Printable View
Binnen een uur waren we opgebouwd en gesoundchecked. Voor ons een mooie prestatie, meestal is er nog wel iets wat niet helemaal lekker werkt en misschien vervangen moet worden. Om half negen aankomen en om half tien speelklaar zijn vond ik erg netjes.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door B_2_the_a
D.
wij hadden een geluidsman die zich afvroeg wat wij op het podium deden,
de eerste opmerkingen waren, als jullie er doorheen spelen stop ik, (nogal wiedes) en leuk zo'n mic. voor het eerst in je handen maar je doet het helemaal verkeerd,
verder deed hij zn werk wel goed,
Misschien had hij wel gelijk...
Ik heb eens een aantal reacties in dit topic gelezen en zie dat er vaak nogal eens misverstanden ontstaan tussen technici en muzikanten.
Zelf heb ik ook de nodige ervaring (even de ervaring van 25 juli buiten beschouwing gelaten:)) waarbij het vaak de organisatie is die de basis legt voor de problemen en waarbij ogenschijnlijk onbelangrijke details het verschil kunnen betekenen tussen een top optreden of een pruts avond.
Hoe vaak ik niet op locaties kom waarbij ik, ondanks schriftelijke en telefonische afspraken, niet goed kan lossen, parkeren (ook leuk, krijg je een kaartje voor de parkeergarage terwijl je met een verhoogde en verlengde bus bent), er geen eten is geregeld, het podium nog vol staat met tafels, stoelen en andere troep. Maar er wordt wel van mij verwacht dat ik een hapklaar podium klaar heb staan op het moment dat de band arriveert.
En als alles aan is gesloten wil dat nog lang niet zeggen dat alles ook klaar is, alles uitfluiten en netjes afregelen is ook veel werk.
Dan de bands, natuurlijk doe ik mijn werk ten dienste van de artiest, ik heb er een passie voor en vind het prachtig om een hele strakke mix te maken waarbij de artiesten op het podium het ook top naar hun zin hebben.
Ik ga daarbij vaak veel verder dan nodig, van het compleet stemmen van een drumstel aan toe omdat de drummer dat niet kan (je zou dan verwachten dat de drummer in kwestie ook niet kan drummen maar niets is minder waar) tot het regelen van een stapel lege kratjes om de gitaar amps op hoogte te krijgen.
De soundcheck is een voorbode van wat er komen gaat, via een talkback microfoon neem ik de leiding en start met het slagwerk.
De overige muzikanten gaan zich dan al snel vervelen met als gevolg dat er twee een drankje gaan halen, een gaat even naar het toilet en die ander begint op standje 10 in te spelen.
Klaar met de drumkit, mag ik de bassist even horen?
Ow, ja, ik kom eraan, ff mijn koffie opdrinken.
Ok, gaan we verder met de gitarist, mag het iets zachter? En heb jij je oren op je kuiten zitten? Want daar staat je versterker op gericht.
Kratjes geregeld, versterker op hoogte, van standje 11:blast: naar standje 4, ik loop weer naar de FOH tafel en ondertussen gaat de versterker naar standje 6 (ja ik kom uit een ei:supercool:).
Dan de vocals, mag mijn monitor harder? Ja, misschien is het handig om je partituur tussen je hoofd en de monitor uit te halen, dan is er een kans dat je hem hoort.
Kun je nog een stukje zingen? Is dit het volume waarop je de hele avond zingt? Nee, straks ga ik pas los, nu is er nog geen publiek. Ja, maar toch wil ik graag even testen of je monitor goed is op 'normaal' zang volume.
Oeps! mijn monitor piept! Ja, ik heb het gehoord, kun je je aanwennen om je microfoon als je niet zingt omhoog te houden en niet precies op de monitor te richten?
Dit verhaal is zoals de 'gemiddelde' gig gaat, sommige dingen zijn uiterst frustrerend maar het meeste is nou precies de uitdaging die ik zo leuk vind.
Vooral als je na afloopt hoort dat men echt veel aan je tips heeft gehad en dat het geluid helemaal top was.
Het blijkt wel steeds weer dat er, wat de technicus betreft, tussen het oordeel prutser en genie slechts een heel dun lijntje loopt.
Hier ben ik het (als technicus zijnde) absoluut niet mee eens...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MusicXtra
Een geluidsgod bestaat niet, maar je hebt enkele exemplaren (op wereldklasse, zoals geluidsman van toto, etc..) die komen wel in de buurt van de zoon van de geluidsgod ;)
99 % van de geluidstechnici tegenwoordig zijn prutsers, die kopen als slager een geluidssetje en vinden zichzelf technicus.
De enige technici die ik ken heb gehoord waar ik van denk: die zijn goed bezig zijn technici die al tientallen jaren ervaring hebben en altijd zoeken naar de 9 (zonder hun stabiele 7 te riskeren waar een prutser al heeeel erg blij mee zou moeten zijn)...
Dus om te zeggen dat geluidsgenien soms niet veel verschillen van prutsers is hier even heel fout gezegd!
