Tips voor les aan een autist

[Rizz]

Hallo medegitaristi,

Ik geef nu ongeveer een jaar les aan een autistische (PDD-NOS) jongen van 16 met een emotioneel niveau van een jaar of 12 en een verstandelijk niveau van een jaar of 14.
Het is mijn eerste (langdurige) leerling en ik moet zeggen dat het een behoorlijke uitdaging is! Behalve dat het mijn geduld en kunde om iets over te brengen behoorlijk op de proef stelt, is het ook erg leuk om te doen..Het is zo onderhand een missie geworden om het hem te leren en hoe meer hij achter z’n XBox vandaan is, hoe beter.. Dit is natuurlijk ook erg goed voor z’n geheugen , concentratievermogen en fijne motoriek en een beetje creativiteit in z’n leven kan hij wel gebruiken.

Maar….. Het gaat erg langzaam. Ik wist van tevoren dat het wel ’s een moeilijk proces kon gaan worden, want hij heeft het concentratievermogen van een pindakoek en een aandachtspanne van 32 seconden (ongeveer).

Nu is het zo dat, als alles doorgaat, hij volgend jaar rond deze tijd begeleid zelfstandig gaat wonen en het voor mij erg moeilijk gaat worden hem les te blijven geven. Dus wil ik hem het liefst voor die tijd de basis geleerd hebben.

Ik heb hem nu een paar basisakkoorden geleerd:E(mineur), A(mineur), G, D en C en hij kan er ook redelijk mee overweg, al heeft hij nog een lange weg te gaan. Om het interessant voor hem te houden heb ik hem net Wish you were here van Pink Floyd geleerd, inclusief riffje.

Tabs lezen heb ik hem al 5 keer uitgelegd, maar dat zal ws. nog wel een keer of tien moeten voordat hij het helemaal snapt en ik moet hem ook nog aan het muziek luisteren krijgen, want hij zal het toch een keer zelf moeten gaan doen…

Ik heb ondertussen wel geleerd dat doelen stellen voor hem heel goed werkt, maar ik had hem eerst de akkoorden geleerd van WYWH en daarna het riffje, tegen de tijd dat hij het laatste geleerd had, moesten we praktisch weer opnieuw met de akkoorden beginnen. Hij kent ze nog wel, maar op de een of andere manier slaat zijn motoriek geheugen het niet op….Dus jullie begrijpen, het moet vooral niet te moeilijk worden. Maar barre’s en de rest van de basisakkoorden zou moeten lukken… (hoop ik)

Dilemma, niet?

Hebben jullie nog tips om dit proces wat sneller te laten gaan?

Alvast bedankt!

[Harald]

Heb ook ooit zo'n leerlinge gehad, zo te lezen nog iets erger dan die van jou, iig op het motorische vlak. Echt een heel stukje goed spelen wilde nauwelijks, maar ze vond het erg leuk en ontspannend om te doen. Heb het voor mezelf al vrij snel meer als bezigheidstherapie (zoals je zelf al zegt, weg van de Xbox) dan als daadwerkelijke muziekles gezien. Daarnaast is het inderdaad een behoorlijke uitdaging voor je geduld!

Wish you were here is een leuk stuk, maakt geen gebruik van het voor beginners zo fijne F akkoord, en heeft niet al te veel akkoorden. Maar het zijn er toch heel wat. Misschien toch eerst iets zoeken dat met twee of drie akkoorden is te doen? Wild Thing in A bv. Is voor de slag ook wat makkelijker. De slag bij WYWH is weliswaar niet zo moeilijk, maar tenzij je de D idd. als D/F# speelt (en je leerling heeft moeite met akkoorden, dat zal tegenvallen) moet de slaghand toch ook al goed opletten. D/E moet je drinken, niet spelen, dat klinkt als koffie met zout.

Op zich, als de basis qua slaghand gelegd is, en er enig besef is van rechter en linker hand demptechnieken, gecombineerd met 3 of 4 akkoorden zou een beetje fanatieke hobbyist van daaruit zichzelf tot een redelijke slaggitarist moeten kunnen ontwikkelen, door steeds weer nieuwe stukjes met weer een akkoordje erbij te leren. Consequent UDUD slagaanhouden en dempen aanleren. Maar ook dat duurt even voordat het zomaar lukt bij veel mensen.

[Rizz]

Nee, motorisch is hij redelijk in orde, zij het wat onhandig. WYWH hou ik gewoon helemaal basis: G,C,D,A-,G,D,C,A-. Dit is het makkelijkst, de slag waren we nog niet aan toe gekomen.
Wat me verbaast, is dat hij sommige dingen heel snel oppakt, zoals aanslaan, hij heeft zelfs vrij snel een eigen variatie bedacht! Andere dingen, zoals je arm iets naar buiten zetten voor de open A, zodat je vingers iets rechterop komen te staan, krijg ik er maar niet in...
Het begin van het riffje van WYWH was 5 minuten werk, de rest drie weken...

Wat hij nu vooral moet leren, is z'n vingers in 1 keer neerzetten, daar hamer ik ook constant op.. Demptechnieken stond nog (heel) wat verder op m'n lijstje... Nou ja, we gaan zo door een hopen er het beste van, het belangrijkste is dat hij er veel plezier van heeft en, niet geheel onbelangrijk, meer zelfvertrouwen kweekt.. Het is tenslotte hij tegen de rest van de wereld, hij wil zo graag "normaal" zijn!!

Meer tips altijd welkom!

