Ik kan het me heel goed voorstellen. Mocht hij toch weer weg mogen hoor ik 't wel :ok:.
Gebruikten ze trouwens nitro of poly lak voor die JV's?
Printable View
Aan de brandplek op de headstock te zien, kon ie ook wel van Malmsteen zijn geweest. ;)
De domestic JV zijn poly of nitro, afhankelijk van model. Ik weet niet zoveel van de gitaar af, de Japanse handelaar zijn engels was werkelijk belabberd.
Zojuist krijg ik een nette zwarte 89er USA strat aangeboden, is het een aardige zijn of is deze uit de "slechte" Fender periode en wat mag zoiets kosten ten tijde van de krediet crissis?:dontgeti:
Normaal zou ik erop spelen den dan weet ik wel of het wat is maar in dit geval wil ik iets meer info (waarde en eventuele kwaliteit) voordat ik de auto in stap voor een rit van iets meer dan 150Km
t zijn echte gebruikssporen ja :sssh: plm 25 jaar van de bouwer en nu plm 5 jaar ofzoiets plusminus van mij
Valt geen kut over te zeggen. In die periode zijn waanzinnig goede gitaren gemaakt, maar ook wat mindere. Eigenlijk is het nooit echt anders geweest. Over het algemeen was de afwerking in die periode perfect in orde.
Kwaliteit is geld waard en rotzooi niet. Het zal toch een gok zijn. Aan jou de keus of je 'het risico' neemt.
Je hebt 1 voordeel; als je het ding voor een redelijke prijs kan kopen en ze blijkt je niet te bevallen, kun je die plank altijd weer doorverkopen voor dezelfde prijs.
Ik heb een '95'er USA Strat.
Die doet het best goed vind ik, er zijn een paar minpunten:
- zgn. badkuip onder de slagplaat, ik weet niet of het veel verschil maakt, maar de "puristen" willen graag meer hout.
- ontstemd als de tremelo ruig gebruikt wordt.
- de lak op de hals en toets vertoond craquelé.
Ik denk dat de waarde voor een goeie tussen de €700,- en de €900,- (om en nabij) ligt, maar ik ben geen kenner.
Hier even een foto van de gitaar welke mij te koop is aangeboden:
http://lh3.ggpht.com/_vC6kAz2Bysg/S7...0/DSCF2694.JPG