Wat als geld geen show stopper was!

[Mr.Fingers]

Als ik geld zou hebben, kocht ik een L-serie strat uit 1965, pre-CBS. En een Gibson lp uit 1959. Dan ben je wat gitaren betreft klaar als je poprock speelt 🙈

Pre-CBS is strikt gesproken vóór 5 januari 1965.

[D3nnis]

Hmm, dat soort "verstandige" dingen had ik nog niet eens over nagedacht 😁

[Midwolda]

Eigenlijk moest ik best wel lang nadenken over de topic-vraag.
Volgens mij zou ik dan hetzelfde hebben als wat ik nu heb?

In 45 jaar zijn er honderden gitaren en tientallen versterkers door mijn handen gegaan, duur en goedkoop, oud en nieuw, bekend en onbekend, alleen die extreme dure oudjes niet maar ik geloof toch niet in het aura wat daaromheen geprojecteerd wordt. Wat heb ik aan een museumstuk van 20 of 30 duizend euro? Een gitaar is een gebruiksvoorwerp en het belangrijkste is dus dat ik 'm veel gebruik en dan moet het totaalplaatje kloppen, ongeacht de prijs.

Er staat hier nu een redelijk bescheiden collectie van zo'n 12 gitaren en vijf versterkers, allemaal tweedehands gekocht. Duurste gitaar is zo'n 800 euro, duurste versterker is zo'n 500 euro. Als dat teruggebracht wordt tot de door mij geliefde kern van drie gitaren en één versterker (plus wat effecten en een microfoon, ook al oud) zou ik nog steeds tevreden zijn met mijn spullen.

Wensen? Ach ja. Nog eens spelen op de Ibanez 2355 (ES175 copy) die ik ooit verkocht, een ivoorwitte Guild S-300 die ik nooit mocht bezitten, misschien nog een ouwe SG voor erbij, dat soort bescheiden mid-seventies meuk. Blijven hangen in het verleden heeft ook zo z'n voordelen...

[Pepe]

Ik zou het echt niet weten. Een kleine akoestische voor op de bank misschien. Een Gibson Keb Mo of zo'n plastic maccaferri. Die laatste kwam je vroeger nog wel eens tegen voor 2/300 gulden, op Ebay doen ze nou 2000 euro. Maar zelfs als ik zou omkomen in het geld zou ik er dat niet voor neerleggen, bezopen.

[Joost de Ruig]

Ik zou het echt niet weten. Een kleine akoestische voor op de bank misschien. Een Gibson Keb Mo of zo'n plastic maccaferri. Die laatste kwam je vroeger nog wel eens tegen voor 2/300 gulden, op Ebay doen ze nou 2000 euro. Maar zelfs als ik zou omkomen in het geld zou ik er dat niet voor neerleggen, bezopen.

Ik ben ff zijn naam kwijt, maar er was vroeger een Amerikaan in de Jordaan (ik was 25 jaar geleden voor het laatst bij hem), en die had de nodige vintage gitaren, waaronder meerdere van die kleine witte plastic Maccaferri's. Klonken matig, maar wel mojo. Ik geloof dat hij er toen 350 gulden voor vroeg. Daarna nooit meer ergens tegengekomen. Ik vermoed dat je wel weet wie ik bedoel Pepe.

[Pepe]

Nee, rond die tijd woonde ik in Arnhem en Nijmegen. Ik kende Soren al wel maar die schat ik import Fries of Groninger in

[Joost de Ruig]

Nee, rond die tijd woonde ik in Arnhem en Nijmegen. Ik kende Soren al wel maar die schat ik import Fries of Groninger in

Vergis ik mij nu zo

Toentertijd was er ook een klein bebaard ouder mannetje die rondreed in een Arola. Die had ook van die obscure dingen in de verkoop.

[Pepe]

Ja, tuurlijk ken ik die. Hoofddorpplein.
Als je, ik zeg maar wat, een setje ongebruikte Schaller tuners uit de seventies zoekt is hij je man.
Tis geen echte handelaar maar hij heb wel 's wat.

[fred dons]

Vergis ik mij nu zo

Toentertijd was er ook een klein bebaard ouder mannetje die rondreed in een Arola. Die had ook van die obscure dingen in de verkoop.

klopt, ik kwam hem altijd bij de string tegen

[Joost de Ruig]

Ja, tuurlijk ken ik die. Hoofddorpplein.
Als je, ik zeg maar wat, een setje ongebruikte Schaller tuners uit de seventies zoekt is hij je man.
Tis geen echte handelaar maar hij heb wel 's wat.

Hoofddorpplein, juist! Ik weet nog wel dat ik eens een polyhals in nitro had gespoten en een Fenderdecal nodig had. Dat was in de jaren 80 nog iets bijzonders en erg clandestien maar hij had ze! Ik begrijp dat hij nog steeds aanrommeld?