[zoon van Piet]

Ik heb wel ervaring met autisme, en met gitaar. maar ja, er zijn geen regels bij autisme, deze jongen leerde het zichzelf en heeft behoorlijk talent..

De enige regel die ik mezelf altijd gesteld heb, is duidelijkheid. Een ding tegelijk, alles moet in stappen. Dat de aandacht weg is, is misschien minder erg dan het lijkt. want het kan ook ineens terugkomen, zodat je de draad weer op kunt pikken. Fragmentarische informatieverwerking hoeft hier geen probleem te zijn, omdat het allemaal over de gitaar gaat. met wat geluk koppelt hij dat wel aan elkaar..
Maar ja, er zijn geen regels..

[RoelSmoel]

Duidelijk, dat is erg belangrijk, en maak 't hem/haar niet te moeilijk.
Ik merk bij mezelf, als iemand onduidelijk is, en er komt teveel binnen in een keer, teveel info, dan klap ik dicht (Asperger).
Misschien kun je hier iets mee..

[Rizz]

Dat ik duidelijk moet zijn, was mij ook al duidelijk, ja...

Ik moet echt al z'n oefeningen opschrijven, woord voor woord, anders vergeet hij het..

Mijn makke is denk ik ook dat ik zelf ook een autodidact ben, heb de basis van iemand geleerd en ben daar zelf op verder gegaan.. Bij mij ging ook alles vrij natuurlijk, niet dat ik zo'n natuurtalent ben, maar heb wel de mogelijkheid om veel info tegelijkertijd op te slaan. Daarbij komt dat ik erg weinig weet van technieken, ik doe ook maar wat en de technieken die ik beheers heb ik vooral geleerd uit de tijd dat internet nog geen gemeengoed was en je alles zelf moest uitzoeken..

Dus leer ik hem wat die ander mij ook geleerd heeft, maar ik kom er steeds meer achter dat er veel meer achter zit en ik dat stapsgewijs moet aanbieden, alleen dat gaat nog te snel voor 'm.. Er zijn eigenlijk teveel dingen waar je tegelijk op moet letten, maar die op den duur als vanzelf gaan.

Het is iig moeilijker als ik dacht, dat lesgeven en ik heb nou niet gelijk de makkelijkste uitgekozen..

Ik zou het alleen zo zonde vinden als hij stopt omdat ik hem geen les meer kan geven. Maar goed dat is de toekomst en misschien rij ik die 40 km nog wel naar 'm....

[Harald]

opschrijven is nooit slecht, maar je geeft al aan dat hij tabs niet echt snapt. Wat ik vaak doe is dat ik leerlingen die een mobieltje of fotocamera hebben waarmee je filmpjes kunt maken, de oefening laat filmen, terwijl ik het uitleg.

Ik vermoed dat voor de pre-internet generatie autodidact gitaristen geldt dat alleen de doorzetters en echte talenten nog spelen. Hoe moeilijk was het niet om iets op gehoor uit te zoeken toen je net begon te spelen. En niet alleen had je geen internet, maar 'note for note' transcripties voor gitaar had je toen ook nog niet. Als je iemand had die je dingen uitlegde was het ook vaak een kwestie van het maar zien te onthouden. En andere nummers moest je maar zelf uitzoeken als je ze wilde spelen. Een goede partij was simpelweg niet te vinden. Even tabben of filmen gebeurde ook niet echt. Al die tabs en youtube zijn geweldig, maar ze maken ook lui. Als je leerling echt WIL spelen, zal hij zijn best doen, en dingen proberen. Als hij alleen speelt als je hem continu elke week voert, kun je je afvragen of je het wel moet doen. Les is natuurlijk een stimulans, maar het begint bij de leerling.

En die 40 km kun je misschien overbruggen met een wandeling naar je webcam met internet verbinding, als je hem af en toe wilt ondersteunen.

[FruscianteFan]

Wacht... hij luistert zelf niet veel muziek en is moeilijk achter zijn xbox vandaan te krijgen? Wil hij het eigenlijk wel leren?

[Rizz]

Wacht... hij luistert zelf niet veel muziek en is moeilijk achter zijn xbox vandaan te krijgen? Wil hij het eigenlijk wel leren?

Z'n xbox was voor het gitaarspelen z'n lust en leven. Z'n moeder zegt dat hij echt regelmatig zit te spelen op z'n gitaar en dat hij vaak zegt dat hij het leuk vindt! Hij is overigens nog wel op zo'n niveau dat ik echt wel kan horen of hij geoefend heeft..

Tja, dat muziek luisteren is wel een probleem.. Ik heb hem al uitgelegd (meerdere malen) dat ik hem maar zoveel kan leren en dat hij het voor de rest zelf moet gaan doen.. Ik krijg zo onderhand ook het gevoel dat hij dat nog niet echt snapt. Ik heb 'm al wel zover dat hij de radio aanzet, wat, hij had er zelfs geen! Dus ook dat gaat vooruit.. Misschien komt het besef nog en anders moet ik er inderdaad mee stoppen.. Maar zover is het nog niet, ik geef 'm nog niet op! Ik weet waar hij vandaan komt en dit is echt wel een opsteker voor 'm!!

En wat Harald zei, het is ook nog gewoon bezigheidstherapie voor de storm in z'n kop..

[Jasper.]

Weet hij wel wat voor muziek hij zelf leuk vind dan?
Zo nee, kun je hem geen cdtje branden met allemaal verschillende genres muziek erop. Zodat hij daar wat kennis mee kan maken?
Als hij weet wat hij wil spelen, en jij kan daar op inspelen. Kan het dan niet makkelijker worden? voor hem en voor jou?