De bouw van mijn Johnny Winter Firebird.

[The Crash Cowboy]

Maar exclusief arbeid.... dan zit je wss al op het viervoudige of zo ������

Ssssst. Paar uurtjes per dag.

[The Crash Cowboy]

Een handig apparaatje voor het uitlijnen van de hals: een laser-waterpas.



De lichtstraal gaat over de centerlijn ...



... en over het midden van de hals. Dat kan nog wel eens van pas komen.



... en weer: inlays ...



De eerste met wat uitbraak.



Nog drie te gaan.



Als ik nog eens goed naar die Epiphone LP kijk, dan doe ik het nog best aardig, voor de eerste keer, LOL.

[The Crash Cowboy]

Nou, hehe. Het wordt een beetje saai voor jullie, maar jullie (en ik) zijn er nu van af. De laatste inlays zitten in de toets. Wat een pokkenklus. Drie middagen werk. Maar goed: De Cowboy heeft weer een nieuw kunstje geleerd.









Daarna heb ik de inlays vlak geschuurd met mijn fret level beam. Dat was dan weer wél in een stief kwartiertje voor elkaar.





Wit stof: plastic.



Er komt bruin stof bij: de inlays zijn vlak met de toets.





Volgende klus: de kieren vullen.

[The Crash Cowboy]

De naden rond de inlays zijn voor de eerste keer gevuld. Dat ging snel en goed, en de kleur is spot on.

Ik heb Titebond en palissander schuursel van de toets gebruikt om houtvuller met de goede kleur te maken. Ik heb eerst de fretslots afgeplakt.



Ik heb lekker veel houtstof gemengd met wat lijm tot ik een dikke vulpasta kreeg. Een klein beetje vuller was meer dan genoeg voor alle inlays.







Vullen. Ik zorg dat de pasta goed in alle naden komt. Ik vermoed dat dat vullen nog een keer moet, want (hout)lijm heeft de neiging om wat in te zakken/krimpen bij het drogen.

[The Crash Cowboy]

Ik heb de vuller een uur of drie laten drogen, tot ie hard genoeg was om te schuren.



Vijf minuutjes schuren:



Ik ben tevreden. De kleur is echt perfect. No hard feelings, Thiez, maar ik heb toch voor houtlijm gekozen.







Sommige plekken mogen nog wel een keer:

[Thiez]

Liggen er strak in hoor. Zonde van dat chipje bij de 15e, had je dat stukje niet meer liggen? Meestal kun je zulke splintertjes het beste bewaren en teruglijmen. Dan is het redelijk onzichtbaar.

[The Crash Cowboy]

Liggen er strak in hoor. Zonde van dat chipje bij de 15e, had je dat stukje niet meer liggen? Meestal kun je zulke splintertjes het beste bewaren en teruglijmen. Dan is het redelijk onzichtbaar.

Nee, dat was weg ... jammer ja.

[Fobo]

Ik vind het er prachtig uitzien!

[The Crash Cowboy]

Ik vind het er prachtig uitzien!

Ja, die inlays beginnen er aardig uit te zien. Dit is tot nu toe denk ik wel het lastigste wat ik ooit gedaan heb. Kwa hout dan. Maar ik kan het al beter dan de jongens bij Epiphone, hahaha !
Geduld en precisie ...

[The Crash Cowboy]

Ik heb de radius van 9.5” in de toets geschuurd. Eerst heb ik de naden van de inlays nog een keer opgevuld, en daarna de fretslots wat dieper ingezaagd, want ik was (terecht) bang dat ik ze anders weg zou schuren.



Radiusblok en dubbelzijdig tape.



100 grit. Het schuurpapier loopt gauw vol, maar even de stofzuiger er langs doet wonderen.



De toets zit in een slee. Zo blijft de radius recht.







Ik heb de inlays met potlood gemerkt om te kijken of het schuurblok uiteindelijk overal de toets raakt.



Het duurt het langst om de radius in het brede deel van de toets te schuren.



Aan het schuurblok kan je ook zien waar het schuurpapier de toets raakt: in het begin alleen de zijkanten van de toets, later steeds meer naar het midden.