Dan heb jij die zin niet begrepen, dat is helemaal niet wat hij zegt.
ik wel. Maar al te vaak zal een band hun oordeel vellen op basis van losse metingen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door B_2_the_a
Als pappa of mamma na het optreden langskomt " ik heb de hele tijd aan de geluidsman gezegd dat jij te zacht stond maar hij deed er niets aan" dan is een geluidsman al een prutser. In veel gevallen waar, maar in minstens net zo veel gevallen willen de trotse ouders eigenlijk alleen hun zoon/dochter horen en niet de rest van de amateurmuzikanten. Die roze bril verziekt de waarneming. Maar ook het eindoordeel over de geluidsman.
zo zal een gitarist die voor het eerst te horen krijgt dat zijn 4x12 kast beter thuis kan blijven dit toch vaak als een totaal brevet van onvermogen interpreteren.
Een vocalist zal helemaal per definitie altijd vinden dat alle problemen aan de geluidsman liggen. "waarom zet ie niet even mijn microfoon harder op de monitor" enz
Je moet mijn opmerking wel in de context van het verhaal houden....Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door B_2_the_a
Wanneer tijdens een optreden de monitorversterkers ermee kappen omdat de opdrachtgever een bakplaat op dezelfde groep aansluit wordt de technicus erop aangekeken.
Wanneer er door slechte voorbereiding van de opdrachtgever veel te weinig tijd overblijft om de puntjes op de I te zetten wordt de technicus erop aangekeken als er iets rond gaat zingen.
Gebeuren er twee zaken zoals hierboven genoemd dan word ik als technicus al heel snel een prutser genoemd, begrijpelijk vanuit de band en het publiek gezien, maar wel heel frustrerend wanneer je in zo'n geval meermalen voor juist die problemen hebt gewaarschuwd.
En, ik ben bij een 9 nog steeds niet tevreden hoor, steeds blijf ik luisteren en fine-tunen om naar die 10 te werken.
Overigens ben ik van de geluidsman van Toto niet echt onder de indruk, één keer een concert in Ahoy bijgewoond, vooraan werd je misselijk van het sub en op de andere plekken waar ik gestaan heb was er slechts sub en midhoog te horen dat bovendien ongeveer 20 dB boven de pijngrens stond. Maar ook daar ben ik voorzichtig met mijn oordeel, ik weet niet welke problemen er aan vooraf zijn gegaan.
Even over het probleem dat gitaristen de boel vaak te hard zetten; ik merk ook regelmatig dat technici de gitaren erg onduidelijk in de mix hebben zitten.
Als technicus snap ik waarom het vervelend is dat een amp naar de benen van de gitarist en de oren van het publiek staat te blazen.
Als gitarist begrijp ik dat de duidelijkheid van mijn sound erg belangrijk is en dat een droger geluid met veel midden vaak beter werkt dan een wollig geluid met te veel effecten en gain.
Als ik moet optreden laat ik altijd onze zanger uitleggen dat de gitaar belangrijk is in onze muziek en dus duidelijk in de mix aanwezig moet zijn. Dit werkt vaak beter dan wanneer ik het zelf zeg, omdat het dan vaak als arrogantie wordt gezien. Toch is het regelmatig zo dat mijn gitaar bijna onhoorbaar is als ik het volume naar aanwijzing van de dienstdoende tech afstel. Ik ga altijd even luisteren en schroef mijn gitaar meestal wel weer iets op, zodat de balans op het podium in ieder geval goed is (meestal door meer midden in mijn sound te draaien ipv meer volume, maar goed...) , of ik geef aan dat de gitaar te weggefrommeld is in de mix.
Zijn gitaristen en technici zo uit elkaar gegroeid dat er een eeuwigdurend conflict ontstaan is? Luisteren gitaristen niet goed genoeg naar de aanwijzingen van de tech? Houden technici niet van het geluid van een gitaarversterker? Zouden drummers het gevoel hebben dat de drums altijd te zacht staan in de mix?
Dit is een gitaristenforum, dus ik denk dat het best eens leuk is om wat tips te geven uit het oogpunt van de technicus, om misschien in de toekomst de relatie tussen gitarist en tech weer iets te verbeteren. ;)
Ik zal beginnen met wat standaard tips die we allemaal wel kennen, maar voor beginners toch handig kunnen zijn:
- Nooit je versterker/speaker op het publiek richten, maar op je eigen oren.
- Nooit te veel bas in je sound draaien, want dat wordt snel modderig en de andere instrumenten leveren genoeg bas voor een vette sound.
- Veel midden zorgt voor een duidelijker geluid.
- Te veel hoog is vaak minder erg dan te veel bas, maar een te dun gitaargeluid zorgt vaak voor veel ergernissen bij het publiek en de technicus. Luister met je oren bij de speaker, want daar staat de microfoon ook.
- Nooit te veel gain gebruiken. Je geluid wordt er onduidelijk van en verzuipt compleet in de mix.
- Leer de balans tussen de kanalen van je versterker kennen en stel ze goed af. Niets is zo irritant als een veel te hard clean geluid tegenover een onhoorbaar drive geluid.
- Als je een soloboost gebruikt, speel tijdens de soundcheck met deze boost aan, zodat de tech zijn inputvolume goed kan afstellen.
Ik hoop wat aanvullingen te lezen!
Dit is ook precies de reden dat ik hier ben blijven hangen.;)Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Michael AE
Het is volgens mij in alle gevallen heel goed mogelijk om zowel de technicus als de gitarist tevreden te krijgen.
