Gezocht: simpel multi-effect pedaal

[R.J]

Je ziet, zoveel mensen zoveel meningen over wat je nou moet doen als je wilt beginnen aan effecten.

Misschien is het handig te vermelden wat je schoonvader er mee wil spelen, ik lees drive, distortion en chorus dan kom je snel in de Zakk Wylde hoek terecht als je los gaat.

[Erik de Perik]

Of Alex Liveson..... of Danny Lademacher.... of Andy Summers... ohnee flanger..... of Billy Duffy..... ohnee flanger

[miyaru]

Of Tom Scholz...... Hij en Alex Lifeson zijn meesters vwb distortion/overdrive met chorus........

[Erik de Perik]

Alsof er in die tijd iemand niet met die combi speelde....

[miyaru]

Alsof er in die tijd iemand niet met die combi speelde....

Oh dat zeg ik niet, maar voor mij waren dit de twee grote helden op dit vlak. Rush is sowieso één van mijn alltime favorite bands. Heb ze live gezien in 2004, man wat een belevenis!!!!

[D3nnis]

Rush is sowieso één van mijn alltime favorite bands. Heb ze live gezien in 2004, man wat een belevenis!!!!

Ik ook ergens in die tijd. Speelden toen ook gewoon een echt lange show, volgens mij bijna 3 uur non stop.
Voor mij te lang overigens, dat was met drank niet meer goed te maken, zeker in Ahoy niet.

[Brum]

Of Tom Scholz...... Hij en Alex Lifeson zijn meesters vwb distortion/overdrive met chorus........

Nou... Dan heb je wel behoorlijk wat spelers gemist hoor, met alle respect. Jongens als Randy Rhoads, George Lynch en ons eigen Edje gingen hun ruim voor. Sowieso die hele L.A. scene en in de jaren '80 waren er op een gegeven moment ook nog maar weinig rock/hardrock/metal gitaristen te vinden die niet continu een chorus aan hadden staan. Het was HET trucje om een flink oversturende (meestal) Marshall, naast of te modden, of te boosten middels een tubescreamer of Boss SD-1, wat extra te EQ'en en breder te laten klinken. Daarin waren Tom Scholtz en Alex Lifeson echt bepaald niet uniek. Wel als gitaristen op zich, dat uiteraard wel. Maar chorus-overdrive-Marshall was HET hotrodded rock/hardrock geluid wat je moest hebben in die jaren, erg veel anders was er niet. Pas toen de grunge de boel flink opschudde werd het niet zo populair meer. Hoewel ook in die scene deden een aantal gitaristen het nog, alleen niet meer constant een heel nummer door. Live gebruiken nog steeds best wel wat gitaristen hetzelfde trucje.

[Tupelo]

Grappig ik denk bij Chorus in eerste instantie aan Prince, en daarna aan Keith Richards '75 - '82; i.c.m. Telecaster met Wide Range buckers wel errug lekker.
Ik heb eigenlijk een hekel aan dat effect, teveel versleten, gebruik 'm nooit op mijn Memoryman, desondanks een poos geleden een plotselinge opleving dat ik wel chorus zou willen hebben, is gelukkig weer voorbijgegaan.
Voor mij voor solo's sowieso niet zo interessant, en dan denk ik al gauw; heb ik liever een 12 snarige gitaar, bouzouki of mandoline.

[Midwolda]

Eens dat chorus een wat overused effect is, maar in stereo vind ik het dan vaak wel weer heel mooi.

[Brum]

Chorus over een oversturend signaal vind ik best wel mooi op zich, maar niet als continu trucje nee. Ik heb ook heel lang chorussen afgezworen, maar heb het effect toch herontdekt. Bijv. voor tokkelriffjes met oversturing geeft het wel wat extra's. Maar niet op de Zakk Wylde manier en zeker niet over solo's. Nou krijg ik sowieso jeuk van die poser, maar da's weer een andere discussie.