Washburn

[strat 91]

afwerking is veel minder. Voorbeeld:

De fretten waren niet mooi glad afgevijld aan de zijkanten.
De gebruikte hardware is van minder kwaliteit (floyd rose (niet echt stemvast en ijzer van minder kwaliteit), stem mechanieken en de push/pull pot)
Bij 1 van de 2 die ik in mijn handen heb gehad zat er een kier (kon er bijna onderdoor kijken) tussen de hals en de halspocket.

Nog een minpunt:
Het brug element is geen echte bill lawrence

Cosmetisch minpunt:
De meeste chinese versies hebben dot inlays aan de bovenzijde van de hals ipv midden + voor de hals en body zijn 2 verschillende soorten hout gebruikt.

De hals is opzich ok, maar lang niet zo fijn als de usa die ik heb (mede door de slechte fret job)
Vind de chinese n2 echt op stagg niveau verkeren.


en filmpje van de washburn n2 die nu verkocht wordt (ook al gebruikt elke online shop incl washburn nog het oude model als voorbeeld):

http://www.youtube.com/watch?v=pSMEArNv9DQ

Geluid is ook vrij anders. De nieuwe klint wel vrij open, maar wel een beetje blikkerig. Is het filmpje ook wel te horen (ondankt dat de gitaar in het filmpje knetter vals is).

Als laatste. Ik heb mijn washburn n2 2e hand voor 175 euro gekocht. De nieuwe veel slechtere versie is 2x zo duur.

Maar goed als jij er blij mee bent zal de gitaar dus voor jou dus prima voldoen!

Mijn Washburn is dan wel niet perfect afgewerkt, maar zeker niet op brandhout niveau ala stagg. Bij mij is er niks noemswaardigs mis of verkeerdt aan de fretjes. Krijg een beetje het idee dat er zowel goede als slechte exemplaren tussen zitten. Bedankt voor het uit leggen van de verschillen trouwens. In mijn ogen is het gewoon een leuke allround gitaar, wel echt een werkpaard. Als ik mijn gitaar keuze over zou kunnen doen had ik denk ik toch nog voor wat anders doorgekeken, zeker met die prs van rond de 500 euro.