Vaak merk ik bij bands dat ze op het podium uit hun dak willen gaan en vooral zichzelf overal duidelijk bovenuit willen horen. Bij een optreden komt het zaalgeluid op plaats 1, daar moet de prioriteit van zowel de band als de technicus liggen, het optreden is immers om het publiek te vermaken.
Op een klein podium is het onmogelijk om jezelf altijd boven de andere bandleden uit te horen, hier zullen dus compromissen gesloten moeten worden.
Door slim op te stellen en aandacht te besteden aan de plaatsing van versterkers en monitoren kun je al heel veel problemen voor zijn.
Te vaak zie ik gitaristen die hun versterker op de grond hebben staan met zichzelf er vlak voor, is die versterker dan ook nog op het publiek gericht dan is het maken van een goeie zaalmix al onmogelijk geworden. Een versterker op hoogte en niet op het publiek gericht kan al snel 10 dB schelen.
Een floormonitor heeft een min of meer gerichte afstraling, zorg dat je midden in die afstraling staat dan hoor je de monitor zo goed mogelijk. Een drumstel kan ook links of rechts van het midden op het podium staan, meestal staan de vocals pal voor het drumstel, da's geen pretje op een ondiep podium wanneer de drummer eens ff lekker op zijn bekkens tekeer gaat. Het drumstel uit het midden plaatsen kan ervoor zorgen dat iedereen minder 'last' van elkaar heeft waardoor je al snel weer een paar dB aan podium volume omlaag kunt.
Monitoren zijn meestal voorzien van een 31 bands EQ, er kan dus meer mee dan alleen harder of zachter, probeer, als je je monitor niet goed hoort eens aan te geven of je wat meer mid, midhoog, laag, etc. wilt, vaak werkt dit veel beter dan simpelweg het volume opvoeren.
'Less is more' muziek maken is de kunst van het weglaten en vaak werkt dat op podia ook, vaak maak ik tijdens de soundcheck even 'pas op de plaats' als het allemaal niet lukken wil. Dan stel ik voor een aantal dingen terug te draaien. Speelt de band een nummer dan luister ik zonder FOH of er vanaf het podium al een goede balans komt en probeer waar mogelijk de muzikanten aan te geven wat er aan schort. Voor kleine locaties is het dan al voldoende om slechts de vocals, de kickdrum en toetsen via de PA te versterken.
Bij gebruik van compressors, effecten, gates, etc. geldt ook dat ik die pas ga gebruiken op het moment dat ik denk dat het er echt beter door gaat klinken.
De grootste 'fout' waar ik regelmatig tegenaan loop is dat bands in de loop van de avond alles steeds ietsje harder zetten, de vocals kunnen dit niet en dus zullen die meer monitor willen waardoor de rest van de band ook weer een tandje bijzet met alle problemen van dien.
Toch is dit nodig voor de psychische climax van de band en het publiek, om dit te kunnen doen zul je dus altijd moeten zorgen dat er 'ruimte' is om iets harder te kunnen en is het heel belangrijk bij de volgende set weer op het oorspronkelijke volume te beginnen.
En dan hebben we het niet over de bands met de geweldige gitaristen, maar waarvan de vocalist absoluut niet kan zingen. :DCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Michael AE
(kon het weer niet laten)
Hehehe, effe happen: Onze zanger kan heel goed en zuiver zingen, maar dat vinden we niet bij alle nummers en teksten even goed passen. We hebben wel een aantal nummers met "normale zang" hoor en dan zal je horen dat het een prima vocalist is.
Ik neem even aan dat je het over mijn bandje had, omdat je het over een geweldige gitarist had en dan voel ik me natuurlijk meteen aangesproken...
Ik vind het een beetje jammer dat er zoveel mensen zijn die niet in staat zijn om samen te werken. Er zijn veel 'geluidsmensen' die er weinig van bakken, maar begrijp dan wel dat dit vaak goedbedoelende vrijwilligers zijn.
Van een professional mag je het een en ander verwachten, maar ook de meest doorgewinterde pro zal op een gegeven moment geen soep meer kunnen koken van de ingrediënten die hem ter beschikking worden gesteld.
De FOH man van Toto werd even genoemd en dat zijn mensen die bij de band horen, elk nummer van haver tot gort kennen en de muzikanten ook.
Ik heb het een jaar of tien gedaan en soms word je er moedeloos van, maar een kloof scheppen tussen de technicus en de muzikant is zo voor elkaar. Als je in een studio aan de gang gaat kom je er al snel achter hoe moeilijk het is om een mix te maken waarin elk detail goed hoorbaar is. Op het podium moet het in één keer goed zijn, er is geen herkansing mogelijk.
Samenwerking is het sleutelwoord en dat moet van beide kanten komen, waarbij ik opmerk dat de rookies geholpen moeten worden met kalmte en rust. Opgefokt doen werkt averechts.
Klopt helemaal, ik verbaas me soms over het gebrek aan kennis bij sommige technici, ook al ben je hobbyist, je hebt toch wel even de verantwoordelijkheid in handen voor een compleet evenement.....Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Han S
Als er poep op het podium wordt geproduceerd kan zelfs de beste technicus er geen 5 gangen maaltijd meer van maken.
