jazz schema 2-5-1

[Makaai]

Een lekkere jazzy ii-V-I is bijv. Dm7b5 - G7#9 - Cmaj7 of: Dm7b5 - (G7#9 - G7b9) - Cmaj7.

Kijk eens naar 'All the things you are' (http://en.wikipedia.org/wiki/All_the_Things_You_Are). Kent bijna alleen maar 2-5-1-tjes:

Fm7 - Bbm7 - Eb7 - Abmaj7 - Dbmaj7 - G7 - Cmaj7
Bbm7 - Fm7 - Bb7 - Ebmaj7 - Abmaj7 - D7 - Gmaj7

Typ foutje, dit moet dit een Cm7 zijn.

[HouseMetalJazz]

Je hebt gelijk...

[davidof]

Jongens toch! In plaats van allemaal jullie penislengte qua muziektheorie te tonen kan je beter beginnen met een makkelijke uitleg.. Als hij nog geen II V I kent gaat hij zeker geen m6 of m7b5 kennen hoor .. -_-'

[HouseMetalJazz]

Jongens toch! In plaats van allemaal jullie penislengte qua muziektheorie te tonen kan je beter beginnen met een makkelijke uitleg.. Als hij nog geen II V I kent gaat hij zeker geen m6 of m7b5 kennen hoor .. -_-'

Het was natuurlijk een nogal open vraag in die 1e post...

De eerste keer dat ik met 2-5-1 te maken kreeg snapte ik ook niet waarom dat zo benadrukt werd door mijn leraar. Wat is er nou zo speciaal aan 2-5-1, en waarom is dat specialer dan - pak um beet - 1-2-3, 4-5-6 of 6-1-3? Het is maar een akkoordenprogressie toch?

Totdat je ziet dat die progressie wel heel vaak voorkomt. Dat is 1. Tweede is natuurlijk dat het een constante herhaling van kwint-intervallen is. Van II naar V, en van V naar I. Volgens mij is dat de werkelijke betekenis ervan. Stapelen van kwint-intervallen. Zo kun je je ook door een hele toonladder heen ploegen:

Dm7 - G7 - C - Fmaj7 - Bm7b5 - Em7 - Am7...

Verder ben ik wel nieuwsgierig qat anderen er van vinden: Wat is er zo 'belangrijk' aan 2-5-1? (behalve dan dat het vaak voorkomt...)

[-=JEROEN=-]

Voor mij is een 2-5-1 niet bijzonderder dan 1-4-5 of 1-5-6-4. Elk heeft zo z'n charmes.

[HouseMetalJazz]

Misschien moeten we het allemaal niet willen begrijpen:

http://www.nrc.nl/nieuws/2012/12/09/...ren-en-geniet/

[Gesualdo]

Het was natuurlijk een nogal open vraag in die 1e post...
Dm7 - G7 - C - Fmaj7 - Bm7b5 - Em7 - Am7...

Verder ben ik wel nieuwsgierig qat anderen er van vinden: Wat is er zo 'belangrijk' aan 2-5-1? (behalve dan dat het vaak voorkomt...)

B en F is een tritone-interval, dus daar smokkel je een beetje

Maar natuurlijk heeft het te maken met de descenderende kwarten (of andersom kwinten), waardoor het één en ander erg aangenaam klinkt. De septiem van ii7 gaat mooi over in terts van V7, en de terts en septiem van ii7 en V7 gaan op hun beurt weer mooi over in de terts van Imaj7. Zo is de ii7 - V7 - Imaj7 niets anders dan continue resoluties van tertsen en septiemen, immers de belangrijkste noten in een akkoord.

Daarnaast biedt de ii7 - V7 - Imaj7 vele mogelijkheden met betrekking tot improvisatie en het creëren van extra spanning; de bekendsten zijn de backdoor-progression en tritone subs.

[terrasbeest]

Pfff... ii-V en ii-V-I progressies klinken gewoon goed en logisch, en worden door componisten dan ook volop gebruikt.Zoals Gesualdo het zegt BTW....
Net zo een klassiek gegeven als I-IV-V progressies in blues.
Niemand vraagt toch welke akkoorden gebruikt gaan worden als men hem vraagt : Spelen we een 'Bluesje' ?
ii-V en ii-V-I, dito.

Nog klassiekers : I-VI-II-V ( C-Am-Dm-G) of I-VI-IV-V ( C-Am-F-G). Komt voor in duizenden songs.

[Harald]

Niemand vraagt toch welke akkoorden gebruikt gaan worden als men hem vraagt : Spelen we een 'Bluesje' ?

Klopt... daarom gaat Little Red Rooster ook steevast mis

Maar idd. 2 5 1 bluesjes en nog wat van die dingen, het is gewoon "proven technology"

[-=JEROEN=-]

Ja, en...?