Nou zeg!
:D
Printable View
craquele gaat in cellulose nou juist niet alle kanten op dat gebeurt alleen bij slechte relics, daar wordt de craquele gecreerd met stikstof wat op 1 plek gericht wordt waardoor de barsten zich vanuit 1 plek naar buiten richten (spiderweb craquele), "echte" craquele volgt het hout dat zich uitzet en inkrimpt en omdat cellulose na verloop van tijd steeds dunner wordt en ook harder wordt scheurt de cellulose uiteindelijk langs evenwijdige lijnen (met eventuele wat crossover lijnen) maar het merendeel is evenwijdig
wanneer poly barst (het kan niet craqueleren daar is het te dik voor) volgt dat een meer grillig patroon
betekent niet dat dat zwarte paint op deze (of 1 van jullie gitaren) nep is, het kan een echte customcolour zijn (zwart was geen standaard kleur in de seventies) en door fender in cellulose gespoten zijn maar het kan dus ook een refinish zijn
In principe heb je gelijk. Maar geen van mijn (ouwe) gitaren heeft uitsluitend lijnen in de nerf-richting, allemaal hebben ze dwarslijntjes, waardoor een warrig patroon van blokjes ontstaat..Ik heb wel een polyester gitaar, met cracks in de richting van de nerf.Citaat:
"echte" craquele volgt het hout dat zich uitzet en inkrimpt en omdat cellulose na verloop van tijd steeds dunner wordt en ook harder wordt scheurt de cellulose uiteindelijk langs evenwijdige lijnen
Bij deze gitaar is geen sprake van een grillig patroon, de lijnen staan haaks op waar je nerf zou verwachten. Eigenlijk een heel vreemd patroon, al komt het vaker voor. De beschadigingen aan de achterkant - moeilijk te zien- geven wel de indruk van polyester, vind ik.Citaat:
wanneer poly barst (het kan niet craqueleren daar is het te dik voor) volgt dat een meer grillig patroon
we zouden hem eigenlijk in het echie moeten zien :D
dan kan het zijn dat die MIJ een andere toplaag heeft dan polyester of polyurethane, zelfs fender US spuit cellulose over poly. wellicht zit er een acryl toplaag op ?
Ik heb er ook eentje en vind hem fantastisch spelen en klinken, maar goed... Dit is wel een echte, alleen de tuners zijn eens vervangen.
Eind zeventig heeft Fender met lakken geexperimenteerd. Ik heb een zwarte 78 gehad die helemaal blauw was uitgeslagen en mijn antiqua vergeelde waar je bijstond en kon bovendien niet tegen -mijn- zweet.
Ik geloof niet dat Fender nog cellulose voor bodies gebruikte -maar ik sluit niks uit- maar rare lakken des te meer.
http://link.marktplaats.nl/402326504
Lijkt mij eerder een Squier Standard.....uit 2002