Wat is de magie van een Jaguar?

[guitarkid2]

Denk dat bij het resoneren van een gitaar vooral de frequentie belangrijk is
Waar men bij elektrische planken ,imo vooral even de houtklop klop klop test doet .
wordt bij de bouw van akoestikie (klasssieke) instrument hier heel serieus rekening mee gehouden
Ik lul vaak ook maar wat
Zo'n jaq ,ziet best cool uit zeker met blok inlay
En is helemaal ok sinds bekend is dat 1 van de broertjes een zware Marr fan is

[Erik de Perik]

Klopt helemaal... ik gok dat de frequenties er wellicht iets mee te maken hebben.

[NLF]

De "magie" zit misschien in het feit dat je een model hebt wat minder bekend is / gebruikt is. Dus met andere woorden, je gaat wat sneller een eigen manier van spelen ontwikkelen op zo'n ding omdat je minder geneigd zult zijn anderen na te doen (een strat, tele, LP, SG geeft je heel snel allerlei aanknopingspunten om in de voetsporen van anderen te treden). Bovendien kun je op zo'n gitaar achter de brug spelen voor speciale space effecten enzo.

Maar eeeh .... ik heb er zelf ooit eentje gehad en kon er echt heel weinig mee (low output, dunne toon, geen spanning op de snaren door de korte mensuurlengte). De Jazzmaster is een ander verhaal, vind ik dan, die voelt meer "Fender" door de "normale" scale lengte.

[Luke-wannabe]

Iedereen die klaagt over een dun geluid of 'plinke plinke' sound en feel op een Jag of Jazz zou zich echt eens moeten verdiepen in hals hoek en het shimmen van de nekpocket.

Mooi ook dat één opmerking over 'duurdere gitaren zijn beter' meteen weer 30 posts vol narigheid op moet wekken. Als je een import model gitaar met bewust lage kwaliteit bouwmaterialen net zo goed vind als een serieus instrument gemaakt met goede onderdelen en geënt op een professional, dan is dat okee hoor, maar dan moet je je eigenlijk niet mengen in de discussie, want dan heb je er waarschijnlijk niet zoveel verstand van.
Uitzonderingen daargelaten. Een 'goedkope' gitaar kan per ongeluk heel erg goed uitpakken, natuurlijk.

Dat je van een Squier Jag een heel tof ding kan maken staat buiten kijf, maar voor mij zal een instrument met de hand gebouwd/geassembleerd en goed afgesteld het meestal winnen.

[NLF]

Iedereen die klaagt over een dun geluid of 'plinke plinke' sound en feel op een Jag of Jazz zou zich echt eens moeten verdiepen in hals hoek en het shimmen van de nekpocket.

Ik vond m dun klinken. Maar dat heeft ook wel weer zo z'n charmes he, een strat heeft ook een dunne toon. Het is alleen de vraag of ik er iets mee kon, en nou, nee dat was dus niet zo. Maar er zijn gelukkig anderen die er wel van alles mee kunnen. Het feit dat ik er niet veel mee kon wil niet zeggen dat het een slechte gitaar was hoor. Misschien zegt het wel meer over mij en zou ik het nog eens opnieuw moeten proberen ...

[Pepe]

En ik vraag me dan af of ze de drol-body en drol-hals dan weggooien of toch gewoon de markt op schoppen.

Verder zou je zeggen dat je houtselectie zou kunnen doen afhankelijk van bepaalde parameters, en dat je dan wellicht niet 10 halzen en bodies hoeft te maken, voordat je weet welke bij elkaar horen.
Maar goed, dat heeft niemand me nog uit kunnen of willen leggen. Zal het geheim van de smid wel zijn?

Bij Fender: De mannen van CS krijgen 1st keus bij hout en als necken en bodies verzaagd zijn gaat men matchen op resonantie dmv het kloppen met hamertjes. Niet spannend, geen geheim, geen markering, dat is gewoon hoe men werkt.
Naarmate de series goedkoper worden heeft dat zijn weerslag op het hout dwz minder onkosten (bijvoorbeeld kortere opslag/droging)

[Rinze]

De klassieke en nu vintage dure Fenders werden ook gewoon in elkaar geschroefd uit wat er voorhanden was waarbij ome Leo erg prijsbewust te werk ging. Ik denk dat er bij fabrieksmatig geproduceerde gitaren altijd een zekere mate van toeval in het spel is. Al helpt het wel om betere onderdelen te gebruiken en een betere kwaliteitscontrole te hebben.

Bij handgebouwde instrumenten heb je de bouwer als variabele en dat kan goed en slecht uitpakken.

Verstuurd vanaf mijn ANE-LX1 met Tapatalk

[Pepe]

De klassieke en nu vintage dure Fenders werden ook gewoon in elkaar geschroefd uit wat er voorhanden was waarbij ome Leo erg prijsbewust te werk ging.
Verstuurd vanaf mijn ANE-LX1 met Tapatalk

Zeker met dien verstande dat de houtmarkt nog niet zo onder druk stond dwz meer keus en meer tijd.
Eind 60 veranderd de policy door management beslissingen die kosten moesten drukken en bovendien hout steeds verder weg moesten halen waardoor de criteria naar onderen werden bijgesteld.

En ja, Leo was een kniepert maar om de beste prijs te krijgen voor dát specifieke item. Zo werd tegen zijn advies (hij was nog een tijd consultant) het steelblock vervangen voor een compound en we weten nu allemaal dat hij gelijk had.

[guitarkid2]

Bij Fender: De mannen van CS krijgen 1st keus bij hout en als necken en bodies verzaagd zijn gaat men matchen op resonantie dmv het kloppen met hamertjes. Niet spannend, geen geheim, geen markering, dat is gewoon hoe men werkt.
Naarmate de series goedkoper worden heeft dat zijn weerslag op het hout dwz minder onkosten (bijvoorbeeld kortere opslag/droging)

En dan colololor
Een hals die het best E flat resoneert matchen met een body in C ?
Of zo

Edit

Btw over drogen
Das de reden dat nu veel gitaren in Indonesie gemaakt worden
Je hebt geeen oven nodig
Bouwsel van golfplaten en de zon doet de rest
Heb ik van rob chapperman
Je weet wel die professionele gitarist en bouwer die niet meer door Victory amps endorsed wordt

[Pepe]

Das de reden dat nu veel gitaren in Indonesie gemaakt worden
Je hebt geeen oven nodig

Klopt dat?
Voor drogen heb je vooral een droog klimaat met wind nodig,
ik ben geen Indonesie kenner maar wat bij me opkomt is heet & vochtig en geen wind.
En het halve jaar is regenseizoen, dat lijkt me ook niet heel bevordelijk?