JAHOOR!!! EEN TOPIC UIT 2002!!!
en het is nog onzin ook, spaanse gitaar, dat is echt een betere optie om mee te starten
JAHOOR!!! EEN TOPIC UIT 2002!!!
en het is nog onzin ook, spaanse gitaar, dat is echt een betere optie om mee te starten
Mwa...
Ik ben van mening dat je moet starten met wat je leuk vind. Uiteindelijk is dat toch wat het voor de meesten is, een hobby / ontspanning.
Toen ik als 14/15 jarige metalhead gitaar wilde spelen de muziekschool gebeld, maar daar moest je verplicht starten met zo'n akoestisch ding, en daar had ik echt geen zin in, dus ook niet gedaan.
Uiteindelijk later toch nog wat klassiek les gehad, puur uit interesse. Maar als ik daarmee gestart was weet ik zeker dat ik al lang geen gitaar meer zou spelen.
Zou wel veel geld schelen, dus zou niet eens zo gek zijn
Ik ben op mn 10e begonnen met klassieke gitaarles. 9 jaar gehad en toen begon ik in bands te spelen en elektrische gitaarlessen te nemen in totaal een jaar of 5 elektrische gitaarles gehad.
Kan wel zeggen dat het elektrische gitaarspelen en daardoor in de pop en rockmuziek inrollen erg makkelijk ging, makkelijker dan wanneer ik die klassieke lessen niet had gehad. Technisch en qua muziekkennus/gehoor heb ik daar de basis gelegd.
Kan het iedereen aanraden, ondanks dat het misschien de niet erg coole rock n’ roll manier is.
Andersom werkte ook goed, door elektrisch gespeeld te hebben lukte het al redelijk om wat spreiding met de linkerhand voor elkaar te krijgen, en daar had ik later ook profijt van.
Ik denk dat er niet een "de" manier is, maar dat er alleen "een" manier is.
In deze met Braddio eens. Beginnen op de gitaar welke je uiteindelijk vooral wil bespelen. Goed voor de motivatie. Weet nog goed dat ik met mijn eerste acoustische gitaar (want je hoort op acoustisch te beginnen hoorde ik) bij m'n eerste leraar aankwam. Hij had zo'n floral pattern Ibanez RG. Toen ik die vasthield wist ik genoeg. Dat zware gehark op die spaanse acoustische van mij of ruig Enter Sandman uit die vederlicht spelende Ibanez.
Ja, inderdaad. Ik weet nog dat ik mijn eerste gitaar kreeg.
Toen moest er een versterkertje komen. Met wat ik gespaard had kon ik kiezen uit een Animal (of zoiets), of, uets duurder, een Park by marshall. Zonder reverb, want met reverb was duurder / te duur.
Het eerste moment, nadat je erachter komt dat als je alle knoppen op 10 zette, het ding uit pure ellende gaat vervormen....magisch.
Ik had niemand om me heen die iets wist van die dingen, en ik kende nog geen internet ook, dus zelf ontdekken.
Later zo ook met een analoge delay, zo'n roze ibanez, met die knoppen klooien zo dat het leek alsof er een ruimteschip ging landen.
King of the world voelde ik me, dat ik dat ontdekt had. Wist ik veel dat iedereen dat al deed
Ik dwaal af geloof ik he?
Het is best handig als je eerst met de fiets of brommer aan het verkeer hebt deelgenomen en je zult er qua verkeersinzicht best wat aan hebben, maar je kunt ook zonder dat autorijlessen nemen.
@ D3nnis: Nou ja, je noemt wel iets en dat zijn de kosten.
Elektrisch spelen betekent meteen een gitaar èn een versterker èn mogelijk nog meer om klankmatig in de buurt van je idool te komen.
Met een Spaanse gitaar klink je niet als James Hetfield om maar een dwarsstraat te noemen. Maar met een elektrisch startersetje van €99,- ook niet. Je hebt dan een 'boze wespen in een jampotje' geluid, maar dat is ook niet zaligmakend.
Ik ken niemand die begonnen is op een Ibanez of ESP scheurijzer met full Marshall stack.
Zelf ben ik ondanks rock-aspiraties lang blijven modderen op een gekregen Spaans gitaartje, de rest kwam pas toen ik zelf wat kon kopen. Als je echt gemotiveerd bent speel je op de middelen die je hebt.
"Meten is weten, gissen is missen"
Ik denk dat de opvatting dat je met akoestisch moet beginnen achterhaald is. Jazz, popmuziek, metal: zijn inmiddels allemaal erkende muziekstijlen. Je kunt het best beginnen met wat je het meest trekt, waar je het meest enthousiast van wordt. Elektrisch spelen op een versterker met veel volume is ook een kunst op zich die voor veel mensen die lang alleen maar akoestisch hebben gespeeld in het begin moeilijk is om op over te schakelen, net zoals veel pianisten er een tijd over doen voordat ze goed op een hammond kunnen spelen.
Na 6 jaar pianoles wel eens gitaar willen spelen.
Een oude gitaar gehad, waar de achterkant van los zat en die gerepareerd/gelijmd.
Stalen snaren hoorden daar op. Mijzelf gitaar leren spelen.
Waarom geen elektrische ? Nou, in die tijd was het wel 'interessant' om op feestjes en andere samenscholingen
gitaar te spelen en te zingen. Dus geen gesjouw met gitaar en versterker(tje).
Sindsdien blijven 'hangen' aan de akoestische gitaar.
Yamaha FG-230 (12-snarig), Eastman E10-OM, Martin D28, Yamaha G-100A, Squier Affinity Tele, Ibanez RGA42FM, Santa Cruz OM Koa
Favorieten/bladwijzers