Slechte kwaliteit foto want slecht licht/oud toestel/boeie fotograaf, maar toch een sfeerplaatje:
Ibanez Concord 647, 1977
Furch SF61cm Silueton Folk, 2011
Gibson MK-53, 1978
Nice to have. :-)
"In God we trust, all others pay cash."
:-) 't Is maar net wat je zoekt... dit klinkt als een veertig jaar oude dreadnought zoals ik me ze herinner. Een veertig jaar oude Martin zal best veel beter klinken maar dat is geen vergelijk, prijswijs. Ik hoor natuurlijk wel klankverschillen tussen gitaren onderling maar dat kan aan zoveel factoren liggen, bouwwijze, houtsoort, leeftijd, noem maar op, ik vind het altijd best moeilijk om die factoren van elkaar te isoleren. Deze heeft al wel dat midhoge randje van jong hout van zich afgeschud, die Furch klinkt veel gedefiniëerder in dat gebied en dat ligt niet alleen aan de bouw. Als ik iets speel of schrijf let ik daar wel op, de ene keer klinkt een wat warme toon beter en het andere nummer wil wat scherper neergezet worden. Vandaar ook deze drie zeer verschillende akoesten.
"In God we trust, all others pay cash."
Godin '04 LGX-SA, Tokai '86 Partscaster, S. Cortez CS-240 -> Zoom G3
Boss FZ-5>K's90>Clyde McCoy RI Wah>Maxon SD9>Danelec CTO-1>Arion SCH-1>Zoom CDR-70 / Marshall Blues Breaker mk1>Zoom G3
Te koop: ...
Die Furch is een aparte ja. Hij voelt eigenlijk best groot aan want de kast is een beetje dikker dan normaal. Heeft een cedar bovenblad, dat voelt dan weer wat dunner aan, erg beweeglijk. Satin open pore afgewerkt. Heeft van de drie het meeste volume en de meeste definitie in het geluid, ook aan de baskant, en ik vermoed dat hij ook de meeste projectie heeft al is dat lastig te zeggen als je zelf speelt natuurlijk. Je hoort echt alles wat je doet op die gitaar, erg strak, weinig vergevingsgezind. Een echte fingerpicker, slagjes en bluesriedeltjes klinken beter op de andere twee.
De MK-53 (dan hebben we die ook maar gehad) heeft een maple neck, back en sides en een solid spruce top. Mooie burst overal, script logo. Eigenlijk wel mijn favoriet: het voelt altijd aan alsof de gitaar me een beetje helpt bij het spelen. Door al dat maple wel gevoelig voor de snarenkeuze, heb er nu Martin Marquis op liggen en dat geeft 'm een mooi gebalanceerde toon, beetje jazzy. Het lijkt wel of het geluid wat langzamer uit deze gitaar komt, in a good way, laidback. Is qua volume wel de zachtste van de drie.
Ah, snaren. Heb geleerd dat je met de verkeerde snaren het geluid van een gitaar helemaal kunt killen. Ik vind het ook vreselijk klinken als ze er net op liggen, te ruw en te scherp, daar gaat echt wel een weekje spelen overheen voordat ik het gevoel en het geluid weer kan waarderen. De Furch heeft Elixir Nanowebs en de Ibanez heb ik nog niet zo lang dus ook nog geen snaren op gewisseld, denk dat ik eerst de Elixirs uitprobeer. Altijd .012-.053.
Laatst gewijzigd door Midwolda; 29 juni 2016 om 21:39
"In God we trust, all others pay cash."
Favorieten/bladwijzers