Wanneer zowel technicus als band het uitgangspunt hanteren dat het publiek een zo goed mogelijk geluid moeten hebben en daar samen aan werken moet het helemaal goed kunnen komen.
Overigens loop ik al wat langer met het idee om eens een dag te organiseren die in het teken van soundchecken staat.
Een zaal regelen, ik zet daar een dikke PA neer en vervolgens gaan muzikanten alleen maar spelen om een zo goed mogelijke sound neer te zetten, iedere muzikant krijgt een half uurtje tijd waarna de volgende aan de beurt is.
Zo kan iedere muzikant beide kanten beluisteren, vanaf het podium en vanuit de zaal. Dan hoor je zelf als gitarist bijvoorbeeld ook eens hoe moeilijk het is nog een goed zaalgeluid neer te zetten als alles overstemt wordt door gillende gitaren. Idee is ontstaan uit het feit dat veel zangers/zangeressen nauwelijks aan kunnen geven wat ze willen maar ook voor andere muzikanten kan het leuk en leerzaam zijn.
In één dag kunnen er op deze manier al snel 10 complete bands zonder de stress die bij een optreden gepaard gaat hun skills op dat vlak sterk verbeteren.
Als beginnend/intermediate gitarist vind ik deze discussie bijzonder interessant om te lezen. Zelf nog maar enkele keren opgetreden, en dat was dan meestal in een kraakpand-feestje oid (wel met pa en monitor voor de zang en bas, niet voor gitaar en drum). Maar ik merkte duidelijk dat het niet makkelijk was een goed gebalanceerd geluid te krijgen in de 'zaal'.
Ik heb wel het idee dat ik van jullie verhalen dingen oppik en ik hoop mezelf daarmee ten goede te doen. Vooral het podiumgeluid (zo laag mogelijk, alleen voor de muzikanten zelf) vs zaalgeluid (normaal volume) is een interessante gedachte. Vooral ivm de gitaar en basversterkers. Bedankt!
Hmm opmerking te snel gelezen,
excuses ;)
wel interessante verhalen hier...
Belangrijkste in een wereldsound:
Goede samenwerking (muzikant - technicus)
Goede bron
en:
beide het doel: gaan voor een 9 zonder de 7 te verliezen (soms is je zoektocht naar het waanzinnige geluid niet mogelijk en verlies je de 7...)
Wat vindt men hier van het idee om een soundcheck dag te organiseren?
Zaaltje regelen, PA neerzetten precies zoals tijdens een optreden vaste ritme sectie en gitaristen, zangers en zangeressen kunnen uitgebreid experimenteren met soundchecken.
Voor de muzikanten die niet op het podium staan minstens zo leerzaam omdat alle fouten die dag de revu waarschijnlijk meerdere keren zullen passeren.
En dan natuurlijk niet alleen voor ervaren muzikanten maar juist ook voor beginnende bands.
Klopt helemaal. Sommige beginnende bandjes moet je echt even aan de hand meenemen door het hele gebeuren wat live optreden heet. Even uitleggen wat je aan het doen bent en waar het voor nodig is. Vooral veel uitleggen en vertellen, zo zul je veel meer begrip kweken.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Han S
Klinkt interessant! En dan natuurlijk gepaard met de nodige tips & tricks voor de mensen die geïnteresseerd zijn in de technicus-kant. Ik bedoel, ik heb zelf een paar jaar bij ons in de jeugdsoos het geluid geregeld, en meestal was de band en het publiek erg tevreden (zal vooral komen door de uitgebreide communicatie van mijn kant), maar ik wil wel meer dingen leren. Een acceptabel geluid maken en snappen hoe je de beste mix kunt maken zijn twee verschillende dingen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MusicXtra
Dit onderwerp wordt alleen maar nuttiger, grote klasse!
Even wat dieper in op de vraag: versterker op het publiek richten of niet...
Wij spelen best vaak op jazzpodia waar 100-250 man in kunnen. Publiek komt gaandeweg steeds dichter bij het (lage) podium staan, en bij de laatste set heb ik ze dan recht voor m'n neus. Vaak heeft zo'n zaal de PA uiterst links en rechts van het podium staan, vrij hoog, en in bijvoorbeeld jazzpodium DJS hangt er een speaker wat dieper de zaal in. Kortom: publiek vooraan krijgt vaak minder van het "zaalgeluid" mee dan van het podiumgeluid.
Ik heb in zulke situaties wel braaf de amp zacht en schuin gezet op verzoek van de technicus. Gevolg daarvan: publiek vooraan (toch het publiek dat de sfeer moet maken) hoort vooral drums en flarden monitorgeluid.
We kiezen er i.o.m. de technicus in die gevallen dus liever voor om gewoon een goed gebalanceerd geluid van het podium te laten komen, waarbij de PA dient om de mensen die wat verder naar achter staan te bedienen en om aan te vullen waar nodig.
Wat zijn jullie ervaringen/oplossingen met dit soort podia/situaties? Ik denk dat rockbands in kroegen tegen hetzelfde aanlopen...
wij spelen vooral in kroegen met een uitgebreide (eigen zanginstallatie) waarbij we ernaar streven elkaar goed te horen waarbij het zaalgeluid het belangrijkst is.
