We hebben weer toegeslagen op de digitale rommelmarkt. Op de fiets opgehaald, tegen de wind in 10 km terugfietsen met deze gitaar in een joekel van een koffer. Het is topsport mensen.

Yamaha Pacifica 621. Zie je niet zoveel. MOR model van 1991, made in Taiwan. Hierboven had je de 700,800,900 en zelfs de 1200 serie. Kostte pakweg 500 gulden in die tijd denk ik.



Wat mankeert eraan na 30 jaar. Beetje fretwear onderin. 5 standenschakelaar en pots kraakten wat. Had een poetsbeurt nodig. En een grondige afstelbeurt, ik zet altijd 010-046 op mijn elektrische gitaren en er zat apehaar op. Oh jongens wat een hobby, FR gitaren.



Prachtige blauw metallic lak IMHO. Polyurethaan dus het zit er nog op na 30 jaar. Wel wat deukjes maar geen krassen door de lak heen. Hals/bodyverbinding is echt apestrak. Ik snap niet dat mensen 3000 ballen over hebben voor een 70s CBS Fender Strat. Daar kon je een speelkaart in steken.



Takeuchi Japan TRS FR tremolo, zit ook op sommige Ibanez Japan RG's. Stevige stalen tremolo die als hij dan eindelijk goed staat afgesteld, goed op stemming blijft ook bij heerlijk faute EvH duikvluchten.

HSH pickups van onbekende makelij. Vreemd, bij cleane sounds klinkt de single coil te zacht, met overdrive trekt ie bij zeg maar. De humbuckers klinken prima, met de neck HB kan je jazz/fusion spelen en met de brug HB lekker loeien. Qua sound is deze Yamaha meer een powerstrat met HB's, Ibanez heeft toch een eigen sound, anders. Je kan er heerlijk faut mee rocken maar een coverband gitarist zou hier best het podium mee op kunnen.



Halsprofiel zit tussen Fender en Ibanez in, breder dan Fender, dikker dan Ibanez. Speelt prima. Ik had wel wat dikkere frets gewild. Mijn 1990 Ibanez S540 heeft een Wizard neck die zo plat is als een lineaal. Deze is wat steviger wat zeker niet slecht is. Minder kwetsbaar.

1e indruk. Wat een kwaliteit, niet te vergelijken met de huidige instap Pacifica's. En dit was gewone Taiwan massaproductie in die tijd. Zoals hij ook de tand des tijds heeft doorstaan. Dik in orde.