Printable View
Guys, ik heb net de tremolo van een strat afgesteld. Het lukte me om een vintage 6 punts tremolo erg soepel af te stellen. Daar ben ik wel content over.
Maar ik ben wel benieuwd hoe jullie je tremolo afstellen.
Blokkeren? Alleen bends naar beneden? Of ook naar boven? In een vast interval? Anderhalve toon? Zo soepel mogelijk? Of juist niet?
Altijd geblokkeerd. Zes snaren zijn al lastig zat, laat staan met zo'n stengel er bij.
Veren altijd liever eentje minder en dan strakker gespannen dan eentje meer, vanwege de kracht die je nodig hebt.
Een FR altijd parallel aan de body dus als er ruimte is kan 'ie omhoog.
Een 6 punts eigenlijk hetzelfde, opletten dat de schroefkopjes niet in de weg zitten en opletten dat ze stevig in de body zitten.
Altijd zwevend. Een FR parallel aan de body, een 6 punt lichtjes voorover zodat ie een klein beetje zweeft. De buitenste twee schroeven fungeren dan als scharnierpunt en zijn op de juiste hoogte, de binnenste 4 zijn er dan alleen om de trem op z'n plaats te houden ( die laat ik hoger dan de buitenste). Veren 3 stuks. Wel even zoeken dat ik de juiste heb qua stugheid anders gaat het niet soepel genoeg. In ieder geval moet het redelijk soepel bewegen voor mij.
Ik zoek nog altijd een manier om de tremolo van mijn Mustang bruikbaar te maken.
Zou ik niet al tot inzicht gekomen zijn dat die manier niet bestaat dan zou ik er een draadje aan wijden.
Gat in de markt; replacement tremolo oplossing voor Mustang gitaren.
Weet ik veul
Dat laat ik aan mijn tech over
Kost een paar centen maar Wicked gamez krijg ik zonder te veel problemen uit mijn strat
Vast aan 1 kant, kan wel naar beneden. Pookje altijd eraan.
Ongeacht of het een 6- of 2-point is, of locking of niet, wat sound betreft het liefst plat op de body.
Een goede tweede is de brugplaat parallel aan de body, of eigenlijk parallel aan de snaren, zodat ie zeg naar in het dode punt staat.
Dat naar voren gekantelde vind ik niks, nog nooit een gitaar gehad die met een naar voren gekantelde trem beter klonk.
Maar ja, ik vind het bij een stoptail ook het mooiste als de snaren een zo groot mogelijke hoek maken, zodat de druk op de zadels het grootst is. Is ook niet iedereen fan van.
Gitaren met een tremolo heb ik altijd zwevend afgesteld.
Nadeel is dat als je veel met bendings speelt bij een strat met klassieke kluson mechanieken de boel ontstemt. Bij m’n oude Luke met klem mechanieken nauwelijks.
Laatste jaren speelde ik daarom het liefst op gitaren zonder tremolo. Vaste brug. Veel stabieler op stemming te houden.
Plat tegen de body, 5 veren, alleen bends naar beneden is mijn afstelling.
Ik doe een stuk schuimrubber tussen de veren en de afdekplaat om de bijgeluiden an de veren te dempen.
Maar ik streef naar een a-typisch Strat-geluid: donker en jazzy. Deze tremolo-instelling draagt daaraan bij.
Drie veren en floating (ABM trem). Voor lichte tot medium trem effecten werkt het prima in combinatie met Sperzels en rollerbridge topkam.
Ik speel op een Fender Malmsteen strat die een 6punt vintage trem heeft icm een brass nut.
Heb mijne floating 5mm van de body staan en ram harder op dat ding dan op de floyds die ik heb/had... ontstemd niet...
Snaren 0.008-0.46 in E# tuning.
Retestrak. Als ik ergens een hekel aan heb dan zijn dat slappe tremolo veren die tegenwerken bij normale bending met de vingers. Die oprekkende veer zorgt ervoor dat je hand net wat verder moet benden dan zonder tremolo. Als je daaraan gewend bent dan zal dat geen probleem zijn, maar mijn spiergeheugen is daar stomweg niet op ingesteld.
De tremolo op mijn Strat heb ik zo afgesteld dat hij nog net floating is. Naar boven toe heeft hij minder dan een semitone.
Bij mijn MIM Standard heb ik de vibrato met vijf veren helemaal naar beneden getrokken. Dat heb ik bij mijn American Original '60s in eerste instantie ook geprobeerd, maar moest de zadeltjes dan heel ver omhoog schroeven. Heb de vibrato dan toch maar laten zweven en met een stuk hout geblokkeerd. Er is helaas weinig keuze in hardtail Strats.
De trem op mijn EJ Strat staat met vijf veren plat op het dek. Nooit last van stemmingswisselingen. M’n gitaar ook niet trouwens. 😎🎸
Die van mij heb ik ook lekker strak gezet. Heb er over gedacht om er nog een stuk hout tussen te douwen. Heb gezien dat Dick Dale er vier veren in had zitten en hij had er ook een stuk hout in gedouwd. Deed Eric Clapton ook.
Zelf speel ik de laatste tijd op een telecaster, dus heb ik het probleem niet. Jammer dat er tegenwoordig geen Stratocaster Hard Tail meer wordt gemaakt. Heb een paar jaar geleden een Robert Cray stratocaster gezien. Maar was een Custom Shop, dus iets boven mijn budget.
Yup, die van mij ook, in m’n partscaster Strat. En toch kun je ‘m nog gewoon gebruiken (duikbommen doe ik toch nooit...).Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door LRS
Ik heb ook nog een stuk schuimrubber bovenop de veren liggen, geklemd tussen de backcover.
Maar dat lukt niet met de zwevende 2-punts van m’n ‘91 USA standard, die moet toch een beetje zweven.
Mijn strat, pookje er altijd in. Kan alleen naar beneden. Omhoog geblokkeerd.
De plaat zweeft een paar millimeter los van de body naar voren omdat ik vind dat een strat een "springy" kwaliteit in zijn geluid moet hebben.
Bij de veren zijn die van de baskant wat korter wegens hogere Newton en dat geeft, mits goed afgesteld, dan een meer harmonischer de-tune. Dat gaat natuurlijk alleen maar op als je meer dan 1 snaar daarvoor gebruikt.
Hangt van de gitaar af. Ik heb net mijn Yamaha Pacifica 621 met FR trem weer afgesteld op EADGBE, 010 setje snaren. Dus heb ik er een veer bijgezet, nu 4 in totaal. Is ie wat minder wiebelig. Heb ik ooit eerder gedaan met een Ibanez S serie. Mijn partscaster met Wilkinson vintage trem heeft 3 veren, ook EADGBE met 010.
Ik ben er toch wel achter dat het een kunst is. Diverse mensen, van enthousiast tot semi-prof tot prof hebben mijn Ibanez tremolo afgesteld, allemaal met wisselend succes, maar toen ik m naar die Patrick Koopman bracht, wauw, perfectie. Is nu zo'n 3 a 4 jaar geleden en staat nog echt bizar goed. Lage actie, mooi verhouding dive/pull-up, ontstemt niet meer, stabiel als de neten. Echt perfect.