Dit doen we door de instrumenten op de drums aan te passen, en daarna de zangmonitoren. De gitaarversterkers staan dan op de zaal gericht, met een klein compromis door ze iets naar binnen te draaien zodat we elkaar kunnen horen. En dat werkt prima, ook voor de zaal!
Dit is inderdaad de beste optie, compromissen zoeken en daarmee het onderste uit de kan halen..Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Harry
Helaas hebben teveel muzikanten een zodanig grote ego dat het woord compromis niet in hun woordenschat voorkomt.
Het is toch een goede gewoonte voor zowel bands als technici om eerst de zangmonitoren af te regelen, dan de zang in de zaal en pas daarna te kijken wat de rest als speelruimte op een locatie overheeft.
Zangmicrofoons zijn nu eenmaal traditioneel je zwakste schakel.
Als een geluidsman uren aan het inregelen van een drumstel besteed voor de rest van de band iets gedaan heeft moet je eigenlijk al jeuk krijgen. Bronnen checken en de schuif weer naar nul van de instrumenten. Soundcheck met zang duidelijk en dan de rest "eronder" schuiven is vele malen makkelijker en kansrijker.
Als de zaal gewoon hopeloos is en te klein/"hard" is voor een band met "echte" drums mix je dat nooit weg. Wij verkiezen de eigen sound van de drums dan iets te hard te hebben (maar dan WEL de rest van de band prima gemixt). Boven een bandgeluid waar alle instrumenten te hard zijn waar je de zang niet in kan onderscheiden. Dat is natuurlijk wel een mening.
Ook heb ik jaren geklooid met K*T balansen van mijn gitaar. Omdat ik extreem zacht speel (letterlijk voor 2400 man gestaan met 10 watt transistor op 8 inch speaker) Ik ging er altijd van uit dat als je gewoon een goed geluid uit een goede eigen microfoon aanbied dat de geluidsman in de zaal de levels wel goed zet. Blijkt toch dat veel technici die niet muzikant zijn, maar wel goed en ervaren bezig zijn. Dat die het podiumgeluid zitten te "vertalen" naar de zaal. Dat betekent dat als je zacht speelt met je gitaar dat je in de zaal dus ook zacht staat. Dat is pas opgelost toen ik een paar jaar terug gewoon op een DI setup overschakelde. Vanaf dat moment was er geen “referentievolume” meer en sta ik ineens vrijwel altijd goed in de mix. Alsof er een knop is omgegaan…
Ook het geklaag over volumeverschillen bij presets is relatief. De meeste geluidsmensen horen alleen het absolute volume, niet de reden waarom je iets even harder zet. Goed voorbeeld zijn de toetsenisten die zowel blazerspartijen als stringgeluiden moeten doen. De meeste zaaltechnici mixen de toetsen breed onder de zang. Als je dus even blazersaccenten speelt gaat de knop naar “zachter dan de zang” waarna de rest van de toetsenpartijen onhoorbaar zijn geworden. En je krijgt een sneer na over al die K*T volumeverschillen. Bij gitaristen is dat andersom. Als die overbekende nummers spelen met een ge-leveld volume krijgen ze klachten dat ze de solo’s niet “voormixen”. Het besef dat geluidsmensen dus tegenstrijdige verhalen lopen op te hangen dringt helaas niet door.
"Eigenlijk moet een toetsenist geen bakken galm gebruiken" staat haaks tegenover het feit dat ik als gitarist dus ook zonder galm speel met het verzoek aan de PA man om dat aangepast aan zijn mix toe te voegen. Wat dus vrijwel nooit gebeurd. Dat schijnt verplicht een veergalm in je amp te moeten zijn(?)
enz.
En ja het staat in de rider, en ja ik bel van te voren met de techneut van dienst, en ja, ik doe dit al heel lang.
Sowiso staat er bij mij al 20 jaar een controlevraag in mijn rider. Waaruit blijkt dat hooguit 1 op de 30 optredens de PA een rider heeft gelezen...
Maar ik heb het wel enorm naar mijn zin hoor! En omdat ik ooit zonder monitors ben begonnen vind ik het allemaal best werken met al het nieuwe speelgoed!
En toch komen we dit heel vaak tegen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door showband
Standaard het rondje drums, basgitaar, gitaar, zang, mondharmonika amp, mondharmonika akoestisch. Vervolgens de vraag wat we op de monitor willen (terwijl dat op de rider staat). Maar ik kan begrijpen dat eigenlijk de vraag is of we alles goed genoeg horen.
Misschien pakken velen die volgorde, omdat wat info op onze rider met drums en bas begint? De volgorde daarna is echter anders dan de rider. Er zal dus wel enige keuze bij de tech zijn....
Bij ons kost 't inregelen van de drums overigens geen uren. Dan zou ik echt bang worden. Vaak genoeg zit hij met kick, snare, hithat, floor en een ride. Héél misschien een crashje erbij. Geen batterij aan toms om te stemmen en in te regelen :D.
De snare neemt soms eventjes tijd, omdat veel geluidsmannen niet gewend zijn aan het relaxte zak-bonen-geluid dat we willen :D.
