Het ECHTE belang van hout in een elektrische gitaar...

[macwilliams]

Dan is het bij deze onomstotelijk bewezen en moeten we deze nieuwe evangelie verspreiden over de hele.wereld opdat er geen boom meer sneuvelt voor onze hobby.
Wee ons wee ons wat waren we blind al die tijd.

[Midwolda]

Iedereen aan de Sonex.

[wietse]

mdf is dus de oplossing!
lekker goedkoop en gemakkelijk te bewerken.
alleen jammer dat een mdf gitaar amper sustain heeft.

[no 1 hops]

de grootste invloed van het geluid van de gitaar is de kwaliteit van je gehoor (en wat je nog hoort) en wat je qua geluid/tone het ultieme geluid vind.

ik speel alleen via een gnx via mijn hoofdtelefoon.
het wordt een hele andere ervaring als iemand mijn gitaar gebruikt over een echte buizenversterker.

jouw ideale plaatje is dus de samenstelling van alle zaken vanaf je oren, via je vingers tot aan de luidspreker(s) en alles wat daar tussen zit.

een mooie hobby die ons van de straat houd toch? ;-)

o ja, niet elk stukje mahonie, esdoorn etc klinkt hetzelfde, niet eens van de zelfde boom.
daarom is het ook zo leuk als je eens een goedkopere gitaar te pakken krijgt die net wat beter klinkt als die dure versie ondanks dat ze 'hetzelfde hout' als bron hebben

[Rooker]

mdf is dus de oplossing!
lekker goedkoop en gemakkelijk te bewerken.
alleen jammer dat een mdf gitaar amper sustain heeft.

Koop je toch een pedaaltje voor

[Basvarken]

Gaaf ding!

[Mitch]

Cool ding inderdaad, maar een matige redenering. In mijn ervaring is het toch al zo dat de hals bepalender is dan de body. En een hals humbucker en een stuk staal als minibody en dan een warm geluid, ja duh...

[bass blom]

inderdaad, warm is zo ongeveer elke gitaar op het neck element.
de brug, die is denk ik het meest bepalend.
die doet altijd mee aan de sound, waar je ook bent op de hals.

[piezo]

En vergeet vooral de montageschroeven van de brug niet. Die zijn echt allesbepalend

Ik heb nu al een tijdje een Fender "classic '60" telecaster, in olympic white, een beetje de Steve Cropper signature, maar dan beter uiteraard , ik heb er gewoon de stock-set in gezet, met dus een vrij twangy brugelement, en een vrij bluesy neckelement, perfect voor de meer vintage klanken die ik uit een telecaster wens te halen.

De gitaar klonk goed, tot ik ontdekte wat een verandering in montageschroeven van de brug kan doen. De brug zit normaal vast met 4 kruiskopschroeven van zo'n 20mm lang, maar sinds ik de middelste twee vervangen heb door twee iets langere exemplaren, klinkt de gitaar gewoon beter. Die typische jaren '60 scream krijg ik er nu beter uit, waar ik het vroeger moest hebben van oude snaren en een dik plectrum, nu komt het gewoon vanzelf.

Dus hup, twee schroeven eruit, en twee langere erin, en ik heb terug een perfect bruikbare gitaar.

Mijn punt: het spelen met schroeven in de bridgeplate maakt van een gewoon goede gitaar een betere gitaar. En het hoeft nogeens niet veel te kosten!

nog een voorbeeld:

De montageschroefjes van een '62 telecaster zijn van die "philips-head" schroeven met een afgeplatte kop. Propere, edoch warme leadsound, met die typische "belletjes", no way!

Maar verander je ze voor de schroefjes van een '52 telecaster, met de "slotted head" en een bollere kop, en dan is het plots een geweldig klinkende brugconstructie. (de vintage brug heb ik altijd al tof gevonden; de enige telecasterbrug van Fender die ik tof vind :P, die met de brass saddles is ook tof, maar te twangy.)

Nog een laatste voorbeeld:

De gerelicte schroefjes van Seymour Duncan Antiquity. Alle schroefjes van Seymour Duncan zijn dezelfde, zelfde metaal, zelfde vorm, zelfde lengte, enige verschil is of ze verroest en/of verweerd zijn.

Je kan niet zomaar zeggen: "de relic, da's iets stroever dan niet gerelict" of "de relic, da's bruikbaarder om te monteren dan huppeldepup". Ik bekijk nu even de "philips-head" schroeven. Die zijn mooi, strak, geven een mooi warm klankbeeld,... Te gek eigenlijk in de brugpositie van een telecaster. Ik moet wel zeggen dat de slotted head schroefjes van de '52 beter zijn, die geven ietsjes (niet veel) meer bite en growl aan het geluid. Kim Wilson zei ooit: "een slotted head geeft betekenis aan het middengebied" (niet letterlijk, maar het kwam op hetzelfde neer), en dat is iets waar het element van de classic '60 soms wel last van heeft. een vernieuwde CRL-switch en 250K potmeters erin gesoldeerd, en een Orange Drop condensator geeft al een vlakker verloop, maar de schroefwissel maakt het laatste verschil.

ik ben benieuwd naar wie hier al een screwswap geprobeerd heeft, en wat de ervaringen zijn!

[Tunes]

Er is nogal wat dat je geluid kan beïnvloeden:

- soort hout van de body
- maple top of niet
- constructie van de nek
- soort hout van de nek
- soort hout van de toets
- soort brug
- soort lak dat is gebruikt
- topkam
- headstock (tilted, reverse etc)
- elementen
- soort schakeling
- potmeters
- snaren
- spacing van de elementen (22 of 24 fretter)
- vintage decal of niet
- eventuele stickers

Je vergeet de belangrijkste:

Je eigen oren
Je beleving

Voor de rest, soundcompound (hout is voor mietjes).