Stel er branden 2300 euri in je broekzak en je houdt van flamed maple, veel chroom en van een SG, dan zou je zomaar de SG Bling kunnen overwegen. Me? No way......
https://youtu.be/vXIcKHL_Xrg
Printable View
Stel er branden 2300 euri in je broekzak en je houdt van flamed maple, veel chroom en van een SG, dan zou je zomaar de SG Bling kunnen overwegen. Me? No way......
https://youtu.be/vXIcKHL_Xrg
Oeh....die is mooi.
Bedankt joost, gas nu ☺
Ik vind de kracht van een SG juist zijn eenvoud. Een plank mahonie, nek er op, klaar. Ik vind die SGs in dat filmpje niet per se lelijk, maar in mijn hoofd klopt het gewoon niet, flame maple op een SG. Dus, nee bedankt, ik pass.
Er kan meer chroom op hoor ;)
http://www.gibson.com/Images/Product...410&width=1000
Het zal ongetwijfeld niet te bedoeling zijn maarehm... Ik vind hem er nogal goedkoop uitzien :D
En nu in het groen, met flame maple, en goudkleur hardware!
yep, een geweldig mooie vrouw met het verkeerde kleedje... da's het toch niet echt
In groen met zwart zo je een monster zoals deze Robberts krijgen......
http://guitars.nl/wp-content/uploads/2016/04/84-3-1.jpg
Ja, ik vind groen mooi.
Zoals dit:
http://medias.audiofanzine.com/image...son-225360.jpg
Ik houd ervan.
Zo'n PRS kan het dan toch wel weer hebben vind ik.
Nu vind ik overigens dat PRS sowieso weinig bouwt waar ik m'n vraagtekens bij zet.
Afschuwelijk die bling bling SG. Ik hou best van SGs gelet op wat er ooit bij mij in de stal stond. Ik heb alleen de rechtse nog.
Noem me maar conservatief, maar die blin bling, nee dank u.
http://i1205.photobucket.com/albums/...1/DSC00313.jpg
Het helpt je non bling argument niet echt als je vervolgens een snow white golden 3 pickup lyre vibrola SG custom laat zien. :D
Deze sg's hebben een carved top toch?
Ik vind ze gaaf.
Als iedereen ze nou om te kotsen vind, koop ik er over een tijdje misschien een voor weinig ☺
Voor dat geld koop ik voor 800 een Gibson SG Junior en van de rest ga ik op vakantie. Mag mevrouw Pepe ook nog een paar schoenen kopen (en dat betaald zich uiteraard weer driedubbel terug :D)
Ho ho...als je een beetje kan spelen klinken ze te gek:
https://www.youtube.com/watch?v=22GEvDupWGo
Ik hou niet van die 'diablo carved top' en ook de inlays zijn niet mijn ding, maar ik hou van veel chroom (ik mis eigenlijk nog een chromen slagplaatje) en de blauwe kleur over de tekening van dat hout is betoverend. Ik zie die kleur alleen liever op een andere gitaar. Niets boven een SG Junior.
Eigenlijk een idioot psychologisch verschijnsel dat wij, het gitaristenvolkje, niet graag veranderingen zien in de oude vertrouwde modellen. Het is alsof je buurmeisje plotseling met de neus van Willibrord Frequin rondloopt, maar dan wel met het lijf van Doutzen Kroes. Uuuuuh...., nou ja, zoiets dan.
In ieder geval lees ik ook hier weer over het eenvoudige, ongecompliceerde karakter van een SG. Maar...., wat is er eigenlijk eenvoudig aan een SG?!?! Qua opzet vrijwel hetzelfde als de Les Paul Standard, maar dan met een bodyvorm dat toch verrekte lastig te maken is. Niks eenvoud. Da's gotdomme Kunst met een hele grote K! Ik heb nooit opgezocht wie die vorm heeft bedacht, maar mocht deze persoon inmiddels zijn overleden, dan verdient deze figuur (alsnog?) een enorm groot standbeeld. :cooler:
SG's zijn allesbehalve schel. Dat sommige gasten het brugelement van een SG over een JCM-900 met al het hoog er ingedraaid laten gieren doet niets af aan het feit dat een SG ook heel muzikaal en warm kan klinken.
http://youtu.be/jdFV3umJJJw
Het design was, in ieder geval de credits, komen toe aan McCarty. Je kan het je haast niet meer voorstellen, de CEO die single handed, naast de boardroom meetings tussendoor ook nog even een SG, Explorer, Flying V enz tekent. Doe deze maar zegt hij terwijl hij een kattebelletje overhandigt aan iemand in een witte jas. Zou Henry Juszkiwiki dat doen? Gitaren tekenen? Die tekent zijn nieuwe poolkamer of jacuzzi denk ik.