Zangmonitoren en microfoons regel ik tijdens de opbouw, voordat de band op het podium is al af, alle 'piepjes' zijn er dan al uit en ik weet al wat het maximale volume is. Tijdens de soundcheck hoeven deze dan nog slechts naar de voorkeur van de betreffende vocalen bijgeregeld te worden.
Meestal resulteert dit in verbaasde blikken van de band dat ze al helemaal goed staan. Dat fine-tunen van de vocal monitors gebeurd toch echt altijd als laatste, zou ik dat als eerste doen dan is er geen enkele referentie of ze met de complete band erbij nog hoorbaar zijn.
Overigens heb ik er gewoonte van gemaakt de gain van alle microfoons op ervaring al wat op te schroeven en de kanalen al open te zetten tijdens de soundcheck, op die manier neem ik gelijk alle overspraak mee.
En riders worden door mij van voor tot achter en terug gelezen en maak ik in mijn digitale mengtafel een preset aan waar liefst de monitor mix ook al in staat.
Alleen is de ervaring dat die monitormix uiteindelijk vaak totaal anders moet zijn dan in de rider aangegeven staat.
Monitormix is ook zo afhankelijk van de situatie ter plaatse. In een zaal als PaardvanTroje sta je zo'n beetje bovenop de bassspeakers van de PA te spelen. Dan zien je monitoreisen er opeens heel anders uit! Vandaar denk ik ook, dat zoveel bands in hun rider niet verder komen dan het veel beschimpte "een beetje van alles", want dat is wel wat je netto wilt horen. Maar hoeveel daarvan gewoon "live" van het podium komt, hoeveel je van de FOH opvangt en hoeveel je daarna nog uit je monitor haalt, valt niet te voorspellen als je ergens voor het eerst speelt.
het is eigenlijk genant dat alleen deze aanpak je als geluidsman al op voorsprong zet. Maar wel helaas waar.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MusicXtra
Wat leer je op zo een AES school of PA cursus? vraag ik me geregeld af.
Dat kun je nergens leren, je kunt je laten helpen door mensen met veel ervaring, maar het is een aangeboren talent, net als topvoetbal en formule 1.
Overigens vind ik het altijd heel moeilijk om de FOH mix en daarnaast nog vier monitormixen te doen, maar het is redelijk te doen als de band niet aan de versterkerknoppen gaat draaien onder de gig.
Ik heb ook nog even een vraagje aan de geluidstechnici hier.
Wij treden best regelmatig op in de Popcentrale in Dordrecht, heel klein podium waar ook nog palen op staan. Dus geluid dat direct uit de versterker komt hoor je al bijna niet omdat die tegen een paal aan staat te blazen.
Maar het gekke is dat altijd als wij daar soundchecken en dan een totaal spelen we elkaar perfect horen en ik mezelf ook goed hoor. De zaal mix klinkt dan ook gewoon goed.
Maar zodra we echt moeten spelen hoor ik mijn eigen gitaar geluid gewoon totaal niet. De zaal mix is dan gewoon nog goed, maar ik hoor mezelf gewoon praktisch niet. De zang, andere gitaar, bas en drums hoor ik dan wel.
De drummer hoort mij vaak ook niet meer dan en dat is wel eens vervelend omdat hij mijn partijen wel goed moet horen.
Waar zou dit door kunnen komen?
Ik zie wat mogelijkheden:
- In elk geval verandert de akoestiek van de zaal op het moment dat er publiek staat. 100 man met winterjassen aan heeft een flinke dempende werking. Ik merk in sommige zalen wel eens dat ik naarmate het drukker wordt, wat meer reverb nodig heb.
- De rest van de band gaat stiekem harder als het optreden begint en jij als enige netjes niet.
Als ik moest gokken, koos ik voor optie 2 :)
Misschien heb je het over iets anders maar dat vind ik wel erg zwart-wit. Natuurlijk kun je leren dat je van tevoren de rider door moet nemen, de microfoons checken voordat de band er staat en je mixer al op orde hebben voor de soundcheck. Of je het goed doet en hoe snel je ermee klaar bent is wat anders en daar heeft talent een hoop mee te maken. Maar het lijkt mij ook grotendeels ervaring. Ook zonder talent kun je een hele hoop dingen leren.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Han S
Waar je talent voor nodig hebt is analytisch luisteren; het vermogen om in een mix alle elementen afzonderlijk te beoordelen. Zonder ervaring heb je aan dat talent trouwens ook niks, je moet wel weten wat er mogelijk is. De rest is gewoon een kwestie van leren, hetzij in de praktijk, hezij op een opleiding.
Ik weet nog, toe ik een jaar of 18 was, vrienden van me opeens als ze stoned waren, alle instrumenten in de muziek afzonderlijk hoorden. Dat snapte ik nooit, want dat kon ik al.
Daar kunnen een paar oorzaken debet aan zijn, zoals al gezegd is de aanwezigheid van publiek sterk van invloed op de akoestiek. Van het zaalgeluid dat tijdens de soundcheck vanuit de zaal op het podium reflecteerde hou je met publiek slechts het laag over. Daar zit ook nog eens een paar ms vertraging op en dat zorgt al snel dat je een brei van geluid hoort.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door pupanus1
Publiek maakt ook geluid, een beetje rumoerig publiek komt al snel boven de 80 dBA waardoor je de details al snel niet meer hoort.
