Ik heb al een SG standard. Ik heb er even over nagedacht om de mijne te verkopen en later terug een SG te kopen maar dat ga ik niet meer doen. Gibson heeft enkele wijzigingen/'updates' doorgevoerd zoals de grotere headstock, het vervangen van de potmeters door zo'n printplaatje waardoor je ook onder andere makkelijk je pickups kunt switchen en nu het min-Etune systeem. Het ziet er niet mooi uit, ook al hangt het aan de achterkant van je gitaar en ziet bijna niemand het. Hout aged mooi, plastic niet. En wat als het over 10-15 jaar niet meer werkt? Dan moet je dus je tuners vervangen en/of zit je met een systeem dat niet meer werkt of outdated is. Daarom vind ik je analogie met het draairampje/elektrisch niet echt correct. Een beter analogie is een mechanische vs digitale kilometerteller in je auto. De software en technologie verandert zo snel dat de digitale kilometerteller van een Lamborghini Aventador over 10-20-30 jaar outdated is en niet meer interessant of niet meer werkt. De kilometerteller uit een Porsche van 1965 zal gewoon blijven werken en is makkelijk te repareren in 2030.
Een gitaar mag/moet voor mij zo simpel mogelijk blijven, niks digitaal of rare gimmicks. Stel dat Gibson dit ook toepast op alle Les Paul Standards/Traditionals/studio's dan ga je heel wat meer kritiek horen.