De SG die op mijn netvlies gebrand is een paarse SG op de vinyl hoes van Alice Cooper's Billion Dollar Babies. Dat het paars door de spots kwam kwam ik pas veel later achter, de gitaar zelf was blauw. Ik associeer de SG nog altijd met een krulsnoer, een orange amp en wijde pijpen. Ik heb de junior versie en what is not to like, superlicht, een snelle neck en een geluid als een scheepshoorn. En de jack zit bovenop dus ideaal voor op de bank.
De humbucker SG KAN schel klinken maar het is vooral een kwestie van de juiste amp.
Ach ja, het design ontstond doordat die 59 bursts niet verkochten. Onvoorstelbaar nu, omdat diezelfde bursts nu zo ongeveer de meest onbetaalde gitaren ter wereld zijn. Alleen Les Paul zelf vond er geen moer aan, te puntige hoorntjes waar je je aan kon bezeren. Op dat moment lag Les in scheiding van zijn Mary en zijn advocaat was bang dat Mary daar wel eens geld van zou kunnen claimen en dus ging de naam Les Paul van de truss rod cover.
Ik moet aan wijde pijpen en SG denken aan Frank Marino..
https://www.youtube.com/watch?v=opVpTkoCCeo
Ik zou heel graag een SG willen en dan niet zo eente uit de 'moderne' range van de laatste 5 jaar met 24 fretten. Een traditionele '61 reissue met het kleine slagplaatje, block inlays en binding rond het fretboard.
Ik ben alleen bang dat ze enorm last van neck-dive hebben. Misschien kan iemand me van dat waanbeeld verlossen?
Juist de eenvoud maakt het een SG.
Ik vind de Supreme serie van Gibson altijd te zwaar over de top. En te overpriced. Zit eigenlijk geen model bij waar ik blij van zou worden.
Vind het wel meevallen. Heb zelf een usa sg gehad ergens rond 2006 - 2008, die wel wat neckdive had, maar niet extreem.
Keertje op een SG uit de jaren 60 gespeeld, die was werkelijk fantastisch, en had ook geen neckdive. Weet niet of ze ooit wat met de draagbandknoppositie hebben geklooid om neckdive te introduceren, of dat het toeval was.
Ik vind 'm juist wel mooi.
De meeste SG's vind ik lelijk, en het is me al eerder opgevallen, dat het ontbreken van een slagplaat, een fijn toppie & een leuk kleurtje, een wereld van verschil maken voor me op dit model.
Dat eeuwig rood met zwarte slagplaat, daar ben ik op afgeknapt.
Sound is overigens ook niet bepaald favoriet.
Kopzwaar zijn kan ik opzich tegen, en bespeelbaarheid, tenminste.. de hoger op de hals, vind ik dan wel weer prettig op SG's.
Maar de dag dat ik er één koop, heb ik de boot al zeg maar...
Ik neem zo'n SG supreme dan graag van je over tupelo! Voor een prikkie uiteraard ☺
ik heb een paar keer het filmpje bekeken.
En eerlijk gezegd vind ik de rooie wel een mooie gitaar.
En er mag wat mij betreft nog wel iets meer chroom op.
Maar voor dit geld is er natuurlijk wel veel moois te koop.
Hier is uw verlosser..... mijn Gibson SG Special 60's tribute (met slank halsje) heeft geen last van neckdive.. maar die heeft P90's en geen binding aan de hals. Daarnaast heb ik een tijdje geleden een tweedehands Tokai SG gekocht om te verbouwen (volgend project); die heeft Humbuckers en binding en geen last van neckdive........
Klopt.... die blauwe SG dat was de SG van Michael Bruce... de andere gitarist bij Alice Cooper in die tijd was Glenn Buxton.. bespeelde ook een SG maar dan een witte.... IK was destijds (en ben nog steeds wel) fan van de muziek van AliceCooper ut die jaren maar dat werd niet serieus genomen want het draaide allemaal om de show..
SG is niet de best ontworpen gitaar ever qua gewichtsbalans (locatie strapbutton en de dunne body). Maar daar heb je alleen last van als je een exemplaar hebt met een lichte body icm een stevige hals. Mahonie comes in all kinds of gewichtsversies, dus dat is uitproberen per exemplaar. Zelfde geldt (in mindere mate) voor tele's. met de langere upperhorn van de strat was dat probleem opgelost.
Ja, dat zei ik dus, stagelight.
Wel erbij blijven he!
Over bling SG gesproken, dit is er echt eentje
https://www.facebook.com/MusicOnTheL...7474737581042/
Die van Billy vind ik ook tof! Jammer dat er daar maar 2 van zijn. (...en allebei in bezit van Billy)
Magnatone heeft daar ook een mooi rijtje amps mogen leveren. (Hoezeer ik ook fan ben van Billy, die kleuren kunnen echt niet!)