Het enige dat je zou kunnen proberen is de gitaarversterker op oorhoogte plaatsen en er niet te ver vandaan staan. Ik neem aan dat de drummer zijn eigen monitor heeft?
Overigens is het mixen in kleine zaaltjes veel moeilijker dan op een groot buitenpodium, daar staan de muzikanten veel verder uit elkaar en is het verschil tussen het geluidsniveau op het podium en het veld veel groter.
Of iedereen houdt zich tijdens de soundcheck een beetje in, en gaan met het optreden helemaal los (gebeurt vooral met drummers en zangers).Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door EuroCinema
optie drie is de invloed van adrenaline.
Op het toneel onder invloed van spanning/stress gaat de adrenaline stromen. Een onderdeel van de gevolgen is dat je hypergefocust raakt. Je bwustzijn zal zich afsluiten voor externe factoren. Als je dan druk bezig bent met gitaarspelen zullen andere signalen (in dit geval dus ook "het gedoe van medebandleden") onderdrukt worden.
Dat f**kt nogal met de perceptie van je podiumgeluid. De invloed van adrenaline wordt nogal onderschat door muzikanten.
Als je merkt dat je nogal stevig loopt te hyperen voor optredens zijn ontspanningsoefeningen beter voor het podiumgeluid. Ik weet dat ik nu als een hippie klink maar ik meen het echt.
http://members.ziggo.nl/showband/adrenaline.htm
Ik kom even inhaken.
Bij laatste optreden was er een geluidsman die ruim de tijd aan het nemen was om ons te soundchecken en liet er zelfs zijn eten bijna een half uur voor koud worden! ik stond er een beetje van te kijken want bij het optreden hiervoor weigerde de geluidsman daar van zijn stoel te komen totdat hij eten had gehad. Terwijl al eerder was aangekondigd dat het eten later zou komen... maar goed
ik had een full stack voor de verandering: 2 marshall 1960, vintage versie. Dus ik had ze aangesloten maar niet de volumeknop van mn 50/50 buizen eindversterker aangepast terwijl ik normaal altijd over een enkele kab speel... lekkere binnenkomer dus.
Dus ik pas mijn volume aan, draai me om en krijg een duim omhoog. Mooi. Dan valt me ineens op dat er een gigantische bak galm uit komt (ik had het inderdaad een beetje omhoog gedraaid de dag ervoor en de instellingen per ongeluk opgeslagen op mn tc electronic)
dus, dat ook snel aangepast maar ik was lekker bezig :p
Daarna, ik sta een beetje te spelen. Wat lage akkoorden, wat hoger... paar melodietjes, korte shred. Ik denk nog: ze klinken nog best goed die cabs, staat de geluidsman in een keer naast me.
"Ja, hier klinkt het wel goed... maar in de zaal mis ik echt een beetje body" zegt ie.
Dus ik (yes, draadloos) het podium af en inderdaad... vrij schel, wel genoeg sublaag maar toch ielig ofzo.
"Euhmmm... we gaan maar eens aan de knoppen van je versterker draaien" zegt hij dan.
dus ik reageer: "maar als het op het podium toch goed klinkt?"
hij weer: "nee, wat er uit je versterker komt is niet te vergelijken met hoe het uitversterkt in een grote zaal klinkt. Op jouw slaapkamertje klinkt het misschien goed, maar hier is heel anders."
Ik probeer nog een opmerking te maken over de plaatsing van de mics, maar hij was al zo behulpzaam geweest. Dus ik dacht: laat hem zn gang maar gaan, misschien tovert hij wel een gigantisch lekker geluid uit mijn versterker en dan ben ik ook blij.
Dat was wellicht een kleine vergissing... ik heb een mesa quad en de beste man begon al meteen de grafische eq te verschuiven voor mijn clean kanaal ipv wat ik voor lead gebruik. Toen hem duidelijk was dat het twee kanalen per 'horizontale channel strip' zeg maar waren, dook hij op de treble, bass en mid knoppen van het juiste kanaal.
Maar bij mesa (de Quad iig) werken deze knoppen anders dan bij de meeste andere amps. Dus het ging helemaal nergens over...
Toen ging hij maar aan de haal met de 'lead drive', de distortion. Hij draaide hem terug van 7 naar 3.
"Ja. Speel nu maar."
"Veel beter, hier komt het er misschien niet helemaal uit. Maar ga maar eens in de zaal staan."
Ik spring weer van het podium af en... tja, hij had wel een beetje gelijk. Op de een of andere manier had ik iig een stuk meer distortion uit de speakers van de zaal dan uit de versterker. Toch was het nog een beetje weinig, ik miste wel wat agressie zeg maar. Die lead drive mocht dan toch weer wat omhoog... nadat de bassist zei: "het klinkt hier een stuk beter dan op het podium, daar klink je echt ruk" besloot ik dat het maar tijd was om de soundcheck af te ronden en te gaan eten.
Later die avond traden we op en ik hoop echt dat het geluid in de zaal beter was dan op het podium... gevoel alsof ik constant de volumeknop van de gitaar niet helemaal open had staan. Stel je voor: een rustige opbouw van drums en dan, een normaal gesproken, brullend E powerchord die de zaal in wordt gestuurd. Maar die nu niet eens meer genoeg sustain heeft om het tot de helft van de volgende aanslag te redden.
