Printable View
Nou ja, alles, maar ik kom een heel eind.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door telerocker
Ik vraag me af of het zo kan zijn dat mensen een andere definitie hanteren bij het door de mix prikken, en dat daar misschien verassing ontstaat.
Voor mij betekent het niet veel meer dan de mogelijkheid om zonder veel harder dan de overige instrumenten te staan toch goed hoorbaar te zijn.
Moet wel eerlijk zeggen, bijv. een Marshall is wel agressiever in het mid-hoog. Dat doet wel meer snijden in de zin van noten articulatie. Beetje het verschil tussen een bruller en een giller. Maar ey, Dennis, je hoeft je nergens tegen te verdedigen man. Die rectifier is helemaal jouw versterker en daar is niks mis mee. Het is nog een puike versterker ook.;)
O, zie het niet als verdediging, en ik ben ook niet op mijn pik getrapt; ik kan genoeg dingen verzinnen waarom iemand die versterker niet te pruimen vind (ik noem er zelf een paar: niet strak, stug, lelijk, te veel knopjes, niet zo servicevriendelijk, etc), en dat mag natuurlijk ook, maar er wordt hier naar mijn mening gewoon wel heel erg een bocht afgesneden :)
Met mijn Hughes & Kettner Triamp mk2 heb ik veel moeilijkere momenten gekend vwb ligging in het geheel, en mijn ernst fliek set eigenlijk ook.
En dan noem ik de diezel herbert (die ik ondanks dat nog steeds gruwelijk gaaf vind) nog maar niet...
Ik kan me overigens voorstellen dat het een (sub)genre dingetje kan zijn. Ik vind metal leuk, maar ik ben traditioneel. Dus E stemming, Eb, of D, lager kom ik niet.
Ik kan me voorstellen dat als je in lage Ges speelt ofzoiets dat de spelregels wat anders worden.
Het is niet dat jouw ervaring minder is dan de mijne, sterker nog, zo te horen heb jij meer ervaring met de recto's dan ik. Echter was jij degene die stellig afschermde dat het niet aan de amp lag, suggererende dat het dus aan mij lag.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door D3nnis
Maar zoals dat nou eenmaal gaat met muziek. Alles komt neer bij de persoon en zijn twee oortjes, en die zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde. Onze bassist loopt af en toe te koeren dat hij zichzelf niet hoort, terwijl de rest van de band alleen nog maar bass hoort. Zo vind ik koch amp, als ik hier zelf op speel stugge levenloze bakken. Terwijl als ik ze soms hoor in sommige bands, er echt wel mooie sounds in zitten.
Ik moet zeggen dat het de laatste tijd wat is afgezwakt, maar er was een tijd dat op ieder optreden wat je deed er wel een band stond met een recto. Dus ze zullen zeker niet verkeerd zijn, maar het is niet mijn smaak. No offense, ieder zijn ding, en uiteraard is het afhankelijk van je gehele signaalketen van gitaar tot PA.
Daar heb je zeker een punt.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Thiez
Ik heb dat geenszins bedoeld als kritiek naar jou toe, excuus daarvoor.
Herkenbaar, niet zo zeer met Koch, maar ik heb dat vaak met marshall, de typen die ik ken in ieder geval. Ik houd van het marshall geluid, maar als ik er zelf op speel kan ik er niks mee (weer hebben het hier dan over de dsl, tsl en jcm 900's....verder is het lang geleden dat ik een marshall gebruikt heb).Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Thiez
Misschien speel ik daarom graag op de mesa, dan klinkt het sowieso poep, wat ik ook doe :D
Dat stugge zit sowieso wel vaak in high end versterkers. Minder vergevingsgezind door minder compressie. Maar als je dat in de vingers krijgt, dan tover je wel een ontzettend tof geluid uit zo'n bak. Of een beetje smokkelen met een tubescreamer of zo.:roll: Ik heb totaal geen ervaring met Koch, maar ik kan me zo voorstellen dat dat bij Koch ook een beetje zo is. Die Marshalls, je noemt er nou ook een paar op hoor ey Dennis...:D Hoewel ik een DSL nog wel een aardige bak vind en een JCM900 Dual Reverb krijg ik ook nog wel een leuk geluid uit naar mijn smaak. De TSL ben ik geen fan van, vind ik ook niet een typisch Marshall geluid.
Het lijkt er op dat ik volgende week weer heel de meuk uit de oefenruimte thuis heb staan. Fotootje upcoming!
Klopt, wat ik ervan ken is niet tekenend voor alles dat een Marshall logo heeft.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Brum
TSL kon ik helemaal niks mee, die zag je destijds best veel. Die versterkers, samen met de JCM900 (SL-X) hebben er (in het kort) voor gezorgd dat ik toch wel een tijdje met een grote boog om marshall heen ben gaan lopen; je kende wat er in winkels, oefenruimtes en bij andere bandjes stond, en internet was lang niet zo aanwezig als nu.
Zelf heb ik in de tussentijd wel nog 3x een JMP-1 preamp gehad, en ook dat is haat/liefde. Klinkt goed bij een ander, en bij mij niet.
Een maatje van me heeft een door edwin thoen verbouwde jcm800, dat is wel een vette bak, en de JVM serie kan ik qua sound ook nog wel waarderen geloof ik (maar daar heb ik zelf niet veel speeluren op doorgebracht).
Wat is volgens jou een echte must om eens te proberen voor "het" Marshall geluid?
Het Marshall geluid, ik weet niet of dat bestaat. Een agressief mid hoog, dat is voor mij dan nog wel Marshall. JMP's, plexi's, JCM800, DSL, Vintage Modern, dat vind ik wel puike bakken. Maar je haalt er niet allemaal de ladingen gain uit als uit een rectifier en dat kan best wennen zijn. Zeker ook een ouwe plexi is bepaald niet vergevingsgezind. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daarin ook geen groot ervaringsdeskundige ben hoor. Er lopen hier jongens rond die daar een veel beter antwoord op kunnen geven.
Marshalls kunnen lekker klinken. Het is inderdaad vooral het agressieve mid denk ik wat de marshallsound is. Samen met veel hoog.
Echter het nadeel met marshall vind ik dat bij hogere gain settings ze dreigen te gaan verzuipen in het laag. Een plexi heeft dat (met loadbox, zonder is hoog gain setting niet mogelijk haha) en JCM hetzelfde. En ze hebben vaak wel een beetje volume nodig, anders dreigt het hoog te overwinnen en worden ze schel.
Koch staat geloof ik nogal bekend als perfectionist. En dat hoor ik denk ik terug in zijn versterkers, beetje te hifi achtig. Te schone oversturing, geen rauwe rand eraan, etc. Maar goed, dat mis ik bij de duurdere jongens uit de engl stal ook, de SE en invader enzo allemaal wat compressed, schoon. Ik hou van een rauwe rand aan mijn drive sounds. En dat komt denk ik uit het hoogmid/hoog. Een ander bestempeld dat misschien weer als schel. Toch weer dat smaak dingetje haha.
Een ouwe Plexi kan fantastisch klinken, maar is ook ongenadig eerlijk. Wat betreft Koch: ik heb een Multitone gehad. Mijn ervaring met die amp is dat er niet zoveel tone in zit en je er gain in moet draaien om een fatsoenlijk geluid te creëren. Het geluid is aan de platte kant, vond ik. M'n Diezel is precies het tegenovergestelde. Die zingt al met een klein beetje gain en heeft veel meer punch. Hij prikt ook goed door de mix en zo zijn we weer on topic. :)