Hoe kom je aan de naam Madigan? Ik heb erg lang gezocht naar een naam. Ik had een hele lijst. Als er een band is die een naam zoekt, dan kunnen ze me bellen. Maar serieus, op een bepaald moment deed ik een wegstreep-actie en daar kwam Madigan uit. Die naam komt uit een heel rare film met Denzel Washington. Ik weet niet eens meer hoe die film heet.
Vijf jaar over een debuutalbum doen, dat is nogal een tijd ! Reyn Ouwehand en ik kwamen in 1995 bij elkaar, puur om eens iets te doen. We hadden enkele songs opgenomen en in de zomer van 1998 zijn we echt begonnen. Toen hadden we de single 'Till the end' geschreven, daar is het album op getekend. Vervolgens hebben we de deadline op oktober 1999 gezet. Maar er speelden veel dingen tegelijkertijd. Reyn is ook nog producer van Handsome 3some en E'velyn. Dat album moest opeens ook uitkomen. En Handsome 3some kreeg een deal bij EMI. We hebben ons daar wel in vergist, vind ik. Eigenlijk moet je zeggen: 'fuck 'em, maak de plaat af, we hebben een deadline.' Maar ja, het zijn wel allemaal vrienden.
|
Martijn van Agt fotografie: ©Frouke Hoekstra |
Hoe loopt de verkoop? Er zijn er nog niet heel veel verkocht. Waar het de opstartfase betreft, is het een beetje het kip of ei-verhaal. De clip van 'Till the end' wordt wel af en toe gedraaid, maar je ziet TMF wachten op de radio. De radio wacht op TMF. Het gaat langer duren dan ik dacht. Toen het album uit was, stond ik in het voorprogramma van k's Choice. Ik dacht het gaat allemaal goed komen. Maar er is zo'n overkill aan dingen. Het is moeilijk om jezelf constant onder de aandacht te brengen. Ik ben bezig met opbouwen.
Hoe ben je bij Double T Music terechtgekomen? Via via kwam een tape terecht bij Marcel Albers van Double T. Sony heeft Double T inmiddels overgenomen trouwens. Ik deed destijds een beetje navraag en het leek me een goede lead. Twee Belgen die zo snel mogelijk gigantisch rijk willen worden van de platenindustrie. Ik dacht: Dat zijn klootzakken genoeg, misschien dat ik daar wel eens succes zou kunnen hebben.
Wat voor deal heb je met ze? Maak de allerbeste plaat die je kan maken. Het geld doet er niet toe. Dat was de deal. Reyn en ik kregen Carte Blanche. Ik had eerder als side-man bij Astrid Seriese platen gemaakt. Maar het is toch anders als je opeens de kans krijgt om je eigen ding te doen.
Hoe zit het met touren? Ik heb de afgelopen tijd diverse voorprogramma's gedaan, waaronder Kane en k's Choice. Vorig jaar kreeg ik een aanbod van K's Choice om mee te gaan op de Europese tournee. Ze hadden me een keer gezien in De Melkweg. Op de eerste rij zaten vijf van die hoofdjes met een blik van: nemen we hem mee? Alleen de platenmaatschappij zag het helemaal niet zitten. Die denken: een Europese tournee, wat kost dat? Mijn begroting kwam uit op 70.000 gulden. Dat is een hoop geld voor een maand. Zo'n touringcar alleen al slokt de helft van je budget op. Het is gebleven bij een paar keer in het voorprogramma van k's Choice, waaronder Ahoy.
Hoe was het om daar te staan? Nou... mijn gitaarversterker ging kapot. Ik heb een Matchless. Dat ding gaat dus nooit kapot. Daar kan je op schieten en dan gaan ze nog niet stuk. Maar goed, ik stond daar met mijn bek vol tanden voor 10.000 man. Ik besloot om de single 'Till the end' te doen zonder gitaar. Het klonk eigenlijk hartstikke goed. Ik kijk tegenwoordig wel anders aan tegen gitaarspelen. Mijn aandacht is de laatste jaren van gitaristisch spelen verschoven naar meer functioneel spelen. Ik sla een nieuwe weg in.
Je gitaar hangt erg laag als je speelt Laag is gaaf!
Mooie kreet ! Zet dat maar boven het artikel. Ik meen het wel. Als je gitaar zo hoog hangt, is het allemaal zo statisch. Laag spelen is actief spelen. Ik moet me in allerlei bochten wringen om hoog te kunnen spelen.
Centraal op je plaat staat angst. De gemiddelde songwriter schrijft liefdesliedjes Angst was voor mij een gegeven. Jaren geleden kreeg ik een klaplong. Ik raakte mijn vertrouwen in mijn lichaam volledig kwijt. Daar komt bij dat je als je naar het eind van de twintig loopt, je tot het besef komt dat je keuzes moet maken. Je kan naar onder, boven, links of rechts. Je móet kiezen, anders blijf je op je plaats staan. Die angst en de angst voor de dood; daar ben ik heel erg mee bezig geweest.
Muziek als therapie ? Ja, je schrijft een hoop weg. Bob Dylan zei een keer: 'Je kan geen liedjes schrijven als je verliefd bent.' Wel als het gigantisch uit is. De blues blijft toch een goede voedingsbodem voor een hoop dingen. Veel mensen vinden mijn plaat wel zware kost. 'De handel vindt het een moeilijke plaat,' hoor ik dan van mijn platenmaatschappij. Nou okay, misschien helt Time Till The End wel iets over naar zwaarmoedigheid. Maar ik denk uiteindelijk wel: I did it my way.
top
|