Analoge overdrive vs buizen overdrive

[schizo910]

Kijk die MT2 is natuurlijk een geintje. Maar zo'n wet-dry blend pedaal helpt vaak wel om wat definitie terug te krijgen.

[Brum]

Nu heb ik Brad in de negeerlijst staan maar zie ik af e toe nog een citaat van m voorbijkomen.... En ik snap wel wat ie bedoelt hier hoor. Een kwint in t zgn power chord heeft buy de meeste stemmingen een verhouding van 3 op 2. Dat wil zeggen dat als even uitgaan van sinussen, de resultante golf om de 3 sinussen vanuit de kwijt en om de 2 sinussen vanuit de tonica weer samenvallen. Natuurkjjk hebben we t bjj distortion niet over sinussen, maar toch, je hoort dat een interval van een reine kwint rustiger klinkt, minder wringt dan bijv een b5, of een +5.. Dus ik snap wel wat hij zegt. Vooral bij sommige soorten metal pakt men veel Holdsworthiaanse akkoorden, en daar zitten veel 'wringende' intervallen bij. En sommige distortions gaan daar idd slecht mee om. Zoiets.

Ik kan brad ook niet meer lezen... Als ik ingelogd sta... Helaas lees ik hier negen van de tien keer mee dat ik niet ingelogd sta en dan komt die crap nog steeds voorbij, om maar niet te spreken van de citaten in berichten. Nou ja, je kunt niet alles hebben.

Bijna alle distortions kunnen die 'moeilijke' accoorden van bradmans wel aan (ja, zelfs een Metal Zone, al doet ie dat in mijn oren erg gecompressed en krasserig, ook in lagere gain standen). Alleen, jij noemt al metal, er wordt vaak veel te veel gain ingedraaid voor dergelijke doeleinden, wat voor het betere powerchord werk erg fijn kan klinken, maar voor enige noten onderscheid echt killing is. Voor fuzzjes gelden wel andere regels, dat wordt negen van de tien keer prut bij bepaalde accoorden. Tenminste, dat is mijn ervaring. Maar rai... bradmans snapt ook niet dat niet iedereen the edge ambieert en dat niet iedereen dat als de heilige graal ziet en dat dus ook niet iedereen een distortion zoals brad het voor zich ziet ambieert.

[telerocker]

Ik kan brad ook niet meer lezen... Als ik ingelogd sta... Helaas lees ik hier negen van de tien keer mee dat ik niet ingelogd sta en dan komt die crap nog steeds voorbij, om maar niet te spreken van de citaten in berichten. Nou ja, je kunt niet alles hebben.

Bijna alle distortions kunnen die 'moeilijke' accoorden van bradmans wel aan (ja, zelfs een Metal Zone, al doet ie dat in mijn oren erg gecompressed en krasserig, ook in lagere gain standen). Alleen, jij noemt al metal, er wordt vaak veel te veel gain ingedraaid voor dergelijke doeleinden, wat voor het betere powerchord werk erg fijn kan klinken, maar voor enige noten onderscheid echt killing is. Voor fuzzjes gelden wel andere regels, dat wordt negen van de tien keer prut bij bepaalde accoorden. Tenminste, dat is mijn ervaring. Maar rai... bradmans snapt ook niet dat niet iedereen the edge ambieert en dat niet iedereen dat als de heilige graal ziet en dat dus ook niet iedereen een distortion zoals brad het voor zich ziet ambieert.

Tig pedalen kunnen dat wel, zei ik al eerder. Het ligt eraan hoeveel gain je erin draait, hoe je de eq instelt, hoe en hoeveel snaren je aanslaat en hoe je dempt.

[Brad]

He Telerocker, ik neem aan dat je wel wat overdrive pedalen in je bezit hebt. Speel dit interval eens op je gitaar met een overdrive: de D op het zevende vakje van de g-snaar en de bes in het zesde vakje van de hoge e-snaar. Dat bijgeluid dat dat interval geeft krijg je met de meeste overdrives er niet uit gedraaid ook al zet je de gain laag.
Vooral wanneer je ze na elkaar aanslaat en uit laat klinken hoor je dat irritante bijgeluid.

[Kim Wilson]

Tig pedalen kunnen dat wel, zei ik al eerder. Het ligt eraan hoeveel gain je erin draait, hoe je de eq instelt, hoe en hoeveel snaren je aanslaat en hoe je dempt.

De ene kan het wel weer beter dan de ander, ook met meer gain. Ik heb de Mercury Box op mijn plankje staan, en het is bizar hoe gedefinieerd die blijft klinken, ook met een vracht gain erin. En ook de OCD blijft vrij lang overeind qua definitie. Ik heb ook een Heavy Drive van Carl Martin, daar blijft niks bij overeind, dat is één brij. Prima voor lomp raggen, dat wel. Andere toepassing.

[telerocker]

De ene kan het wel weer beter dan de ander, ook met meer gain. Ik heb de Mercury Box op mijn plankje staan, en het is bizar hoe gedefinieerd die blijft klinken, ook met een vracht gain erin. En ook de OCD blijft vrij lang overeind qua definitie. Ik heb ook een Heavy Drive van Carl Martin, daar blijft niks bij overeind, dat is één brij. Prima voor lomp raggen, dat wel. Andere toepassing.

Yep. Ik heb de Mercury Box 2 en die houdt aardig zijn definitie, al wordt het laag wat losjes bij veel gain. Mijn Suhr Eclipse is gedefineerder en strakker. Dat blijkt allemaal staan als een huis. Zelfs mijn oude Emma Reezafratzitz (gekke Denen...) blijft behoorlijk gedefinieerd, mits je er niet lomp veel gain indraait, maar dat ding heeft een enorm gainbereik, dus dat is ook niet nodig.

[Fusion]

@Brum en @telerocker: zeker, de hoeveelheid gain maakt véél uit en ja sommigen doen daar altijd te veel van. Toch klinken sommige akkoorden echt minder goed gedefinieerd door sommige distortions heen. En ja, er is soms wel gedeeltelijk een mouw aan vast te breien door bijv de gain omlaag te draaien, maar t is behelpen. Een fuzz is toxh ook een vorm van distortion en die gaat toch ook niet lekker met dat soort intervallen om? Zelfde principe vermoed ik. Geen idee wat dat principe dan ook moge zinn, wordt te technisch voor mij denk ik

[NLF]

Ja. En op een Telecaster kun je alleen country spelen.

Heb ik niet gezegd, zijn jouw woorden.

[Brad]

Maar die ''jazz'' akkoorden zijn echt niet alleen voorbehouden aan jazz. In pop en rock komen ze ook prima tot hun recht.

[Kim Wilson]

Ja, dat blijft een raar gegeven. Wat ik al zei, de Mercury Box heeft vrachten gain, maar blijft definitie houden. Ik weet ook niet wat verantwoordelijk is voor de definitie van het geluid bij distortions.