er zit best veel poep in je post...
Voor bespeelbaarheid en afwerking betaal je gewoon.. simpel. Dus leuk als zegt dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn, helaas is de prijs daar dus niet naar. Met je LP Studio heb je het kennelijk wel getroffen (kan ik me voorstellen, is nl. 1 v.d. Gibsons met de beste prijs/kwaliteit verhouding IMHO). Ik geef dus wel om goede bespeelbaarheid en ben zelfs bereid daar redelijk wat geld voor neer te leggen. PRS stelt me daarin nooit teleur, hoewel de prijzen voor de toeters en bellen (leuk topje, vogeltjesinleg) verder best buiten proportie kunnen zijn. Wat betreft PRS heb je dus ook de beste prijs/kwaliteit verhouding bij de goedkopere, kaal uitgevoerde USA modellen (eigenlijk niet veel anders dan Gibson dus). Maar dan wel met een hogere kwaliteit afwerking!
Wat betreft klank: dat is een kwestie van smaak. Als je een LP sound zoekt, koop dan lekker een LP. Ik heb zelf liever een PRS SC245, die beter speelt en toch aardig vergelijkbaar klinkt (en mooier is bovendien.. slechts mijn mening). Ik ben trouwens een liefhebber van een wat meer moderne sound (zoals PRS vaak wel heeft, maar MM dus inderdaad ook).. maar da's wederom smaak.
Maar we dwalen af: zoals ik al zei vind ik Hamer, zeker ten opzichte van Gibson zwaar onderschat. Klinkt dus echt wel net zo goed, en speelt beter dan alle Gibsons die ik ken.. dat jij altijd gedroomd heb van Gibson en nu heel blij met je LP Studio bent, prima natuurlijk! :hippie:
Ik vind dat je te weinig hoort over Rebelrelic gitaren uit Amsterdam. De relic ziet er fantastisch uit, is ook geheel vintage qua onderdelen, materialen en finish, en daarnaast zijn ze veel goedkoper dan een Fender CS relic. Ik weet niet hoe ze klinken, maar ik zit erg te GAS'en op een van die gitaren daar!
Ik zie het zo, eerlijk gezegd denk ik dat ze gewoonweg gelijk aan elkaar staan.
Ik zelf ga met name voor ESP, terwijl ik Ibanez en Jackson beide goed kan waarderen. Het is simpelweg dat ze voor verschillende genres zijn, ook al zul je ze in veel metalbands gewoon zien. Je hebt genoeg bands waarbij de ene gitarist voor Jackson gaat terwijl de ander ESP liever heeft. Of Ibanez met Jackson, of Ibanez met ESP. Ze hebben allemaal een bepaalde sound.
Ik vind het dan echter moeilijk om te zeggen welke nou bij welke genre beter thuishoort.
Echt onderschatte merken ken ik niet, ik weet wel dat ik PRS een steeds interessanter merk begin te vinden.
Ik ben er laatst geweest en god zij dank had ik géén creditcard bij me.
Zegt wel genoeg over rebelrelic.
Thank god werkt het online paypal systeem op hun site ook niet.
Maar ik verwacht binnenkort toch een keer zo maar "per ongeluk" niet de mastercard te vergeten als ik weer in mokum ben ;o)
En dan zal het wel weer gruwelijk mis gaan :D
PRS heeft een periode gehad dat ze gehypte werden. Beter was er niet te krijgen, terwijl ietsje later niemand er om stond te springen. Fenders en Gibsons werden eigenlijk zolang ze op de markt zijn geprezen, en iedereen moet en zou een Gibson/Fender nemen.
Voor onderschatte gitaren zul je denk ik op marktplaats moeten kijken, waar je voor relatief weinig geld een Pattrick Eggle Berlin of een Lag Roxanne scoort.
Ik vraag me af hoe lang het lijstje overschatte gitaarmerken gaat worden...
PRS is inderdaad erg gehypet en is nu een stuk minder gewild. Het valt me wel op dat artiesten veel erug vaak kiezen voor een 'standaard gitaar, namelijk van Fender of Gibson. Viel me weer op toen ik naar Pinkpop keek...
Het boeit me vrij weinig of gitaren gehypet zijn. Ik hou van PRS gitaren door Opeth. :P
Eastwood en Maton gitaren. hoewel Maton (elektrisch) niet zo zeer onderschat is maar gewoon onbekend.
Ik heb ooit op een roze Koreaanse Squier Bullet (strat model) gespeeld waarvan de hals echt kaarsrecht was, speelde als een tierelier en bleef ondanks duikbommen exact op stemming! En een geweldige sustain. De eigenaar wilde m niet verkopen....
Tim Vanhamel speelt soms op een maton.
http://www.indiestyle.be/Portals/125...nhamel%203.jpg
Josh Homme ook dacht ik (misschien heeft de ene de andere beïnvloed toen Tim nog bij EoDM speelde...).