neck angle pocket frezen

**barno** · 19 augustus 2009, 23:04

thx alllot oigun, ik begin het licht te zien.

**oigun** · 19 augustus 2009, 23:09

**barno** · 19 augustus 2009, 23:54

dju, wat een mens al doet als het te warm is om te slapen ...

**Koot** · 20 augustus 2009, 00:12

Barno,

Ik geef met dit verhaaltje geen antwoord op je vraag hoe je het beste de neck-angle in de body kan frezen.
Maar ik kan je wel laten zien hoe ik met een angled neck om ga.

Ik frees de neck angle niet in de body maar in de tenon. Net als Demoi-crazy.
Echter ik vijl en rasp de angled-tenon niet, maar frees de angle om het echt strak recht te maken. Ik heb daarvoor een soort-freestafeltje gemaakt.

Eerst bepaal ik de neck-angle met een tekening op ware groote.
Als referentievlak gebruik ik de bovenzijde van de body (dit werkt alleen bij een vlakke body)
Hou rekening met de brug-hoogte, de toetsdikte, fretdikte, snaarhoogte, de plek waar de toets en body elkaar raken enz. Het staat uitgelegd in het boek van Hiscock.
Uit de tekening kan je bepalen hoe ver de hals zakt onder het referentievlak ter plaatste van de topkam. Met de tangens formule zou je hieruit de halshoek kunnen berekenen, maar eigenlijk hoef je de hoek (in graden) niet echt te weten. De afstand van de hals (en dus niet de toets) ten opzicht van het referentievlak (ter plaatse van de topkam ) is belangrijk. Deze afstand heb je later nodig bij het frezen van de tenon.

Ik frees de neckpocket gewoon vlak, evenwijdig met de bovenzijde body (het referentievlak).

De hals klem ik in mijn ‘frees-tafeltje’.

De hals kantelt op de plek waar hij in de body gaat. Bij de bewuste gitaar is dat ter plaatse van de 18e fret..
Ter plaatse van de topkam leg ik een blokje dat de dikte heeft van de in de ware-groote-tekening bepaalde afstand tussen referentievlak en hals.

Hier zie je het kantelpunt van de hals:

Het tafeltje met het rechthoekige gat is het steunvlak voor de bovenfrees (dit is dus evenwijdig met het referentievlak)

Met de kopieerring in de bovenfrees en een zijde van het rechthoekige gat in het freestafeltje zorg ik dat ik niet te ver frees waar de hiel en de body elkaar raken. Dus je moet alles goed uitlijnen bij het klemmen van de hals in de hele opstelling. Alles goed controleren voordat je gaat frezen.

Op deze manier is elke halshoek te maken door de hoogte van het blokje ter plaatse van de topkam te varieren. Voorwaarde is wel dat de neckpocket evenwijdig met het referentievlak wordt gefreest en dat gaat het makkelijkste bij een vlakke top. Hoewel een vlakke bodem van de neckpocket bij een carved top ook mogelijk moet zijn met een extra steuntafeltje erboven voor het frezen.

Daarna maak ik de tenon op de juiste breedte van de neckpocket. In dit geval was het 40 mm.

Misschien heb je iets aan mijn verhaal.

Groeten,
Gerard

**barno** · 20 augustus 2009, 00:35

thx Gerard, zeer helder!

Als je zo secuur de hoek aanbrengt op de tenon, denk ik dat dat idd perfect kan, schuren daar vind ik ook wat dodgy.

De enige vraag die zich hier stelt: wat kost het meeste werk, maar dat hangt natuurlijk af van de templates die je hebt en de ervaring met deze of gene methode.
Ik ben er ondertussen uit dat ik het toch maar ga blijven doen met een template onder hoek op de body, zo heb ik het vroeger nog gedaan.

(ik moet nu toch maar es dat boek van hiscock gaan lezen... ja ik weet het, schande dat ik dat nog niet gedaan heb)

**Koot** · 20 augustus 2009, 08:01

Barno,

Inderdaad schuren van de tenon vind ik ook geen oplossing.
Ik heb juist voor de boven beschreven methode gekozen omdat ik de boel op die manier het beste onder controle kan houden. Met een bovenfrees kan je strakke vlakke maken en er wordt gewerkt met rechte referentievlakken.

Wat sneller gaat weet ik niet. Dit lijkt me toch een van de belangrijkste lijmverbindingen van een elektrische gitaar en daarbij is voor mij trefzekerheid belangrijker dan snelheid. Vooral omdat de relatie tussen de halshoek en de brughoogte vooraf helemaal duidelijk is loop je nooit een risico dat de afstelling van de action niet gaat lukken.

Jouw methode is natuurlijk ook een prima methode. Echter het bepalen van de halshoek doe ik over een lengte van zo'n 45 cm (afstand halsbody-verbinding tot topkam). Jij moet het over een kortere afstand doen, nl. boven op de body. Dat geeft eerder kans op onnauwkeurigheden. Maar waarschijnlijk is die iets grotere onnauwkeurigheid geen probleem omdat het binnen de afstelmogelijkheden van de brug valt.

Dat boek van Hiscock bevat een hoop wetenswaardigheden. Hoewel ik denk dat jij het meeste al weet en zal het voor jou meer een kwestie ven herkenning/bevestiging van je kennis zijn als je doorleest. Ik heb inmiddels al zo'n 10 verschillende boeken doorgeworsteld. Van Cumpiano tot Sloane, van Kinkead tot Hiscock, van Benedetto tot Bogdanovich. Er zit heel veel overlap in die boeken, maar er zijn ook punten weer ieder net een iets andere oplossing kiest. Dat maakt de horizon dan weer wat breder. Erg leerzaam.

Succes met de neckpockets !

Gr.

Gerard