The scale that will change...(?)

[Gesualdo]

Precies, laat staan je leven veranderen...

Wel een goede opmerking van terrasbeest; het is slechts opeenvolging van bepaalde noten. Zonder context, afwisseling, dynamiek etc. blijft het slechts bij een aantal noten op een rij.

[terrasbeest]

..... en met een ' aantal noten' op een rij raak je al een heel eind. Vaak verder dan met het oefenen van ' toonladders/ systemen/concepten' die vooral goed zijn voor de auteurs van boeken en DVD's die een centje willen bijverdienen ( uitzonderingen niet meegerekend ). Numeral analyse en je oren leren gebruiken om dat rijtje noten in een context te leren ' horen' dus.
Als je toch een boekje nodig zou hebben, koop dan ' Developing a Jazz Language' van Jerry Bergonzi.

Over het filmpje. Henry Johnson verkoopt hier geen Groot Jazz Geheim. Wat wil je dat de brave man antwoord op een vraag van een rock gitarist die niet veel meer dan pentatonische toonladders heeft geleerd ?

[HouseMetalJazz]

Hoe ' outside' dit klinkt hangt af van het onderliggende akkoord,en dat bepaalt ook de resolutie.
Als je deze noten gebruikt icm bvb een E7 akkoord ( bvb : e, g, ab, c, d , e ), krijgen we het volgende:
Ab : 3.
C :#5.
D : 7.
E :root.
G : #9.

Da's superlocrisch dus. (Zie F melodic minor ).

Ook mogelijkheden bij D7, C7.....

Ik denk idd dat die jazzgitarist van wie ie het had daarop doelde. Ten eerste omdat jazzies sowieso veel 'geijlen' op mod. 7 melo-min. En ten tweede omdat die E7 het V7-akkoord is tov die A waar vanaf ie de boel benadert. Oftewel een mooie lick over een V7-akkoord in een blues...

[terrasbeest]

Ik denk idd dat die jazzgitarist van wie ie het had daarop doelde. Ten eerste omdat jazzies sowieso veel 'geijlen' op mod. 7 melo-min. En ten tweede omdat die E7 het V7-akkoord is tov die A waar vanaf ie de boel benadert. Oftewel een mooie lick over een V7-akkoord in een blues...

Niet.( er zit trouwens geen g en geen c in E7/toonladder van A maj ) Het werkt omdat die tensienoten erin zitten.Als je het speelt zoals ik het schreef eindig je op een ' e', en dat is een akkoordtoon ( resolutie).Je kan ook oplossen op een andere akkoordnoot natuurlijk, of helemaal niet als het niet de bedoeling is .Je kan voor die laatste ' e' ook nog eens een ' f' proberen.....( f = b9 van een E7 )

(en jazzies geilen op lange benen en ferme tieten )

[HouseMetalJazz]

Niet.( er zit trouwens geen g en geen c in E7/toonladder van A maj ) Het werkt omdat die tensienoten erin zitten.Als je het speelt zoals ik het schreef eindig je op een ' e', en dat is een akkoordtoon ( resolutie).Je kan ook oplossen op een andere akkoordnoot natuurlijk, of helemaal niet als het niet de bedoeling is .Je kan voor die laatste ' e' ook nog eens een ' f' proberen.....( f = b9 van een E7 )

(en jazzies geilen op lange benen en ferme tieten )

Ik heb het niet over de toonladder A majeur. Ik heb het over een A blues. Met I7 - IV7 en V7. Die E7 kun je heel goed als V7 zien in dat schema. Juist vanwege die Ab die de 3 is van E7 en de leidtoon naar I7.

[Gesualdo]

..... en met een ' aantal noten' op een rij raak je al een heel eind. Vaak verder dan met het oefenen van ' toonladders/ systemen/concepten' die vooral goed zijn voor de auteurs van boeken en DVD's die een centje willen bijverdienen ( uitzonderingen niet meegerekend ).

Hmmm...ik zie niet zo het verschil tussen het toonladdertje uit het filmpje en een superaeolocrischmyxolydisch toonladdertje door één of andere metalhead die wil verdienen aan de pretentie dat hij een 'bijzondere' toonladder heeft gecreëerd. Context is alles, losse noten is niets.

[HouseMetalJazz]

Is dat besmettelijk? Dat cynisme dat jazzies ontwikkelen?

[Gesualdo]

Ik denk het wel. Dat komt omdat net zoals Trekkies, Jazzies gijlen op lange benen en dikke tetten, maar dat nooit zullen krijgen

[HouseMetalJazz]

Gelukkig leidt lijden tot goede muziek. Jan Rot maakte zijn verkering altijd uit als ie te gelukkig dreigde te worden. Was slecht voor de inspiratie, vond ie...

[Gesualdo]

Haha

Vraag me af of dat ook geldt voor vrolijke nummers...