crunch, mijn haatliefde verhouding ermee

[Orpheo]

Ho wacht, waarom die rode smiley boven mn vorige post? Ik ben helemaal niet boos....

[big dooley]

ho wacht, waarom die rode smiley boven mn vorige post? Ik ben helemaal niet boos....

:d:d:d:d:d

[SloeGin]

kleine bump
Ik vroeg me af hoe het nu staat met je zoektocht? Ik meen ergens gelezen te hebben dat je een nieuwe ceriatone hebt?

[Orpheo]

kleine bump
Ik vroeg me af hoe het nu staat met je zoektocht? Ik meen ergens gelezen te hebben dat je een nieuwe ceriatone hebt?

nee, ik ga er een halen, in q3 van '11. eerst moet ik m'n knucklehead reverb kwijt zien te raken, en mijn koch eigenlijk ook, en m'n m100 eigenlijk ook van die opbrengst zou ik dan direct een amp kunnen kopen (2, eigenlijk), anders word het inderdaad wachten tot q3. ik wil eerst 2 warmoth LP's erbij, omdat het hout dat ik wil, uit de handpick-section, te gaaf was om te laten schieten (zie subforum electrische gitaren, daar staat n topic van mij).

wat mijn zoektocht betreft: ik speel nu een week of 2 redelijk exclusief op mijn marshall. heel, heel soms gaat m'n rivera aan. de m100 of de knucklehead. de knucklehead gaat dan weer snel uit, omdat m'n marshall lekkerder brult, de m100 is te gek voor clean. zoals ik al eerder zei, die m100 komt heel dicht in de buurt bij de overdrive special (als je ze aan een scope hangt), dus daar vermaak ik me best mee. maar qua distortion/overdrive/crunch pak ik liever m'n marshall of mijn CMW.

wat bleek namelijk het manko te zijn: de marshall stond constant over de verkeerde speaker(kast) te blazen, met verschrikkelijke instellingen. nadat de kat een handje hielp met de knoppen te verdraaien, bleek de tone zo bruut te zijn, (instellingen die ik niet standaard zou nemen!) dat ik er op ben blijven spelen.

ik wil de yeti (niet de chupa, want de yeti is wat strakker en heeft wat minder hoog en wat minder fizzyness dan de chupa) omdat die wat meer gain heeft dan m'n marshall. de marshall loopt soms gewoon net tegen die grens aan dat ie niet verder kan dan wat ik wil. en ik wil 'm niet overal mee naar toe zeulen. tis een ouwe bak, en ben er gewoon zuinig op.

de OTS HRM die ik wil is voor m'n cleane tones en m'n leads. tis ook een manier om voor niet teveel geld voor langere tijd de ODS/OTS tone te kunnen hebben en proberen, om te zien of ie bevalt. van wat ik gehoord en bespeeld heb is het voor mij te gek, maar ik merk 't pas na weken, maanden spelen. dan pas hoor ik of de amp bruikbaar is voor mij. daarom heb ik soms wittebroodsweken, en wil ik na een maand of 2 al scheiden

als de OTS namelijk precies doet wat ik wil, ga ik de Glaswerks SODII-order doorzetten. Ik sta op de wachtlijst, maar als de de OTS al niks is, het karakter, dan schiet ik met de SODII ook geen moer op natuurlijk.

[muziekschuur]

Misschien es een mailtje aan Rivera wagen om je instellingen aan de hand te doen om met hun versterker jouw sound te benaderen. Is misschien mogelijk.

