Soms vraag ik me af waarom ik de moeite doe.

[Ike57]

Rot voor je Wouter. Maar misschien waren je verwachtingen wat te hoog gespannen.
Mijn mening: Als je geen verschrikkelijk goede naam hebt als gitaarbouwer zul je zelden iets verdienen aan een gitaar - dan blijft het hobby.

Laatst heb ik voor mezelf eens uitgerekend wat een zelfbouw gitaar me aan onderdelen gaat kosten. Voor dat bedrag kan ik ook een leuke tweedehandse gitaar kopen. Dat zou me veel moeite besparen.
Waarom ga ik het dan tóch doen? Omdat ik het leuk vind om te doen terwijl ik nu al weet dat het geld gaat kosten. Maar .... iedere hobby kost geld.

Wil je op deze wijze iets gaan verdienen? Dan zul je in opdracht een gitaar moeten opknappen, tegen een vooraf afgesproken prijs.

En ... zo te zien is de eerste opdracht al binnen:

Nou, aan je werk te zien mag je voor mij een signaturegitaar maken )

Hij vraag zelfs niet wat het gaat kosten! Dus een open eind begroting

[bagheera]

dat heb je toch super goed gedaan, en ik zeg dan ook weer het zelfde als iedereen.
Verkoop hem op Marktplaats en daar krijg je nog wel wat voor hoor.

Veel geluk

[Rinze]

Lullig inderdaad, maar bij een winkel niet onverwacht. En het vervelende vind ik dat je tegenwoordig met de verzamelwaarde en de gebruikswaarde te maken hebt. Een jaar of 20 geleden was zo'n Ibby 150 gulden waard. De verzamelaars gaan zich ermee bemoeien en de prijzen schieten omhoog, MITS volledig origineel en in uitstekende staat. Ik blijf het idioot vinden. Zo geweldig zijn de meeste Lawsuit Ibbies helemaal niet, tenminste voor zover ik me herinner.

Een gitaar is om op te spelen en ik zal nooit een vintage-man worden, als ik niet aan een gitaar kan prutsen om hem te verbeteren dan steken ze hem maar in hun reet. De mint verzamelaarsobjecten die zoveel opleveren stemmen mij vaak wantrouwig: als een gitaar van 35 jaar oud er als nieuw uitziet dan is er dus nauwelijks op gespeeld en hoe zou dat nu komen..

Maar helaas, de realiteit is dat mensen elkaar achterna hollen en liever bijvoorbeeld een klote Gibson kopen die veel te duur is dan een handgebouwde gitaar van een onbekende bouwer waar hart en ziel van die bouwer in zit. Merkgeilheid en inruilwaarde wegen zwaarder dan de kwaliteit van het instrument. En van de unieke persoon die we allemaal zo graag willen zijn blijft dan ineens een meeloper over..

Just some thoughts over de gitaarmarkt.. Ik kan me goed voorstellen dat je er als prof gefrustreerd van raakt. Een poos geleden was ik bij Rikkers in Grunn en verbaasde me ook weer over de m.i. veel te lage prijzen. Rijk zul je er dus niet van worden. Ik kan me voorstellen dat het wel een enorme bevrediging geeft om zelf kwaliteitsinstrumenten te bouwen. Maar of dat voor jou genoeg is kan ik niet beoordelen..

[Yoshida]

Maar helaas, de realiteit is dat mensen elkaar achterna hollen en liever bijvoorbeeld een klote Gibson kopen die veel te duur is dan een handgebouwde gitaar van een onbekende bouwer waar hart en ziel van die bouwer in zit. Merkgeilheid en inruilwaarde wegen zwaarder dan de kwaliteit van het instrument. En van de unieke persoon die we allemaal zo graag willen zijn blijft dan ineens een meeloper over..

Daarom bouw ik mijn gitaren zelf, en alléén voor mezelf...

[stijnkenens]

Tja, instrumenten herstellen en door verkopen, is altijd een tricky zaak.
Voor een winkel is dat meestal 'not done'. Omdat zoals hier boven reeds vermeld zij zelf ook winst moeten maken, boven op de uren aan werk.

Voor een bouwer is het soms wel mogelijk, zolang je niet in winst gaat rekenen. Soms kan je er juist je uren uit halen.

Maar die ibanez was wel heel ver heen, eigenlijk.
Als ik een instrument koop, weet ik meestal wel wat de verkoopswaarde is van een volledig origineel model.
Dan hangt het er vanaf hoeveel tijd je er wil insteken: lakken, dan kan je het vergeten, daar steekt zo veel tijd in...

Wat is er nog origineel, en wat kan er nog als origineel door gaan.

En dan is het wachten op de persoon die niet perse geeft om een originele gitaar, maar die gewoon de sound en bespeelbaarheid goed vindt, en die een droom gitaar wil betalen.

