Weet je..
Ik ben nooit zo een merk snob geweest tot nu...
Had eens de Fender strat plus dus, later een Telesonic, Gibson the Paul erbij... en toen ik mijn Koreaanse Blade TS1 kreeg (van 400 euro) kickte in dat dat gewoon de beste gitaar van de 4 was (en ook mede daardoor, rijd ik Hyundai nu).
Ding bespeeld tot die op was, en daarna eens laten modificeren.
Deze dagen is het apparaat te zwaar voor me (misschien dat ik er eerdaags een keer een frees in zet).
Meerdere malen proberen te slijten op MP, zonder resultaat, dwz behalve volslagen stompzinning biedingen en misselijke reacties.
Ik houd 'm maar lekker.
Maar 1 ding is ingekickt...
Ookal krijg ik meer gitaar met bv Eastman, Duesenberg of voor mij part Maybach.
Mijn mainaxes heb ik al (Hofner, Blade, Guild & Fender Mustang).
Wat er verder nog bij komt, moet verkoopbaar zijn wanneer ik eens iets kwijt wil.
Wanneer ik Maybach lees, lees ik in eerste instantie Laibach, en daarna Patrick Eggle.
Gitaren die high end waren, en die toen ik ze als puber zag hangen onbetaalbaar waren; duurdere Gibson range.
Inmiddels zie ik Eggles voorbijkomen op MP, soms 500 euro voor een Berlin.
Verkoop een Gibson uit diezelfde vitrine destijds ?