[Orpheo]

Misschien es een mailtje aan Rivera wagen om je instellingen aan de hand te doen om met hun versterker jouw sound te benaderen. Is misschien mogelijk.

nee. tuurlijk niet. ik heb allang alle instellingen geprobeerd. het zit 'm niet in instellingen het zit 'm in karakter. qua EQ is de amp te gek, maar wat me steekt is die compressie. en dat krijg je er niet uit. al draai je de amp vol open, hij blijft compressed. en dat heeft niks met de hoeveelheid gain te maken, maar met het karakter.

als ik de gain op m'n marshall op 10 gooi, pompt ie ietsjes minder gain eruit dan de knucklehead als ie de gainboost aan heeft en gain op 5, op het derde kanaal. het verschil is dat de rivera een rafelig, smerig hoog heeft dat er niet uit te draaien valt, tenzij ik geen hifi-speakerkabel gebruik (dus met 'vervuild' koper) en een warme cab pak. als ik de marshall op die kast heb, klinkt het geweldig. alles is open, en de compressie kan ik regelen met m'n spel. reageert dus perfect.

de rivera blijft compressed het is niet zo open en brullend en dynamisch als m'n marshall of CMW. net als mijn koch en net zoals mijn engl dat heeft in mindere mate.

het zit 'm echt in het ontwerp.

mitch heeft dus wat mij betreft gelijk gehad wat de rivera(s) betreft het gehoor komt met de jaren, ofzo? ik weet het niet, maar nu hoor ik wat ie bedoelde.

[Mitch]

Terugblikkend vond ik ze inderdaad wat vlak. Maar dat mag ik nooit te hard zeggen van Marc Met een booster er vóór vond ik ze pas lekker reageren. Maar goed, het zijn kwaliteitsverschillen en dan bedoel ik niet kwaliteit in de zin van dat het morgen in elkaar stort, maar geluidskwaliteit. Het vlakke of fizzy amps noemen zou veel te grof zijn. Het zijn prima bakken, maar het kan zo zijn dat je speelstijl, voorkeur, smaak of ervaring zodanig is dat je het een beetje 'ontgroeit'. Voor mij is een goeie eenkanaalsbak met een paar pedalen prettiger: een goeie clean/crunch als basissound en voldoende mogelijkheden tot stevige of lichte overdrive. Maar dat zal een ander weer als een horrorscenario klinken, want die vindt dat oversturing per se uit een amp moet komen terwijl het toch ook af en toe clean moet, dús het moet een channelswitcher zijn.
Eén ding wat ik nooit bij Rivera vond opgaan (en ik heb er nu aardig wat gehoord): dat eeuwige verhaal dat ze Fender en Marshall in één amp kunnen stoppen. Dat vind ik echt bullshit, beide kanalen zijn gewoon anders dan dat.

[marc_o]

Zeg dat eens wat zachter Mitch...
Hey, ik heb ze niet voor niks weggedaan, nu heb ik een Bogner, toch weer een stap hoger. Maar het blijven klassebakken waar je een eigenzinnig geluid mee kunt neerzetten, en hoewel ze qua ontwerp wel wat anders zouden kunnen, is het in ieder geval niet van die 13 in een dozijn-merk wat iedereen al heeft.

[Orpheo]

@marc o; mee eens. ik snap jou voorkeur voor de bogner, maar dat is weer zo'n geval van 'ik kan er een goede tone uit halen, maar niet met liefde' (in mijn geval).

@mitch: je had gelijk. ze zijn vlak. de dynamiek moet heel erg uit je spel komen, meer dan mijn marshall.

maar leuk dat dit topic ge-bumpt is. ik heb vandaar m'n marshall en m'n rivera weer getest, naast elkaar. bleek dat ik m'n rivera al maanden op de andere kast heb staan, dus een ander dan de marshall. dat ik 't niet gehoord heb heeft te maken met allerlei reflecties in die ruimte. ik zit ook nooit recht voor de amp. op dezelfde kast als de marshall klinkt ie al een heel stuk open-er. de koch blijft een fizzy, grove bak waar het lastig is een supertone uit te halen, zeker als je kanalen 2 en 3 goed afgesteld wilt hebben. de rivera klinkt dan dus beter. maar de marshall is de beste.

sommige gitaren klinkt echt te gek op de marshall, en andere gitaren beduidend minder. maar op de rivera klinkt alles goed. met nadruk op 'goed'. niet te gek dus.

[tillens]

Ik denk dat het vaak een kwestie is van horen wat je wil horen..
en dat maakt het juist zo leuk.