De vintage markt is echt om zeep door de verzamelaars: Een gitaar met originele fretten (maar volledig ingesleten, en dus onbespeelbaar) is meer waard dan een waarbij een fretjob is gedaan (vlakken of vervangen)
En dan mag het door nog zo'n goede vakman gebeurd zijn: ze is niet meer origineel.

Begrijpe wie begrijpe kan ...


s

[Bram+]

Ik heb zeker 300 euro en een hele hoop werk in deze gitaar gestoken, dus ik mocht rustig aan nemen dat het zichzelf zou terug betalen als ik hem weer door verkocht.

Als ik het nog niet gezegd had in je andere thread: je hebt met deze gitaar echt klasse werk afgeleverd! Ziet er goed uit.

DW doet in principe niks verkeerd aangezien dit zo overal gebeurt. Als jij verwacht dat ze die gitaar kunnen verkopen voor 400 euro bij wijze van spreken, dan geven ze jou daar waarschijnlijk maximaal 200 voor. Meer risico gaan ze niet lopen.

Wat betreft dat geld en tijd, als 'hobbyist' krijg je denk ik nooit je uren uitbetaald, afgezien van de 'ervaring' die je rijker bent, mag je inderdaad blij zijn als je je materiaalkosten eruit krijgt. Ik weet niet wat je in gedachte had om te ontvangen voor de gitaar, al dan niet bij DW, maar als je 300 euro uit die gitaar weet te slepen via marktplaats, lijkt me dat voor jou ook een nette prijs toch?

[BosaBoss]

Ben onlangs naar de shop geweest om een gitaar in te ruilen (wat ik uiteindelijk niet heb gedaan) en ze vertelden mij daar dat je praktisch nooit meer dan de helft van de nieuwprijs ervoor terug krijgt, als je hem inruilt bijvoorbeeld bij aankoop van een andere.

De winkel moet natuurlijk winst maken en kan zowieso nooit de volledige nieuwprijs vragen voor een tweedehands gitaar.

Zoals nog wat mensen al gezegd hebben, zou ik hem gewoon op enkele veilingsites plaatsen en dan krijg je zeker nog wel dat bedrag dat je wil.

[G.G.]

ja, dat is schrikken Wouter, maar je had het kunnen verwachten. Bij een winkel is je gitaar niets waard en ik schat dat ze er 100 a 125 voor wilden neertellen, meer niet.

Op marktplaats denk ik dat je 250 kan vangen, meer niet, maar dan moet je wel geduld hebben, veel geduld! Je moet iemand treffen die precies datgene zoekt.

Mijn roze strat (zie sig heb ik ook al maanden), mocht voor 250 weg (en alleen de materiaalkosten waren al behoorlijk hoger. Kijk ook eens naar de review van Ricktekent die hem een weekendje meegenomen heeft. Heb de aanpassingen gedaan die hij aangaf (frets zijn nu goed afgrond. Hij staat in E ipv Eb, met een 0.10 set ipv de 013-060 set die veel mensen afschrikt. Actie is nu heel laag). En nog heb ik hem staan. Waarom? Zelfbouw, als het niet in opdracht is, is geen f#ck waard.

Moet je dan stoppen met bouwen? Nee, je bouwt voor jezelf en voor je plezier. Wil je geld verdienen, kan je beter kranten gaan bezorgen, dan verdien je per uur nog meer.

Jij kan met hout werken, een ander kan weer solderen etc. Misscien zit een pedaaltjes bouwer of ampbouwer in hetzelfde schuitje en heeft die net een even onverkoopbare versterker opgeknapt, kan je met geslotenbeurs oversteken. Hou die optie open.

Daarom heb ik mijn roze strat in mijn sig op die manier aangeboden. Misschien is er een knutselaar die weerstanden, trafo's en zooi heeft liggen en die denkt: "Ik bouw wel wat leuks in die combo en we zijn allebei blij".

Mijn advies, doe die LP niet voor een prut bedrag weg, maar wacht op een liefhebber die persé die LP wil hebben, trek hem het vel over de oren of kijk of je wat kan "regelen".

[JurjenYarr]

G.G. die strat van jou vind ik er echt super uitzien hoor! en wat ik er zo over gelezen heb, zou ik die 250 er zo voor neerleggen!
het is dat je zo ver weg woont..

[Fendergast]

Professionele job. De gitaar ziet er gewoon goed uit. Maar ik vrees dat je rechtlijnigheid waarschijnlijk de oorzaak is van je desillusie. Je wilt de hoofdprijs zonder de afzetmarkt te kennen. Ik zou hem houden toch leuk voor je collectie als aandenken aan de noeste arbeid