Hier zit de shim de goede kant op.
Nu werd het globaal meten en uitproberen van de actie. Die is boven de 12e fret op z’n best ongeveer 2 mm; beetje hoog maar daar kan ik mee leven.
Ik vond de optimale stand door het shimmetje in de pocket op en neer te schuiven, en steeds te proberen of ie goed zat met twee E snaren op de gitaar. En ja, die gaatjes had ik beter later kunnen boren ...
De shim op de goede maat zagen.
Op z’n plaats, met een klein druppeltje superglue.
Neck uitgelijnd en terug op de gitaar geschroefd.
Ik hoefde eigenlijk alleen maar de snaarhoogte op de brug bij te stellen. De gitaar speelt nu een stuk beter als vóór deze ingrepen ! De Cowboy is weer tevreden.
En de Mancave is weer redelijk opgeruimd.
Ik heb even op de gitaar zitten spelen. Ze is niet moeders mooiste, maar het tweedehands (Squier Telecaster ?) brug pickuppie is superfel. Met flink wat mid (op max) en de treble op bijna 0 van mijn Roland CUBE 30 klinkt ie echt als een rock n roller. Ik geloofde er nooit zo in, maar het lijkt of er veel meer sustain is dan met dat stapeltje speelkaarten als shim. En de bespeelbaarheid is echt 400% beter geworden. Gladde frets, redelijke actie en geen fretbuzz ! Ik had altijd een beetje de schurft aan dit gitaartje: lelijk, 4 kg zwaar, en slecht bespeelbaar. Maar ze is behoorlijk opgeknapt. In G stemmen ? Keith Richards gitaar in het rek ? Nashville tuning ? Slidegitaar ? Roept u maar.
Mission accomplished.
![]()
Favorieten/bladwijzers