Ik had niet gedacht dat het andere geluid zo'n groot effect zou hebben op mijn spel, maar ik heb niet lekker gespeeld.
Die lead drive gaat vandaag toch weer omhoog. Dit moet toch ook met mic plaatsing op te lossen zijn? Ik heb er eerlijk gezegd niet echt op gelet maar wellicht dat hij bij beide cabs (2x sm57) de mic recht op de cone had staan ofzo?
sorry voor het lange verhaal :)
Dat ligt een beetje aan hoeveel van je amp daadwerkelijk over de PA ging. Ik weet niet hoe groot die tent is en hoeveel van die tent dus al door jouw amp op zichzelf werd "bediend". Als de mics niet zo hard gebruikt worden, maakt 't niet zo veel uit waar je ze plaatst.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door (V)etallica
Ik kan me voorstellen dat die vent 't podium niet opkomt om aan jouw knoppen te zitten als hij zelf werkelijk controle over dat geluid heeft. Die actie lijkt me logischer als het zaalgeluid voor jouw gitaar voor het grootste deel al uit jouw eigen cabs kwam pompen.
En om eerlijk te zijn is een 50/50 amp over een full stack ook in een minder klein tentje al best rap meer dan genoeg :D.
De switch van clean naar (bakken) gain is vaker een probleem. Die bakken gain klinken idd best lekker op een halve meter afstand, maar 4 meter verder is dat geluid al tot een soort van ruis gereduceerd. Waar je wat cleanere geluid lekker door de mix heen blijft prikken (minder verschil over de meters heen), komt het high-gain op 'tzelfde volume plots niet meer echt door.
Ik weet natuurlijk niet of 't nu aan jouw geluid lag of aan die geluidsman of aan nog iets anders, maar ik weet wel dat 't vooral bij dat soort gain-zaken geen kwaad kan om zelf een goede manier te vinden om jezelf te horen zonder dat je de zaal op ruis-geluid trakteert. Dat kan met volume (hele band wat zachter), plaatsing van amps (zet een van je cabs aan de andere kant van het podium op jou gericht), etc....
Je zal immers niet altijd (netjes) uitversterkt worden.
Misschien dat in veel kroegen waar je stack niet over de PA gaat je high-gain geluid achterin altijd al als ruis klonk.....
Je kent dat beeld toch wel van die heel hard bewegende solo-gitarist zonder bijbehorend geluid? :D.
Een beetje offtopic, maar toevallig had ik van de week wat links van die site bekeken. Thanks voor de informatieve stukken, ik vroeg me al af of ze van jou waren.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door showband
Het stukje over machtsblokken verwoorde precies de issues die we met de repetities hebben. Het heeft geholpen om de problemen te benoemen. Nogmaal bedankt!
Die 50/50 is ook veel te veel, meestal gebruik ik hem mono over 1 kab en dan staat hij op 10 voor heel zeg maar. Over 2 kabs heb ik hem daarna teruggezet naar 10 over half... dat was zachter dan normaal tijdens repetities (sta ik wel naast drummer) maar dat vind ik op zich niet erg, als ik mezelf maar een beetje kan horen.
- Ik ben ook op zoek naar iemand die wellicht een mesa 20/20 wil ruilen voor een peavey classic 50/50 :) -
Dan kan ik ook de Quad output iets omhoog draaien...
Zonder zaalgeluid klonk mijn amp wel goed op podium als ik in de zaal stond, alleen veel te zacht. Als de geluidsman de gitaar over de FOH gooide was mijn full stack nergens op dat volume.
Aantal specs van de zaal:
----------------
P.A.:
* 6x DVA T4 Line Array (top)
* 2x DVA T4 S20 (sub)
Monitoring:
* 1x Midas Siena V400 TP
* 2x Klark EQ Square One
* 1x Klark DYN Square One
* 8x Martin LE 700
* 1x DB Technologies S10 (sub)
Front of House:
* 1x Midas Verona V480 TP
* 1x Klark EQ Square One
* 1x Lexicon MPX1
* 2x Yamaha SPX 2000
* 1x TC D-Two·
* 1x Klark DYN Square One
Venue:
* 2x Kleedkamer
* 2x Douche en Toilet
* Afmetingen Podium: 7.5 x 5 x 1
----------------
Het was een vrij smalle zaal, maar wel heel diep... geen idee hoeveel personen erin kunnen.
Afgelopen optreden hadden we een vriend (en bandlid) van ons als geluidsman gevraagd. Weinig ervaring, maar zeer muzikaal en leergierig.
De soundcheck verliep hier en daar een tikje chaotisch omdat we met z'n allen niet heel veel verstand hadden van hoe alles aangesloten moest worden (dat krijg je als je het helemaal zelf organiseert), maar verder vond ik het wel echt heerlijk. Totaal niet arrogant, maar juist heel behulpzaam. Blijkbaar zag de bassist het iets anders, want die zette zijn monitor na het 1e nummer uit. Maar goed, die let toch bijna alleen maar op de drums, die je toch wel prima hoorde.
Ik vraag me af of ik zo positief ben omdat het een vriend is, maar ik ben in elk geval blij dat je ook gewoon kunt optreden zonder te vloeken op de geluidsman...