Ken ze zelf niet.
Wil ook niet beweren dat ze slecht zijn.
Maar ik heb er moeite mee te geloven dat als je een fabric line in land A compleet verhuist naar land B, dat ze dan in land B zonder lang last te hebben van opstartproblemen en problemen met finetuning, binnen no-time hetzelfde product met eenzelfde kwaliteit zullen produceren.
Prachtige uitzending jaar geleden van de Keuringsdienst van Waarde. Een handgeblazen wijnglas van €3,50 bij Ikea kon door een Nederlandse topglasblazer amper gereproduceerd worden. Zijn versie moest rond de €40 kosten. KvW ging naar de Chinese fabriek waar Ikea zijn glazen vandaan haalt en trof daar vele honderden glasblazers die p.p. tientallen glazen per uur afleverden waar die Nederlander meer dan een kwartier over deed. Onze topblazer moest met het schaamrood op zijn kaken de superioriteit van zijn Chinese vakbroeders erkennen.
Moraal van dit verhaal: ik denk dat als die Chinesen het zouden willen ze Gibson en Fender met gemak van hun troon zouden kunnen stoten als het om prijs, kwaliteit en prijs/kwaliteit gaat. Dat is kennelijk echter niet hun ambitie. Hun beleidsmakers denken in aantallen en hebben andere ambities dan onze Poolse Gibson directeur.
Het lijstje dat als eerst in dit forum werd vernoemd is in mijn ogen correct. "over het algemeen" zijn USA producten t best, gevolgd door Japan, Korea en Indonesie en ten slotte China. Met Japanse gitaren heb ik geen ervaring, USA en Indonesië zijn me allemaal goed bevallen en Korea en China heb ik helaas een paar slechte tussen gehad. Merk je het in de kwaliteit van een instrument? Moah, verschilt per fabrikant en instrument. Een deel van de prijsverschillen zit hem ook in marketing (je betaald bij Gibson een deel voor het merk dat er op staat) en productie/loonkosten. De productie kosten maken het verschil in kwaliteit voornamelijk. Kwalitatief spul is gewoon duurder om te produceren. (houtsoorten, elementen etc, loon voor het afwerken) Dat maakt dat een gitaar dus kwalitatief beter wordt en door de kosten en het merk van de gitaar ook duurder wordt. Echter houdt het voor mij bij een gitaar die meer dan 1500 euro nieuw is voor mij de toegevoegde waarde wel op. Voor dat geld kun je al een super gitaar hebben. Ik zie niet de toegevoegde waarde om er nog eens 1500 euro tegenaan te gooien voor een duurder modelletje. Klinkt de duurdere anders? Zekers! Klinkt hij beter? Naar mijn mening gaat het dan puur om smaak. Maar goed, ik zal hier wel menig forumist tegen de schenen schoppen terwijl ik dit zeg![]()
Ja, maar dat is één enkele glasblazer (kan me die uitzending ook herinneren), dat is nu net het ding.
Een prodcutieproces bestaat uit vele schakeltjes, menselijk & machinaal, lijkt me niet vanzelfsprekend dat dat gemakkelijk gesmeerd loopt.
Ik zeg ook niet dat het niet kan, mijn Koreaanse Blade bijvoorbeeld, vind ik zelf beter dan welke USA fender of Gibson die ik ooit heb gehad.
Die Classic Vibes, geloof ik graag.
Chinese Epiphone ben ik tweemaal op mijn bek mee gegaan, en dan hoef ik het geen derde keer te proberen, of met een ander modelletje.
En ook daarover, zijn veel gitaarnetters tevreden.
Die Chinese Epi's zijn ook zeker niet mijn ding, maar zo'n Epi Elite? Mmmmmmmmmmm
Die Chinese Epie's zijn wel mijn ding. Ik heb de Chinese Sheraton gehad end ie was pakken beter (klank, bespeelbaarheid, kwaliteit hardware) dan zijn Koreaanse broertje.
Daarnaast heb ik ook de Squier Classic Vibe gehad, zowel strat als tele. Uitmuntende goede gitaren. Ik vond het brugelement van die strat wel minder maar die vervang ik eigenlijk altijd!
De Artcore van Ibanez uit China is ook heel goed!
Met Gibson USA heb ik alleen maar slechte ervaringen helaas. Alleen mijn Gibson CS ES-339 was wel okay.
Mijn ervaring is dus wel positief met Chinese gitaren.
Laatst gewijzigd door jutter; 13 juli 2016 om 22:56
Precies, Joost. Deze uitzending kwam bij mij ook bovendrijven toen ik het begin van dit topic las. Ik leer mijn studenten altijd deze definitie van wat kwaliteit is: kwaliteit is de mate waarin een product voldoet aan de eisen die er aan gesteld zijn. En om dat een beetje te laten landen zeg ik er altijd achteraan dat een Trabant die aan alle eisen voldoet van betere kwaliteit is dan een Rolls Royce die niet aan 1 van de gestelde eisen voldoet. Het is dan echt even stil in de klas.
En zo is het ook met gitaren. Aziatische landen kunnen echt prima producten neerzetten. De opdrachtgever heeft vaak een bepaalde afzetmarkt in gedachten. En ja, een handgebouwde japanse jaren 70 gitaar is nu eenmaal niet te vergelijken met een hedendaagse low budget chinees van pak em beet 250 euro. Ach, en zelf liep ik destijds met een grote boog om de meeste Hondo II gitaren heen...
It's not how many notes you play, you just have to play the right ones! Like Freddie Green pumping great rhythm...Les Paul over Freddie Green.
Favorieten/bladwijzers